Vandaag 22 mei, de geboorte dag van Jente...
Waar ik normaal gesproken voldoende woorden heb was het vandaag een dag om stil te zijn.
Wat hadden we deze dag graag gevierd met Jente! Normaal gesproken begon ik elke verjaardag met de woorden " ...jaar geleden, gingen we op deze ochtend met een lege maxi cosi naar het ziekenhuis " maar vandaag kon ik deze woorden niet meer tegen Jente zeggen.
Ik weet nog hoe blij en vol trots ik was met dit kleine meisje. Gek genoeg leek ze de eerste uren al wat moeite met het wennen aan de wereld te hebben en moest uren lang vreselijk huilen maar binnen een paar weken konden we al genieten van de eerste voorzichtige lachjes die weer over gingen in een stralende lach waar haar blauwe ogen volop mee lachten.
Wat hebben we de afgelopen week en vandaag in het bijzonder deze lach en blauwe ogen gemist. Het was eigenlijk net weer zover dat we de laatste maanden onze Jente juist steeds weer een beetje meer terug zagen en haar weer regelmatig even echt zagen lachen.
Ik denk dat als Jente gister mee had kunnen kijken ze het een mooi afscheid had gevonden, alhoewel.......zoveel in het middelpunt van de belangstelling staan had ze dan weer niets gevonden waarschijnlijk :-)
Ze had zich nooit voor kunnen stellen dat er zoveel mensen voor haar zouden komen, nooit kunnen denken dat er zoveel mensen afscheid van haar zouden willen nemen, nooit kunnen denken dat haar vertrek zoveel mensen verdrietig zou maken.....dit was zo anders dan haar gevoel al vergeten te zijn....
Wij als gezin waren ontroerd en overweldigd door zoveel mensen om ons heen, ook wij hadden dit nooit kunnen vermoeden.
Hoe bijzonder dat er zoveel mensen uit heden en verleden aanwezig waren, een kaartje hebben gestuurd of een reactie hebben geplaatst.
Van Jente haar gastouder van haar eerste levensjaren tot vriendinnetjes van haar eerste kleuterklas, vriendjes en vriendinnetjes van de basisschool, groep acht met een lief fotoboek, haar lievelings juf, rt juf, turn juf, middelbare schoolvriendinnen, vakantievriendjes, sportcontacten, hulpverleners van alle instelling waar Jente opgenomen is geweest. Vrienden, bekenden, familie, (oud) collega 's ....van Jurre, Romee, Jeroen en ons.
En dan nog zal ik mensen vergeten zijn.
Op deze manier willen we jullie laten weten hoe waardevol dit voor ons was.
Deze week was een week van de juiste mensen op de juiste plaats, wat een steun en warmte, we hadden het niet beter kunnen wensen met Jan, Rolinka, Daphne en iedereen die dit afscheid heeft helpen maken zoals wij het zo graag voor onze Jente wilden.
Een bijzondere groep wil ik apart bedanken voor zoveel steun en lieve reacties ; alle vrienden en vriendinnen die elkaar door de jaren heen binnen en buiten de kliniek zo tot steun zijn, die elk hun eigen gevecht hebben. voor een ieder waar we alleen maar voor kunnen wensen dat zij de zorg en steun krijgen die zo hard nodig is als het leven leven zo niet vanzelfsprekend is....wat hebben we de afgelopen jaren veel bijzondere, mooie jongeren ontmoet en die we een klein beetje aan de zijlijn hebben kunnen volgen via Jente......
Lieve groet, Henk, Danielle, Jurre, Romee en Jeroen
