Zo graag

Ik zou zo graag

nog even aan je willen zeggen

dat je nog heel dicht bij me bent.

Dat ik je mis, zo zonder end,

dat je nog steeds mijn weg zo kunt verleggen.

Ik zou zo graag

heel even aan je laten weten

dat 'k jouw gebaar in 't mijne zo herken.

Dat je je rust dwars door mijn onrust zendt,

dat 'k trots ben, jou nooit te vergeten.

Ik zou zo graag,

aan hen die jou niet kennen mochten

je lief gezicht eens laten zien.

Herkennen ze't in mij misschien

vooral, als ze een trooster zochten?

Ik zou zo graag...

Maar ach, ik weet, je bent niet hier op aarde.

Toch heel dicht in mijn hart en ook geborgen.

Altijd omarmend nog bij zorgen,

jij parel, die Gods hand bewaarde.

Marian van der Veen-Niemeijer

Zo kort ben je weg

Maar langer met de dag

Tranen van verdriet

Herinneringen met een lach

Zo mooi en lieflijk als een roos
ontvouwt zich het menselijk leven
het groeit en bloeit een hele poos
’t heeft zoveel weg te geven
Op welke manier, dat doet er niet toe
als je maar altijd blijft denken
dat ieder mens tot het einde toe
zijn liefde weg wil schenken.

in de herfst, zonder afscheid

ben jij helaas heen gegaan

slechts herinnering liet je achter

toen is de deur dicht gedaan

in aanvaarding moet ik leren

het voortaan te doen met heden

en af en toe de weg terug

met lach en traan naar het verleden

kleine wereld, zonder dromen

die ik voor ons al had bereid

mijn hoop.. ooit kom ik je weer tegen

ergens in de eeuwigheid?

Toch nog onverwacht
moeten wij afscheid nemen van onze zorgzame oma.

Heel bijzonder, heel gewoon, een heel bijzonder persoon.
Moegestreden is overleden onze lieve mam en oma.