Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 412   |   niet OK
        Lieve Afira,
        Weer twee kaarsje van mij. Wat is het toch moeilijk om zonder jullie verder te gaan. De plek blijft leeg. Ik blijf aan jullie denken, elke dag.
        Ook voor de familie een lieve groet.
        Oma Suus

        B. - Arnhem
        23 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 411   |   niet OK
        hoi lieverd,

        Het is zaterdag. Papa is aan het werk. Dit is zo gek want dat zijn we helemaal niet gewend. Wij hadden helemaal het gevoel niet dat het zaterdag was. Vroeger gingen we op de zaterdag met jullie naar Den Helder, want Ariëlle moest dan trainen voor schoonspringen. Jij speelde daar dan altijd en later gingen we vaak de stad in. Later ging jij ook mee springen. Verval ik dus weer in herinneringen. Om 12 uur zijn we naar het strand gegaan. De vliegers mee en de hondjes ook. Eerst hebben we koffie gedronken en toen zijn we rechtsaf het strand op gegaan. We gingen die kant ook vaak op als we in de winter gingen wandelen. Ariëlle en Joran hebben heerlijk gevliegerd. Op een gegeven moment ging Joran met zijn vlieger het water in en liet zich mee sleuren door de vlieger. Soms ging het best wel hard. Ik heb met de hondjes gespeeld. Frodo wil alleen maar in het water en staat dan ook steeds te blaffen omdat je de bal het water in moet gooien. Jouw Sem doet zoals anders, hij zoekt en zoekt alleen maar veren. Die zijn er nu bij de vleet. Ik ben ook met veren het water ingegaan en dan gaat Sem wel mee, dan is hij helemaal niet bang voor de golven maar heeft hij alleen maar oog voor de veren. Is wel goed van hem hoor. Maar hij blijft toch liever op het strand. Wel kwam Sem naar me toe toen ik op de zandbank stond en dat helemaal uit zichzelf. Later hebben we op het terras nog wat gegeten en lekkere ijskoffie gedronken. We waren om een uur of 5 weer thuis. Lekker even gebaderd en dan later zie ik je kamer weer waar jij nooit meer zult slapen. Maar jou spulletjes zullen er altijd blijven staan hoor. Het is en blijft jouw slaapkamer, alleen ik kom er niet toe om het op te ruimen omdat jij je kamer zo hebt achtergelaten. Toch zal de tijd een keer komen dat ik je kleren opvouw en in de kast leg. Weg doen zal ik nooit doen dat beloof ik je en ik zou het ook nooit willen. Sommige kleren ruiken nog zo naar je en ik mag daar nog graag even in snuffen zodat jij nog dichter bij me bent.
        Dit geeft me rust en kan ik gaan slapen. Soms is de pijn van jouw gemis zo groot dat ik het gevoel heb dat ik ga flippen en dan moet ik mezelf in de hand houden om rustig te blijven. Dit verlies van jou is zo gemeen, zo onwerkelijk. Vandaag kregen we de Kampioen binnen en ja hoor daar staat jouw verhaal ook in. Niet alleen jou verhaal maar ook nog van twee anderen. Het item is: leven na een verkeersongeluk. Ik heb het je al eens eerder vertelt dat het verhaal er in zou komen. Ook een prachtige foto van je moedertje staat erbij. Deze foto moesten toen genomen worden in een studio in Amsterdam. Heb er al een reactie op gehad. Vooral de laatste regel vinden ze indrukwekkend. Er staat als ze dronken de auto instappen en willen gaan rijden dat ze jouw hand op hun schouder voelen en weer uitstappen en niet gaan rijden. Dan zijn ze voor ons een held. En jij, jij bent onze grote held. Hier komen weer mijn kussen, knuffels en dikke smakkerds weer, geef er ook maar een paar aan oma.

        doeg lieve stralende ster, we hopen dat het goed gaat daar in jouw wereld.


        Mama -
        22 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 410   |   niet OK
        hallo pop,

        Gisteren was ik laat thuis en dacht ik schrijf je morgen over vandaag. Op school was het warm, heb wel lekker gewerkt. 's Middags ben ik met de groep naar het voetbalveld geweest. Er waren daar 3 pannaknock out arena's gemaakt en er werd uitgelegd wat panna knock out is. Daarna mochten de kinderen gaan voetballen. Na een uurtje zijn we weer naar school gegaan. Toen sloeg de hoofdpijn weer toe. Warmte, druk en moe waren denk ik de ingrediënten. 's Avonds had ik nog een vergadering van het NHJFO bij Duco. We hebben voornamelijk het programma van het komend seizoen doorgesproken en over het aanstaande studieweekend in de wijngaard in Nibbixwoud. Dit is het volgend weekend al. Wat zal ik je daar missen, want wat had je het verleden jaar naar je zin op de Kuilart in Koudum. Je hield van zulke weekenden. Maar in mijn hart en gedachten ga je altijd met me mee, ook jij zult er bij zijn. Joran mag ook mee omdat hij anders alleen thuis moet blijven omdat papa nachtdienst heeft. Volgende week vertel ik je er meer van.
        Kusjes, knuffels en smakkerds van mij, ik houd van je lieverd en mis je ontzettend.

        doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg

        Mama -
        22 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 409   |   niet OK
        Ik schrijf mijn woorden neer op wit
        Al zijn mijn gedachten zwart van pijn
        Maar ooit wanneer ik stop met schrijven
        Zal mijn verdriet niet over zijn
        Tranen vormen nu nog duister
        Maar ooit komt er weer een zon
        Zodat ik dankbaar en vol verwachting
        Weer een beetje verder met mijn leven kan

        froukje -
        21 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 408   |   niet OK
        Hoi lieve Fiet,

        Wie ziet en kent mijn stille verdriet? Niemand, omdat ik dit voor mezelf houd als ik alleen ben. Dan komen de tranen en dan mis ik je zo vreselijk erg. Dan ga ik naar deze site en steek kaarsjes voor je aan en dan voel ik me rustiger worden. Meisje wat houd ik van jou.

        Kusjes.

        jeweetwelwie -
        20 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 407   |   niet OK
        Haij puk,

        Ik zit me nu net te bedenken waar mijn berichtje van zaterdag j.l en gisteren gebleven is. Soms snap ik er niets van hoor waar sommige berichten blijven. Maar ik blijf gewoon door schrijven hoor. Vandaag was het bijzonder warm. Het was warm en klef weer. Ik had in de klas gewoon een ventilator staan, maar ja die houdt natuurlijk niet de hele klas lekker fris. Het was wel weer leuk in de groep, heb er best wel weer aardigheid in. Alleen vanmiddag kreeg ik hoofdpijn maar dat kwam denk ik meer van de warmte dan van het druk zijn. Na schooltijd nog een korte vergadering en om half vijf heb ik de Agila naar Schagen gebracht voor de grote beurt. Hij lekt ook ietwat olie dus moet hij even nagekeken worden. Ja de Agila, de favourite auto van jou en Ariëlle. Je vonden het altijd verschrikkelijk om in de auto te moeten zitten. Maar toch gingen jullie altijd mee in deze auto. Opeens schiet me te binnen hoe het met de Panda ging. O wat hebben we gelachten in dit oude krot. In de winter moesten jij en Joran de auto vaak aanduwen omdat dat kreng weer niet starten wou. En dan met mutsen en sjaal om in de auto omdat de verwarming het niet deed. En dan tuften we dapper naar Opperdoes waar jij en Joran toen ook op school zaten. O o wat was dat wat. Na de Panda kregen we de MATIS en dat vond je een prachtig autootje. Maar daar hebben we niet lang van genoten. Weet je nog: op weg naar de ortho in Heerhugowaard. We hadden Ariëlle uit school gehaald in Hoorn en we gingen via Avenhorn en Obdam naar Heerhugowaard. Ver voor ons reed een auto en wij kwamen steeds dichter bij. Op een gegeven moment remde deze auto en mama zag het te laat en ik remde met volle kracht, maar het was net niet genoeg want ik reed tegen de auto aan. Deze had natuurlijk net weer een trekhaak die in de motorkap boorde. En vooral jij gillen daar in die auto, verschrikkelijk. Eigenlijk viel het wel mee, de andere auto mankeerde niets maar ons Matisje had wel degelijk schade. Na met de bestuurder gesproken te hebben zijn we gewoon doorgereden. Later bleek dat de schade groter was dan we dachten. Het begon naar asperges te stinken in de auto en dat betekent dat er een vloeistof lekt. We hebben toen de Matiz met schade en al ingeruild voor een nieuwe Opel Agila. O wat vond jij het erg dat de Matiz wegging. En nu rijden we nog steeds in de Agila. De Peugeot 406 wordt steeds minder en we moeten beslissen wat we met deze auto gaan doen. Eigenlijk wil ik hem houden omdat hij veel herinneringen geeft, maar eens zal hij toch weg moeten en daar zie ik wel tegenop. Het is weer een heel verhaal geworden maar ik wil zo graag de herinneringen met je delen.
        Ik stuur je nu mijn kussen, smakkerds en knuffels weer voor vandaag. Ik schrijf je morgen weer lieverd.

        doeg doeg Afira, doeg doeg Fiet, doeg doeg Fietepier, doeg doeg Fietjuh. XXX

        Mama -
        20 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 406   |   niet OK
        Haay lieverd,

        Ben vandaag weer begonnen met werken. Het ging best wel weer. Het is een leuke klas. Tijdens het rekenen kwamen we de datum 19 juli tegen en ik zei eigenlijk zonder na te denken wat een rotdatum. Ja die datum zit ook in mijn hoofd gebeiteld. De dag dat we jou naar Opperdoes hebben gebracht en je begeleid hebben naar je laatste rustplaats. Ja het voelt nu anders, net zoals alles anders voelt. De collega's waren stuk voor stuk erg lief voor me en ze vroegen bijna allemaal hoe het ging. Ze leven nog erg mee.
        Ariëlle heeft vanmiddag ook een kite uitrusting gekocht. Ook een Jekyll alleen de 12. Hij is geel met wit. Ook een mooie hoor. Natuurlijk moest er ook een surfpak komen, een trapeze, en nog een hesje om de klappen op te vangen. Het was behoorlijk warm vandaag en Ariëlle moest 3 pakken passen voordat ze de goede had. Het zweet liep haar van het hoofd. En gelachen dat we hebben. Ze zullen daar wel gedacht hebben: alweer een kite uitrusting.
        Eén van de verkopers vroeg al of we niet meer kinderen hadden. Ik zei ja ik heb er nog één en die had denk ik ook wel graag willen kite surfen alleen kan ze dit nooit doen omdat ze verleden jaar verongelukt is. Toen vroegen ze waar dit gebeurd was. En ik zei op Texel. Die ene verkoper zei toen: toch niet dat meisje van Texel die door een dronken Duitser is aangereden en ik bevestigde dat. Hij wist het precies en zei dat zijn vriendinnen jou goed kenden en dat je bij hen op dansles zat. Ze waren er behoorlijk van onder de indruk geweest. De andere verkoper die uit Zeeland komt zei metéén dat het ongeluk goed in de media is geweest en dat hij vond dat dit nooit had mogen gebeuren. Maar ja dat vinden wij ook, en velen met ons. Zo stom dat je later kon merken dat ze anders tegen ons gingen doen, dat ervaar ik dus wel vaker. Het is net alsof ze ons in hun hart sluiten, ik weet het niet. Joran zijn kite is opgehaald, ze gaan er met zijn allen naar kijken met de vertegenwoordiger wat er aan de hand is. Ze denken dat de knopen verkeerd afgesteld staan. Morgen over overmorgen brengen ze hem weer terug zodat hij er zondag weer mee kan kiten. Ariëlle neemt dan les.
        Het wordt hier opeens erg donker, er is onweer voorspeld maar dat kan ook bijna niet anders want het was vandaag erg warm. Morgen geloof ik weer en dan wordt het behoorlijk warm in de klas. Ik zit nu in de klas waar Esther zat, je weet wel. Denk dat ik je alles zo'n beetje verteld heb. O nee het belangrijkste vergeet ik: oma was vandaag jarig. Vanmiddag zijn we even bij opa geweest. De eerste verjaardag dat oma er niet meer bij is. Ze viert de verjaardag nu daar bij jou. Maak er maar een mooi feest van en feliciteer oma ook maar van ons. Geef ze een dikke kus en knuffel. Voor jou komen ze er ook weer aan, de knuffels, de kussen en de lekkere natte smakkerds. Allemaal voor jou omdat we zo ontzettend van je houden.

        Doeg meisje, doeg schattebout, we wordt zo gemist, doeg lieverd XXXXXXXXXXX

        Mama -
        19 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 405   |   niet OK
        Lieve Afira.pas geleden had ik best een lang stukje voor jou geschreven,maar elke keer kreeg ik bij de code een fout melding,ik baal daar dan zo van,ik kreeg rode letters,na mijn weten alles goed gedaan,want ik doe het zovaak,bij onze zoon bij jou en nog wat anderen kinderen.het is zo fijn Afira dat niemand jullie vergeet,ook vooe je ouders,broer en zus.elke dag kijk ik even bij je,en lees graag de stukjes die je moeder schrijft.ik ben veel om haar gaan geven,ook ons geeft ze troost,terwijl ze jou zo ontzettend mist,gelukkig lees ik ook dat ze weer voorzichtig kunnen genieten,en zeker op het strand,je broer en zus zijn erg actief,jammer dat jij dat niet meer mee kan maken.in gedachte steek ik ook wat kaarsjes voor beppe aan,zo te lezen,wil ze graag bij je zijn.lieve afira voor jou heel veel kaarsjes,dag meisje,een vlindergroet voor jou,liefs Joke xxxx

        Anoniem -
        18 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 404   |   niet OK
        Ben ik weer, om je te vertellen hoe ik je mis. Hoe meer ik aan je denk hoe erger het wordt. Alweer een jaar geleden en ik kan er nog steeds niet bij. Dat in 1 klap jouw leven voorbij is, terwijl jij, juist jij vol plannen zat.

        Dag lieverd, ik mis je zo. Love you.

        jeweetwelwie -
        18 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 403   |   niet OK
        Hallo Fietjuh,

        Vandaag was er de rechtszaak van Maarten Strijbis. Hij is verleden jaar 12 oktober verongelukt op de Markerwaardijk tussen Lelystad en Enkhuizen. De dader had ook gedronken. Ariëlle en ik zijn bij de rechtszaak geweest in Lelystad. Had soms het kippevel op de armen staan, zo herkenbaar alles weer was. Er kwam weer veel boven en ik ben blij dat die kl.....k die jou van het leven heeft beroofd goed gestraft is. Maarten zijn moeder las ook een slachtofferverklaring voor en ik herkende er heel veel in. Tijdens de eis knepen Ariëlle en ik elkaar bijna blauw. De eis is 4 jaar gevangenisstraf en 5 jaar rijontzegging met aftrek van de tijd dat hij zijn rijbewijs al kwijt is. Ook deze dader had het erg met zichzelf te doen. Bah nooit verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen daden en dan proberen nog de schuld af te schuiven op Maarten zelf. Ik hoop dat de rechters er niet in trappen. Laat hem ook maar boeten voor zijn daden. Over 2 weken is de uitspraak. Het zal mij benieuwen.
        Na de rechtszaak zijn we nog bij Wieb en Rina langs geweest. Weet je wel de neef van mama. Na een Hoekema dag zijn we een keer met zijn allen bij hen wezen Chinees eten en toen begon het zo te onweren. Volgens mij hadden jullie toe ook ietwat ruzie met een paar jochies. We hebben lekker koffie gedronken en later soep en broodjes gegeten. En hun mooie nieuwe huis bekeken. We waren rond een uur of half vier weer thuis. De rechtszaak duurde tot even over half 12. Nog boodschappen gehaald en jouw lekkere prutje gekookt. Jouw prutje omdat je dat altijd zo lekker vond. Papa was laat thuis want die moest tot 19.00 uur werken. Dat is natuurlijk niets waard dat hij elke dag met de dagdienst zo laat thuis is. Heb net ook met Gaastra gemaild omdat Joran zijn kite nog niet goed is. Kijken wat zij er van zeggen.
        Morgen voor het eerst na jou ongeluk weer voor de klas. Heb wel weer zin maar weet niet hoe het is om er weer te staan. Gelukkig is er altijd een achtervang aanwezig. Dus als het even niet gaat kan ik even pauze nemen en neemt mijn achtervang het over. Dit schooljaar groep 7, even een jaartje rustig aan qua leerstof. We zien wel hoe het loopt. We proberen ons leven weer een beetje op de rails te krijgen. Het laatste jaar hebben we maar wat gedaan omdat we helemaal de weg kwijt waren na jouw ongeluk. Jou missen meisje zal nooit wennen, het voelt net of er een stukje van mezelf is gestorven. Altijd is jou gemis hier. Jouw plekje blijft altijd leeg en dat doet zo zeer.
        Boudien belde vanaf Kreta dat daar een tekenaar is die hele mooie portret tekeningen kan maken. Ze vindt het sprekend. Ze vroeg aan ons of ze eentje van jou mag laten maken. Nu moet ik een foto van jou naar haar mobiel sturen of naar hyves en dan gaan ze die tekening van jou laten maken. Ik ben nieuwsgierig.
        Fietepiet hier komen mijn warme knuffels, kussen en lekkere dikke smakkerds weer. Ik mis je maar dat weet je wel.

        doeg doeg doeg lieve meid van me, ik houd zielsveel van jou en de anderen.

        Mama -
        18 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.