Lieve Marijn,
Ik, een van de vier farmacievriendinnen van Herma, leerde je kennen bij Herma op een speciaal etentje voor haar vriendinnen, bereid door Stefaan. Het begon met een heerlijke door Stefaan zelfgemaakte caipirinha, en ja, jij had iets bedacht (een rondvraagopdracht o.i.d.) waardoor we al vrij snel onze vertrouwelijkheden op tafel legden. De avond eindigde met zijn allen in het bubbelbad van Herma met stevige discussies tussen jou en Stefaan. Het voelde heel vertrouwd en gezellig, alsof je altijd al bij ons farmaciefamilietje hoorde.
Later, na het overlijden van Stefaan, zagen we je nog regelmatig, altijd kwam je even langs als wij er waren, en zelfs de namen van de kinderen wist je perfect te noemen. Ook zij kenden jou, met je hondje. Wat waren wij blij met jou in die periode! Het was zoooo ontzettend fijn te weten dat Herma iemand als jij in de buurt had. Zoals jij haar opving, echt geweldig gewoon!!!! En je instrueerde ons ook : "gewoon bellen" zei je!
Dus ja, zo'n'waardevol mens is moeilijk te rijmen met de gevoelens die je zelf had over jezelf. Desalniettemin begrijp ik dat je juist zo"n waardevol iemand niet moet gunnen om in een geestelijke hel te leven.
Lieve Marijn, rust zacht, je leeft zeker voort in ons hoofd en hoe kort we je ook gekend hebben, we zullen je nooit vergeten, je voelde een beetje als een extra farmacie-familielid!
xx
Veel liefs,
Corine, mede namens Marc, Emilie en Lucas
