Hay lieve puk,
Daar ben ik weer. Ook vandaag weer de hele dag bij Beppe gezeten. Ze was vandaag alweer slechter dan gisteren. Ze heeft amper wat gegeten en gedronken en veel geslapen. Vanmiddag had ze het benauwd en hebben we haar meer rechtop gezet, toen ging het wel weer beter, ze heeft vanaf dat moment heerlijk geslapen. Om een uur of zes wilde ze wel een beetje appelmoes proberen en dat ging goed tot het vijfde lepeltje. Ze begon te kokhalzen en moest overgeven. Vreselijk om dat te moeten zien, het begroot me zo dat ze dit allemaal moet meemaken. Dit heeft ze echt niet verdiend, we hadden gehoopt dat ze deze wereld zou verlaten in haar slaap en niet dat zo moest vechten. Ze is zo sterk en ze heeft zo'n sterke wil om te blijven leven. Maar het zal een keertje over zijn en zal ze zich moeten overgeven. Gelukkig was tante Ans er ook en hebben we Beppe geholpen. De verpleging heeft haar verschoond en lekker gewassen. Ze is later als een blok in slaap gevallen. Vond het weer erg moeilijk om afscheid van haar te nemen. Je weet nooit hoe je haar de volgende dag weer terug ziet. Ik weet heel goed dat ik een keer voor eeuwig afscheid van haar moet nemen, maar ik zie er zo tegen op. De zoveelste klap die we te verwerken krijgen, terwijl je er naar toe kunnen leven en ons erop kunnen voorbereiden. Het blijft moeilijk, want het is toch mijn moeder, die er altijd voor me was en altijd voor me klaar stond en nu is het onze tijd om voor haar klaar te staan en er voor haar te zijn als ze ons nodig heeft. We willen haar het gevoel geven dat ze niet alleen is. Als het zover is als Beppe naar jouw wereld toe gaat ben ik zo blij te weten dat ze er niet alleen is, ik hoop dat jullie er wat van gaan maken. Van jou hebben we nooit afscheid kunnen nemen omdat je zo abdrupt van ons afgenomen bent. 's Middags had ik je nog aan de telefoon en ik denk dat mijn laatste zinnetje naar jou is geweest: doeg lieverd. Want dat zei ik namelijk altijd als ik een van jullie aan de telefoon had. Ik hoop dat jij je dat kan herinneren. Ik zei dat en niet wetend dat dat de laatste keer zou zijn. Nooit meer kan ik je de kussen, smakkerds en knuffels in levende lijve geven en helaas moet het nu op deze manier. Hier komen ze weer met heel veel liefde.
Doeg meisje, doeg lieve schat, doeg puk, ik houd van je en mis je.