Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Wens jullie sterkte met beppe.
En tuurlijk kaarsjes voor jullie meisje en jullie
sterkte

liefs uit budel ellian mam van stef bas freek en stijn

Twee kaarsjes voor Afira en een lieve groet voor de familie.
Oma Suus

Afira,
Voor jou de kaarsjes, voor je familie een lieve groet.
Oma Suus

Lieve afira,voor jou weer veel kaarsjes van ons,en nartuurlijk een vlindergroet naar boven,veel liefs meisje,een knuffel van mij Joke xxxxxx

Hay lieve Fietepiet,

Wat een dag vandaag. Papa kwam mij om 9.10 uur uit school halen, hij had telefoon gehad van Ome Henk dat het met Beppe bergafwaarts ging. Hij mocht onmiddelijk terug naar huis maar haalde mij eerst op. Natuurlijk mocht ik ook meteen weg en zijn we naar huis gegaan. Ik heb bijna het hele eind huilend achter het stuur gezeten. Om een uur of 11 waren we bij Beppe. Ze lag rustig te slapen. De verpleging vertelde dat ze vanmorgen erg misselijk was en had overgegeven en dat ze een heel onrustige hartslag had. Afgelopen nacht zijn Ome Heije en Tante Ans, Ome Johannes en Tante Annamarie en Ome Henk er om de beurten bij geweest. Zodat er steeds een paar aanwezig zijn. Papa en mama zijn er de hele dag geweest en toen we vanavond weggingen waren Johannes en Annamarie er weer. Ook vannacht zullen zij elkaar weer afwisselen. En morgen gaat mama er heen met Ariëlle. Papa gaat dan werken. We willen dat er steeds iemand is die haar kan helpen als ze weer even wakker is. Vaak wil ze wat drinken, even het kussen anders liggen en er zijn voor haar, we hebben het gevoel dat ze daar rustiger van wordt. Ik heb tegen haar gezegd dat zij vroeger op ons paste en dat het nu onze beurt is om op haar te passen en dan moet ze wel lachen. Soms is ze helder maar dat is dan wel heel eventjes, meestal valt ze in slaap. Wij vinden het intriest dat het zo'n lijdensweg wordt dit heeft Beppe niet verdiend. Vind het zo zielig voor haar. Praten kan ze bijna niet meer, ze probeert het wel. Toen ik afscheid nam heb ik haar weer een smakkerd op het puntje van de neus gegeven en een paar lekkere dikke kussen en knuffels. Elke keer vraag ik me weer af of dit de laatste keer was dat ik dit kan doen. Ik vind het elke keer zwaarder worden om afscheid van haar te nemen, het liefste blijf ik de hele tijd bij haar maar dat kan natuurlijk niet. Ook Ome Johannes voelt dat zo. We kunnen het nu nog voor haar doen en ik doe het met liefde. Anders zou ik er denk ik geen vrede mee hebben. Ook voelt het goed dat er steeds mensen bij haar zijn. En dan straks, ja dan moeten we ook Beppe missen, en dat zijn er dan al 3 die we in korte tijd moeten missen. Jou, oma en beppe kan het nog erger???? We zijn de grootste klap van jou verlies nog niet eens te boven of er vallen alweer klappen, hoever kan zoiets gaan??? We houden ons staande maar het is moeilijk, o zo moeilijk. Daarom wil ik je vragen of je bij ons wilt zijn, wil je ons een beetje kracht geven om dit allemaal te verwerken????? Ik stuur je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer met alle liefde die in mijn hart zit. Meisje ik reken op je, en ik weet dat ik op je kan vertrouwen.

Doeg lieve schat, ik houd van je meer dan ik kan zeggen, IK MIS JE ZO. XXXXXXXXXXXXX

Hallo lieve schat,

Het is woensdag en heb vanmorgen weer gewerkt. Vanmiddag had ik vrij en ben ik met Ome Arend naar Beppe geweest. Beppe lag te slapen toen we kwamen. Later deed ze ogen wel open, maar het was net of ze niets zagen. Toen ik vroeg om eens in mijn hand te knijpen kwam er wel reactie en voelde ik dat ze het probeerde dus ze hoorde me wel. Ook kwam er steeds een glimlach over haar gezicht als we een grapje maakten. Er kwamen ook nog heel zachtjes een paar woorden uit. Maar praten ging moeilijk. Toen we weer weggingen heb ik haar paar lekkere knuffels en kussen gegeven, eigenlijk wil ik wel blijven knuffen en kussen maar het kan niet te gek want het doet haar wel pijn. Ook gaf ze mij nog een klein kusje terug waar ik ontzettend blij mee was. Ze zwaaide zelfs nog toen we weggingen en dat voelt dan weer erg goed, ik houd daar een goed afscheid aan over. Een glimlach op het gezicht en de hand zwaaiend. Ome Arend heeft me weer thuis gebracht en verder was het hier het gewone leven. Eten koken, eten, opruimen en ga zo maar door. Ja en dan het belangrijkste op de laptop en jou schrijven hoe het hier bij ons gaat. Of je dit leest weet ik niet maar ik vind het heerlijk om te doen, heb dan het idee dat je dicht bij me bent en ik kan mijn gevoelens van me afschrijven. Als ik alles opkrop wordt het verwerken van dit immense verdriet van jou gemis alleen maar erger. Iemand zij ooit eens: denk je er om dat iederéén dit kan lezen, ja dat weet ik wel. En wat zou dat, iederéén mag weten hoe groot ons verdriet is omdat we jou zo vreselijke erg missen en wat dat verdriet met ons doet. Ons leven is verwoest en is niet meer als weleer, we moeten nu dingen doen die we helemaal niet wilden maar toch doen. Wie had ooit gedacht dat we nu al naar een begraafplaats moeten gaan om ons kind daar te bezoeken? Nou ik niet, eigenlijk niemand. Had je liever bezocht in Zuid-Afrika waar we het zo vaak over gehad hebben. Dit mag helaas niet doorgaan. Weg toekomstdromen, als een zeepbel uit elkaar geknapt. Dit zijn allemaal herinneringen die ik allemaal zo koester.
Vanmiddag ben ik met de potloodtekening met jou portret naar de fotowinkel gegaan en daar hebben we een mooie lijst uitgezocht. Ik hoop dat het mooi wordt maar dat denk ik wel. Weer zo'n prachtige herinnering aan jou. En zo zijn er gelukkig nog veel meer.
Ook vandaag zend ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Ik heb Beppe ook een paar kusjes op het puntje van de neus gegeven zoals ik ook zo vaak bij jou deed. Dit vertelde ik Beppe en er kwam een brede lach over haar gezicht. Geweldig. Volgende keer doe ik het weer.

Doeg mijn lieve Fietje, doeg mijn lieve Fietepiet, doeg mijn lieve Fietjuh.

hoi meid,kom even langs,want vergeten doe ik je niet,al heb ik je niet persoonlijk gekent,maar ik weet hoe het voelt jullie te moeten missen
ik heb een kaarsje voor je gebrand
liefs ineke moeder van Daniel* en een hyvesvriendin van je moeder

Heej lieverd,

Ome Henk belde net dat het met Beppe niet goed ging. Ze reageert niet meer en haar adem stokt zo nu en dan, maar elke keer begint ze toch weer uit haar zelf te ademen. Ome Henk en Ome Heije blijven nu bij haar en dan moeten we morgen maar kijken wat we gaan doen. Ik ga morgen met Ome Arend naar Beppe en misschien blijven dan ook om de anderen af te lossen. Misschien is het niet meer nodig, ik houd nu overal rekening mee. We hopen dat ze niet te lang hoeft te lijden, eigenlijk duurt het al veel te lang. Maar ze is sterk dat blijkt elke keer weer. Morgen kan ik je meer vertellen. Ik ben vanmorgen naar de arbo arts geweest en die vond dat ik goed bezig was. Blijf voorlopig therapeutisch werken want dat vind ze beter, en is ook rustiger vindt ze. Verder heb ik weer even nieuwe bloemen bij je neer gezet en de boel een beetje opgeruimd. De lantaarns branden weer en alles staat er weer netjes bij. Zelfs de mand met vlijtige liesjes die je van Roderik en zijn ouders hebt gekregen beginnen weer te bloeien. Verder heb ik vandaag niet zoveel te vertellen. Morgen weer aan het werk, tenminste als ik niets hoor uit Koudum. Vanaf de bank stuur ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Ze zijn voor jou omdat ik ontzettend van je houd.

Doeoeoeoeoeoeoeoeooeoeoeooeoeoeoeooeoeog mijn lieve kleine schat. KUSJES.

Lieve, lieve Afira

Ik heb er even behoefte aan om je te vertellen hoe erg ik je wel niet mis. Ik kan niet omschrijven hoe dit gevoel is maar het is heel erg. Ik denk vandaag heel veel aan je. Dat komt misschien ook wel omdat ik bij de ARBO arts ben geweest en we hebben het veel over jou gehad. Ook wil ik je zeggen dat ik zoveel van je houd dat het gewoon zeer doet.
Lieverd rust zacht, dat is het enige wat ik je nog wensen kan.

REST IN PEACE, RUST ZACHT, ALTIJD IN ONZE GEDACHTEN, DOEG LIEVERD. XXXXXXXX

Lieve Afira, hier ben ik eindelijk weer.
Je zit toch wel in mijn hart maar duurde even voordat ik weer op pc kon dus vandaar even gelijk om 08.15 uur je site opgedoken.
Even om je te laten weten dat ik nog steeds aan je denk fladderkind.
Ik ben al bezig met het aanleggen van een boek over je maar ja...gaat veel tijd inzitten want ik ben nu éénmaal een maagd en die zijn héél precies.
Wil het natuurlijk wel goed doen.
Ik stuur je hierbij een hele dikke kus en kom gauw weer terug lieverd.
liefs van mij.