Hallo schat,
Daar ben ik weer. De dag is alweer voorbij, wat gaat het allemaal snel. We zijn bij Beppe geweest. Beppe is helemaal in de war. Ze wil steeds maar naar bed terwijl ze al in bed ligt en volgens haar ligt ze niet in haar eigen kamer. Natuurlijk ligt ze wel in haar eigen kamer. Maar dat weet ze niet meer. Als ik haar niet begrijp of kan verstaan wordt ze boos. Even later is ze dat weer vergeten. Je ziet dat ze het heel erg vindt dat ze dingen niet meer weet en alles vergeet. Ze had wel een bekertje soep gehad en ze kreeg nog een beetje appelmoes te eten, de bananenyoghurt vond je later niet zo lekker en dat laat ze ook wel merken door vieze gezichten te trekken. Ook is ze erg onrustig, ze wil maar uit bed en duwt het dekbed steeds van zich af. Ze is dan doodmoe van het gefrutsel maar geeft niet op.
Om kwart over twee zijn we weg gegaan en kon ze een poosje slapen. Wat me wel opviel dat ze zo piepte op de borst ook kuchelde ze slijm weg, als ze maar geen longontsteking heeft want dan zijn we verder van huis. Want ik ben bang dat het dan snel gebeurd is. Laten we maar hopen van niet.
Verder hebben we weinig gedaan, ja wassen maar dat gaat hier gewoon door. Morgen naar de ARBO arts om te kijken hoe het gaat. Morgen is het ook alweer 1 september en ben jij al bijna 14 maanden uit ons leven. Eigenlijk kun je het je niet eens voorstellen dat ik je al zolang niet meer gezien heb. Wat zou ik je nog graag willen knuffelen en willen aankruipen, ja ik zou nog van alles met je willen en dat zouden we ook als die lamlendeling er niet was geweest. Hij heeft ons hele leven verwoest, een leven wat zo mooi was met zijn vijfen. Jij die nog vol plannen zat mocht niet verder leven, jouw lichaam was te zwaar gewond om verder te kunnen, ze konden je niet meer helpen en je besloot ermee te stoppen. Het was je goed recht om deze beslissing te nemen. Voor ons is het erg moeilijk omdat we je zo vreselijk missen, maar ook ook blij dat je niet geleden hebt en de pijn niet gevoeld hebt.
Het afgelopen weekend heb ik ook weer gemerkt dat je ook bij het NHJFO gemist wordt. Ook zij vergeten je niet.
Lieverd ik stuur je mijn knuffels, smakkerds, en kussen weer. Geef er ook maar weer aan oma want die mogen we ook niet vergeten.
Doei doei doei doei doei doei doei doei doei doei doei doei lieve schat.