Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Marijn Schalij

06-02-197406-11-2017
      Het overweldigende medeleven helpt het gat dat Marijn achterlaat te verkleinen.(Druk op 'lees meer') Dank hiervoor.
      December 2017

      Dankzij uw gulle gift hebben wij ruim €3500 aan de hersenbank overgemaakt.

      ( Tijdens de borrel werd muziek gedraaid die te beluisteren is op Spotify,
      onder de naam: Marijn Schalij )

      Waar denk je aan als je aan Marijn denkt... Wil je deze herinneringen met ons delen.

      Hieronder kan je een stukje lezen uit de laatste brief van Marijn.

      Verwachtingen Marijn 6 november 2017
      Ik heb besloten, ik stop ermee. Na 43 jaar vechten, op mijn tenen lopen, na een opname in 2010. Na er weer een beetje uit klimmen en weer terugvallen, is mijn koek op.  Ik kan niet meer. De laatste weken ga ik trillend door het leven. De spanning is te groot. Sliep ik voorheen nog, nu zijn de nachten lang en zwart.  Ik kan alleen maar malen, piekeren en in vicieuze cirkels denken. Ik kom er niet uit.
      Ik ben ziek. Te ziek. Mijn hersenen krijgen het niet meer voor elkaar om daadwerkelijk anders te gaan denken. Alles is negatief....... Ik weet met mijn verstand prima dat ik oké ben, dat ik er mag zijn. Dat iedereen goeie kanten heeft en mindere. Ik weet dat er veel mensen van mij houden en dat ze mij niet kwijt willen. Mijn gevoel daarentegen ziet het totaal anders. Ik heb gefaald, keer op keer.  Het lukt me maar niet om het wat luchtiger te zien, erom te lachen en het van me af te laten glijden.
      Ik ben altijd maar jaloers op anderen. Ik vergelijk mezelf altijd maar met anderen. En kom daar altijd slecht uit. 
      Al die lieve vriendinnen die ik heb, de tijd zal alle wonden helen. Jullie hebben elkaar. Houdt elkaar goed vast en koester elkaar. 
      Menno gaf ook al aan dat de zorg om mij wel groot is en dat het erg veel van hem kost. Dat zal ook gelden voor mama en papa, Corinne en Ariane. Ik wil dat niet meer. Ik wil dat jullie die zorg om mij niet meer hoeven te hebben. Steek die energie in fijne dingen en voor nu in de zorg voor de meiden. 
      Ik voel me vreselijk schuldig naar mijn allerliefste meiden ...dit mag je je kinderen niet aan doen...maar ik kan niet meer.  Goed voor jezelf zorgen.....hoe doe je dat als je jezelf niet lief, aardig vindt. Ik heb het nooit oké met mezelf gehad.... Mensen die mij al heel lang kennen .....weten dat. Die eeuwige worsteling, strijd en zoektocht.

      Nu heb ik rust, rust in mijn hoofd en lijf. 

      Echt......het spijt mij.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Alles in 1
        reactie 88   |   niet OK
        Lieve lieve Marijn,
        We zeiden dag; goed thuis op schiphol na de laatste Lathos reis... ik was nog niet klaar voor dag voor altijd. Jij wel en dat is goed zo. Dappere strijder - alles gegeven alles geprobeerd alles gegeven.
        Jij bent voor mij alles in 1!
        Nu verder zonder je lach; je lieve aandacht je mening je alles dus.
        Zo jammer dat we je moeten gaan missen hier maar je bent er; ik ga je vinden
        " zoek me om je heen als je voelt dat je me mist - ik kom wanneer je wilt - denk maar aan mijn vader is de wind - ik ben zo licht nu - ik vind altijd je gezicht"

        Hetty - Utrecht
        11 november 2017

        Deel deze pagina:

      • reactie 87
        Dorien

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Dorien - Hendrik-Ido-Ambacht

        11 november 2017

      • Lieve, dappere Marijn
        reactie 86   |   niet OK
        Wij zagen elkaar niet vaak, eigenlijk alleen bij Corinne en Arthur. Ondanks je eigen zorgen en strijd was je altijd zo intens geïnteresseerd in hoe het met mij ging....en dan keek je me aan en pakte mijn hand. Ik vond dat zo lief! Jij was ook ,die keren dat ik je zag zo vrolijk........ Deze dingen vooral vormen mijn herinnering aan jou.
        Ik heb je brief gelezen en begrijp nu méér van wat jij hebt doorgemaakt en gevoeld .
        Rust zacht en heb vrede.
        Arie Stoffels



        Arie - Rotterdam
        11 november 2017

        Deel deze pagina:

      • reactie 85
        Thera

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Thera - Gorp

        11 november 2017

      • Lieve Marijn
        reactie 84   |   niet OK
        Toen ik 20 jaar geleden als groentje bij Lathos kwam, was ik wel onder de indruk, hoor. Wat was je een pittige tante… maar wat bleek je lief! Wat een hartelijk mooi mens. Oprecht geïnteresseerd, zorgzaam, slim en super grappig.
        Nog maar een paar weken geleden maakten we een fietstour door Edinburgh. Ik weet zeker dat de gids zich van al die meiden vooral jou zal herinneren: vol (bijdehante) vragen en grappen.
        Wat ben je een gemis, én mooie herinnering.

        Veel liefs,
        Maryse

        Maryse - Voorburg
        11 november 2017

        Deel deze pagina:

      • Intens verdriet
        reactie 83   |   niet OK
        Intens verdrietig om wat niet meer is
        en nooit meer zal zijn.
        Dankbaar voor wat was en altijd zal blijven .
        Veel sterkte met dit grote verlies van jullie dochter Marijn
        Liefs Selly

        Selly - Rotterdam
        11 november 2017

        Deel deze pagina:

      • reactie 82
        Pieternel

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Pieternel - Oud-Beijerland

        11 november 2017

      • reactie 81
        Bianca

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Bianca - brielle

        11 november 2017

      • De zee
        reactie 80   |   niet OK
        De zee
        De zee kun je horen
        met de handen voor je oren,
        in een kokkel, in een mosterdpotje,
        of aan zee


        Uit Waterwereld: Judith Herzberg

        Lieve Marijn

        Ik hoop dat je jouw zee nu kan horen

        Liefs "Knuffelbeer"


        Jan Dirk - Capelle aan den IJssel
        11 november 2017

        Deel deze pagina:

      • Lieve Marijn
        reactie 79   |   niet OK
        Even moest ik aan je wennen toen je bij ons kwam werken in het Sophia kinderziekenhuis, direkt als je was.
        In de diensten leerde ik je beter kennen. Je vertelde over je gezin, je verdere familie en je werk als trouwambtenaar. Ik stond niet veel met je op de kamer, maar als ik je zag vroeg je altijd, hoe is t met de meiden?, en dan vroeg ik naar de jouwe, je oudste ging naar de middelbare weet ik nog, en ook dat je altijd vol warmte over beide meisjes sprak.
        We hebben we gelachen, ook om de wijnstop die je voor jezelf had ingelast, ik weet niet of je t lang hebt volgehouden, volgens mij paste een lekker rood wijntje gewoon bij jou, je straalde gezelligheid uit.
        De crm trainingen waren echt jouw ding, je was een mensenmens en kon goed gedachten verwoorden.
        Toen je ziek werd schrok ik van je, de somberheid die je uitstraalde, en had met je te doen. We appten over bzv op de zondagavond en ik was zo blij dat je in het RonaldmacDonald huis aan de slag kon. Een tijdje terug was je even op de afdeling , ik heb alleen even naar je kunnen zwaaien, je ging net weg, nu denk ik had ik je maar een knuffel gegeven.
        In oktober ontvingen we je laatste mail, vol opgewektheid en zin om aan de slag te gaan op de zorgacademie.
        Lieve Marijn en nu dit, we zijn er allemaal stil van, ik hoop dat je je rust gevonden hebt.

        Liefs Mirjam

        Mirjam - Rotterdam
        11 november 2017

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.