Hier vindt u gedichten die te maken hebben met het verlies van een broer of zus. Familierelaties kunnen veel betekenen. Deze teksten helpen om woorden te geven aan dit verlies. Met een kleine wijziging zijn de gedichten vaak aan te passen naar uw situatie. Zet u dan wel de bronvermelding eronder: vrij naar (naam dichter)
Onbegrijpelijk, onbeschrijflijk | W.M. Veerman |
Doodse stilte
op het kerkhof
Honderden jongeren
staren verslagen
Onbegrijpelijk, onbeschrijflijk
Je verliet ons
nog zo jong
Tranen stromen
over mijn wangen
Onbegrijpelijk, onbeschrijflijk
Ik wil schreeuwen
de kist zakt langzaam
Lieve broer!
wat doe je me aan?
onbegrijpelijk, onbeschrijflijk
Intense pijn
ik probeer me
vast te klampen
aan de hoop
onbegrijpelijk, onbeschrijflijk
Twee zielen één gedachte | José de Vries |
Twee zielen één gedachte, twee handen ineen.
een hand op mijn schouder, een aai over mijn bol.
Dat zijn de signalen dat ik weer iets van je hoor.
Ze zijn me dierbaar en koester die momenten, gesteund door jouw kracht sla ik me erdoor.
Verwerken! | Ria |
Het woord verwerken klopt niet,
Dat is verkeerd gekozen,
Je zus verliezen verwerk je bijna niet,
Dat woord is "uit den Boze"
Alleen lotgenoten weten dat,
Zij snappen wat ik bedoel,
Een "buitenstaander" kent het niet,
dat pijnlijk, verslagen gevoel.
Dat gevoel wat alles overheerst,
Zo leeg, zo vol pijn, zo bang,
Dat verdriet blijft er steeds,
Misschien wel mijn hele leven lang.
Natuurlijk komen er weer mooie dingen,
De zon schijnt steeds voor iedereen,
Maar telkens is het weer te merken,
in je verdriet ben je toch vaak alleen.
"Ben je er al overheen?"
"heb je nu nog zoveel verdriet"
Luister beste "buitenstaander"
Het "verwerken" kan gewoon nog niet!
We hebben het niet over een auto,
Een boot, mooie kleding of onroerend goed,
We hebben het over mijn zus,
Mijn eigen vlees en bloed!