Herinneren is een vorm van ontmoeten…

lieve, lieve, lieve, lieve Afira.

Weer een hele rij kaarsjes voor je aangestoken omdat ik je zo ontzettend, verschrikkelijk mis. Ik kan het nog steeds niet goed begrijpen en misschien wil ik het ook niet begrijpen dat ik je nooit meer zal zien. Je lieve lach, je gillen, je sprankelende ogen en vooral je liefde voor de trompet. Je moest eens weten hoe erg dat is.

Dag lieve schat, rust zacht.

Haay lieverd,

Gisteren was het laat geworden en heb ik je niet meer geschreven. Vandaag wel weer hoor. Gisteren ben ik met Joran naar Friesland geweest voor zijn kitesurf les. Het waaide nu wel genoeg en ging het door. In zijn surfpak een stoere gozer hoor. Hij heeft genoten. Alleen deed zijn kite het niet zo goed dus zijn we daar vandaag mee terug geweest naar Kater. Hij gaat het maandag weer proberen en dan moet hij de lijnen anders afstellen om te kijken of het dan beter gaat. Als dat niet het geval is moeten we weer terug komen en gaat er iemand van hen mee kiten. Maandag krijgt Joran een vervolg les kiten. Hij vindt het fantastisch. Toen hij gisteren klaar was gingen we bij Beppe aan. Ze was erg afwezig vonden wij. Toen ik haar vroeg wat voor dag het was wist ze het niet meer. Ze wist wel wat het vandaag eventueel zou zijn: Hemelvaart. Je ziet ze is erg in de war. Vind dat ze ook geen goed antwoord meer geeft op de vragen die we haar stellen. Gisteravond een hele tijd gechat met een moeder die ook een zoon is kwijtgeraakt met een ongeluk. Misschien ben je Stephan al tegen gekomen. Nu snap ik waarom jij altijd zolang met je telefoonvriendje kon praten. Ik kan het ook. Per telefoon en per computer. Het is wel heel handig en ik heb er veel aan. Vanmorgen weer in de klas bezig geweest. Volgende week woensdag ga ik weer beginnen met werken. Het begon toch wel weer te prikkelen toen ik zo in de klas bezig was, dat wil niet zeggen dat ik jou vergeet hoor. Want dat kan nooit. Wij zullen je in ieder geval nooit vergeten daarvoor ben jij mij veel te dierbaar ook nu je niet meer bij ons bent. Ariëlle belde nog. Ze was twee bekenden op Texel tegengekomen. Alexis en Margriet waren er en waren ook naar jouw plekje geweest. Dit wilden ze altijd nog een keertje doen. Zie je dat anderen je ook niet vergeten. Alexis die het zo moeilijk had met de begrafenis. Daar stond hij met zijn trombone en zei: Wat klinkt dat nu stom Pats Boem. Vond het zo goed van hem dat hij nog iets over jou vertelde. Je maatje van Hans en Grietje moest toen enorm huilen. Je weet wel wie ik met Hans bedoel hè. Je hebt hem ooit de foto gegeven op zijn verjaardag van jullie twee met de zakdoeken van Pats Boem op je hoofd. Je trompet maatje door dik en dun. Ook hij mist je erg. En zo kunnen we nog wel uren door gaan maar dan heb ik je morgen niets meer te vertellen. Lieve lieve Fier hier komen ze weer hoor: de kussen, de smakkerds voor op je neus en je voorhoofd en de dikke knuffels. Mis je zo, wat zo ik er veel voor over hebben om je hier weer te zien. Maar ik weet dat het niet kan en ik zal mijn hele verdere leven verder moeten met dit grote onmenselijke verdriet om jou. Soms schrik ik 's nachts wakker en dan denk ik metéén aan jou en dan doet het zo zeer, nu ik dit typ rollen de kleine pareltjes weer over mijn wangen. Kleine pareltjes voor één van onze grote parel. En nu krijg ik ineens een geweldige ingeving. Wacht maar eens af. Ik zie het al helemaal voor me, ja lieverd dit wordt het. Iets heel speciaals.

Doei doei doei doei doei doei doei lieve lieve Afira, we houden van je !!!!

Heej Fierewiet,

Het is dinsdagavond, bijna 21.00 uur. Tijd om jou weer te schrijven. Of je dit leest weet ik niet maar als ik het niet doe voel ik me niet lekker. Voor mij is dit de manier om het van me af te schrijven wat ik jou niet meer vertellen kan. Vandaag ben ik weer op school geweest om de klas klaar te maken voor het nieuwe schooljaar. Ik werk nu niet meer met Lianne maar met Christel. Zij is net nieuw. We hebben het vandaag al gedaan omdat Christel vrijdag gaat trouwen en dan natuurlijk geen tijd heeft om de klas te installeren. Donderdag ga ik weer, maar dan hoef ik alleen nog maar wat kleine dingetjes te doen. Voelt wel lekker dat alles daar al klaar is. Er waren nog meer collega's druk bezig.
Ook ben ik nog bij je geweest op de begraafplaats. Je weet niet wat je ziet. Grote kranen die de paden eruit halen, deze worden helemaal vernieuwd. Ook het pad naast jouw graf is eruit maar je kunt zien dat het héél voorzichtig is gedaan. Want de anjertjes staan nog mooi te bloeien en zijn ongeschonden. Maar wat zal het een lawaai zijn waar het doorgaans erg stil is. In vrede rusten is er denk even niet bij. Ook het perk vlakbij bij jou is er helemaal uit en je kunt zien dat ze het helemaal al uitgegraven hebben en het weer met zand gevuld hebben. Hier komen ook nieuwe graven. Naast jou niet want daar ligt al gewone modder. Volgens de tekeningen komt daar een groen strook met struiken. Nou die houden wij wel kort hoor. Ook zijn alle bomen er bijna uit. Eén kastanje boor staat nog midden op de begraafplaats. Ik denk dat het wel mooi wordt. Ook het pad waar de jongens jou overheen hebben gedragen is eruit, het wordt breder gemaakt. Ik ben blij dat jouw glasplaat er nog niet staat, stel je voor dat hij kapot raakt door het gerammel van de kranen. Er moeten natuurlijk ook nieuwe paden komen en wat dat wordt weet ik niet. Ik kon amper bij je komen, moest door zand ploeteren. Er staat wel een bordje bij het begin dat sommige graven nauwelijks te bereiken zijn, maar alles kan hoor. We houden het goed in de gaten maar ik heb er alle vertrouwen in. Het is net alsof ze het met liefde doen vooral die éne kraanchauffeur waarmee we gesproken hebben. Hij doet het zo voorzichtig hebben we gezien. Ik wil natuurlijk graag nieuwe bloemen brengen maar ik denk dat ik beter even kan wachten tot aan het einde van de week. Ook zag ik dat de olie bijna op is dus dat moeten we ook nog even bijvullen. Het komt allemaal goed hoor.
Ariëlle is weer op Texel, ze belde net of we een afspraak met de tandarts willen maken want er is een stuk van haar kies afgebroken. Over gebitten gesproken. We hebben de gips afdrukken van jouw gebit hier ook thuis. Gekregen van de ortho. Al heel gauw na jou overlijden trouwens. Een gips afdruk voordat je de beugel kreeg en eentje na de beugel. Een heel dierbaar bezit. Ik zal ze goed bewaren. Ze staan in een doosje, goed ingepakt op je slaapkamer.
Zie op de vaste com opeens een foto van jou en Daan, en nog meerdere foto's die jij nog gemaakt hebt. Je had er wel feeling voor. Er gaan ook foto's voorbij dat jullie aan het kanoën zijn in het Amsterdamse bos. Ter ere van omde Arie zijn verjaardag. O gut daar is de foto van de doodgeslagen wesp in Boertange. Doodgeslagen door Thijmen. Nu komen er allemaal herinneringen in me op over dat bezoekje daar. Wat vonden jullie het leuk daar!!!!! Niet dus. En wij hadden de meeste lol. Later zijn we nog naar Odoorn geweest in de pannenkoekboerderij. Wij huisden toen in de vakantie in Koudum in Ome Henk zijn huis. Ik zie nu allemaal foto's van jou en dat doet zeer, heel zeer. Moet mijn best doen om niet te gaan huilen.
Fietepiet ik stuur je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer op deze manier naar jou toe omdat er geen andere manier is. Zelf geven kan niet meer al zou ik dat graag doen. Dat weet jij ook.

Doeg lieve fladderende vlinder van me, doeg spring in het veld, I love you.

Lieve mama van Afira,
Bedankt voor uw steun. We moeten wel sterk zijn, we hebben niets te kiezen. Dan deden we het wel anders.
Voor Afira weer de kaarsjes, ik blijf aan jou en Suus elke dag denken. Jullie zijn zo kort na elkaar heen gegaan dat schept een band door verdriet.
Lieve groet, Oma van Suus

Ben ik alweer. Wat gaan de dagen snel. Vandaag zijn we naar Alkmaar geweest. Ariëlle heeft een nieuwe I-pod gekocht. Ze gebruikte eerst de jouwe maar daar had ze toch wel moeite mee, deze hebben we gebruikt om te kijken welke muziek er op stond die we eventueel konden gebruiken. Verder hebben we hem niet meer gebruikt. Hij ligt nog wel op Ariëlle haar kamer maar het komt bij jouw spulletjes te liggen. Ook hebben Joran en Ariëlle een nieuwe mobiel uitgezocht. Hun periode was om en dan mag je een nieuwe uitzoeken. Hier was jij ook zo goed weet ik nog wel. Je wist precies wanneer je dit mocht doen. Helaas voor jou moest je het de laatste maanden doen met een koelkast, zoals jullie dat noemden, van Thijmen doen omdat jouw LG kapot was. Je had nog een paar maanden te gaan en je was al vol van een nieuwe mobiel, maar helaas heb je er niet meer ééntje uit mogen kiezen. Jouw koelkast heeft de politie teruggevonden in het weiland, was waarschijnlijk uit je broekzak gevlogen. Wij kregen hem terug op het politiebureau en ligt nu als aandenken aan jou op het dressoir bij je andere spulletjes die ons dierbaar zijn omdat ze ons aan jou doen denken, vooral persoonlijke spulletjes zoals: je sleutels, tandenborstel die je als laatste gebruikte, portemonnee, je parfum die je nog van Thijmen hebt gekregen, oorbellen en ja zelf je laatste agenda staat er bij. Als ik naar je spulletjes kijk, krijg ik een brok in mijn keel. Jouw fototoestel heeft Ariëlle nu in gebruik, zij wil dit graag als aandenken aan jou.
Verder hebben we in Alkmaar wat gewinkeld. Heb eindelijk een paar nieuwe broeken gekocht en wat shirts, geen vodjes hoor. Het was best wel weer leuk om even te winkelen maar ik moet in die winkels altijd aan jou denken. Dan denk ik hee hoe zou Fiet dit gevonden hebben, wat zou zij gekocht hebben, zou ze deze mode leuk gevonden hebben? Je hield van niet van massa winkels, je had je eigen kledingstijl en dat vond ik zeer bijzonder. Alles wat je kocht of uitzocht stond je altijd goed. En dit mis ik zo als we gaan stadten. Altijd is er dat gevoel van gemis, het is niet meer zoals vroeger en dat zal het ook nooit meer worden. Daarvoor missen we je teveel. Meisje ik zou zo graag nog eens met je willen klieren, lachen, gek doen, zoenen, aaien over je rug wat je zo lekker vond, ja wat zou ik al niet meer willen. Maar dit kan nooit, nooit, nooit meer door die ellendeling die ons leven ook kapot heeft gemaakt zodat wij nooit meer echt kunnen genieten. Naast de lach is er ook altijd een traan. Daarom wil ik je nu de kussen, smakkerds en knuffels weer sturen omdat we van je houden en omdat we je zo vreselijk missen.

Doeg allerliefste Fiet, laat je trompetgeschal maar horen. Doeg doeg.

Lieve Afira,ik zit zo eens te lezen,en zie dat ik voor het laatst op 19 juli iets voor je heb opgeschreven,jeetje dat is lang geleden,maar ik maak het nu goed met je en heb net 20 kaarsjes aan gestoken,en doe er straks nog een paar bij.bij nog 3 anderen kinderen doe ik dat ook altijd,het wordt zo erg vertrouwd voor mij,en of ik je goed heb gekend,dat kan ook niet anders meisje,als ik alles lees wat je moeder aan je schrijf,zo liefdevol,ik heb heel veel wardering voor haar gekregen,en ga steeds meer om je moeder geven,ook ik krijg lieve berichtjes van haar,maar ook troost,ik hoop dat ik ook haar kan troosten in haar grote verdriet,om jou te moeten missen.deze site vind ik erg waardevol Afira,omdat ik zo je lieve moeder steeds meer leer kennen,net als je ouders blijven wij onze zoon missen,we moeten,maar kunnen niet zonder jullie,de indruk die jullie achter lieten zit diep in ons hart,tot gauw lieverd,kus van mij Joke xxxxx

Hoi schat,

Toch even schrijven hoewel we eigenlijk vandaag niet echt wat gedaan hebben. Thuis gezeten, op de computer, geslapen. Ariëlle is ook thuis en die is behoorlijk verkouden en hees. Ze hoeft niet te werken en mag terugkomen wanneer ze zich beter voelt. Vanmiddag heeft ze lekker geslapen op een paar paracetamollen. Heb foto's op de computer gezet, ook van jou. En als ik jouw gezicht dan weer zie heb ik moeite om te tranen in te houden. Dat lukt dus ook niet en stromen ze weer over mijn wangen. Hoe anderen het doen weet ik niet maar ik vind het zo vreselijk moeilijk. Hoe kun je dit in hemelsnaam verwerken. Je eigen dochter waar je zielsveel van houdt is van je afgenomen door iemand die de drank hoger heeft dan de waarde van een mensenleven. Dit is jou noodlottig geworden en wij moeten daar mee leren leven, maar dan kan toch helemaal niet. De hele dag zit je in mijn hoofd en denk hoe het geweest zou zijn als je hier nog was. Jij wordt niet ouder terwijl we Ariëlle en Joran zien veranderen. Joran is een hele knul aan het worden. Groeit aan alle kanten uit zijn voegen, hij gaat denk ik de grootte van jou krijgen en hij heeft nu al schoenmaat 44. Waar hebben jullie dat vandaan? En jij blijft 17 jaar en 2 maanden. Nooit zul jij ouder worden. Jouw leven doet me zo denken aan een reclame die vroeger voor t.v. was. Het begon met een fotoalbum met foto's en bij de laatste foto die erin staat hoor je autoremmen en een klap en dat staat er in beeld dat het leven voorbij is en het fotoalbum blijft verder leeg. Ook hier ging het om een 17 jarig meisje. Het was een reclame van Veilig Verkeer Nederland of van verzekeringen dat weet ik niet meer. En door die iemand die ik haat moet ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds op deze manier geven. Wil je bij ons zijn en een beetje op ons letten, soms hebben we een beschermengeltje nodig en ik wil graag dat jij dat engeltje voor ons bent.

Doeg lieverd, doeg schat, doeg lieve skeet van ons, we houden van je.

Heej meisje,

Vandaag zijn we naar Texel geweest. Eerst hebben we Ariëlle uit De Koog gehaald en toen naar Oudeschild om de Rival op te zoeken. Met deze boot gingen we weer het wad op om te vissen op makrelen. Het was druk op de boot, er visten wel 27 man mee. Ariëlle stond haar mannetje weer hoor, ze slingerde er weer 7 uit. Papa ving er twee en bij Joran wilde het niet. Had hij er eentje aan de haak, viel ie net boven het water er weer af. Trouwens het wilde bij meer niet vandaag. Sommigen gingen met 35 naar huis en sommigen bijna met niets. Ik snap daar helemaal niets van. Waarom de een soms 4 tegelijk vangt aan een lijntje en degene die ernaast zit vangt niets. Ariëlle had er ook een keer 3 in één keer. Maar het was wel een mooie dag. Toen we om vier uur weer aan wal stonden zijn we in de Koog wat wezen eten en zijn we later richting De Cocksdorp gegaan. Natuurlijk gestopt bij jou herdenkingspaaltje. De bloemen waren al opgeruimd en er stonden nieuwe plantjes. Er hing ook een oranje slinger als een grote bol in het hek en er waren meer spulletjes bijgezet. Joran en Ariëlle zijn toen nog gaan vliegeren op het strand bij Paal 28 en Frodo en Sem hebben heerlijk op het strand en in het water gespeeld. Later nog wat gedronken bij Paal 28, maar niet met Yvonne gesproken, het was er ontzettend druk. Veel mensen kwamen van het strand en gingen daar wat eten of drinken. Juul was er wel en die heeft ons geholpen. Om 21.00 uur zijn we weer met de boot naar vaste wal gegaan. Hoewel ik best wel wilde blijven. Thuis gekomen metéén alle blauwe was de wasmachine in want die stonken naar de vis. De hondjes liggen hier uitgeteld naast me op de bank. Ariëlle ligt in bad, die is mee naar huis gegaan. Ze is behoorlijk verkouden, al meer dan 5 weken. Laatst dachten we dat ze al bijna longontsteking had, zo vast zat alles. Nu heeft ze steeds hoofdpijn, het lijkt wel voorhoofdsontsteking zoveel rommel komt eruit. Toen de boot wegvoer van Texel kreeg ik weer een gevoel van heimwee over me heen. Ik heb altijd het gevoel dat we jou hier achterlaten en dan bekruipt me een heel vreemd gevoel. Met heimwee zie ik je boot steeds verder weg van Texel varen en dan wil ik wel schreeuwen dat we er eentje vergeten, maar dan komt het besef weer dat we jou op een andere manier mee naar huis hebben genomen. Niet eens in onze eigen auto maar in een rouwauto. Ik kon alleen maar naar de achterkant van de auto kijken en moest steeds maar denken dat jij daar in een kist in die auto lag. Vreselijk. En nu, nu kan ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds op deze manier geven, een troost omdat ik je ze niet meer kan geven zoals ik zou willen. Dus pak ze maar lieverd, ze zijn voor jou omdat ik zielsveel van je houd.

Doeg lieve schat, doeg lieve vlinder van ons, rust zacht.

Hey lieve puk.

Het is alweer vrijdag. Vanmorgen is papa naar zijn nieuwe werk geweest en hij kan daar in ieder geval 78 weken werken. Dat is dus tot volgend jaar december en dan kan hij daar voor vast komen. Eindelijk een keer goed nieuws. Maar we blijven maar afwachten of het werkelijk ook zo is. Vanmiddag zijn we bij Beppe geweest. Toen we kwamen had ze net de verpleging gebeld omdat ze een beetje in onmacht in bed lag. Ze ligt nu op een luchtkussen en was er naast geraakt. Eerst had ze wel praatjes, later werd dit minder. Ze wil steeds maar niet drinken, het is al zo vol in mijn buik zegt ze steeds maar. Eten is ook moeilijk. Ze vindt niets meer lekker en alles is vies. Maar ze is zo sterk. Jouw foto's hangen nu vlakbij de alarm knop en kan ze mooi naar jou kijken. Dit wil ze graag omdat ze jou zo vreselijk mist. Vanavond zijn we lekker thuis. Morgen gaan we weer naar Texel, we gaan vanuit Oudeschild weer zeevissen. Een cadeautje van Ariëlle voor Joran. Nog voor zijn verjaardag. Natuurlijk gaan we ook naar de plek waar jij bent overleden. Het is nog steeds zo onwerkelijk. Kan er nog steeds niet bij terwijl ik donders goed weet dat jij nooit meer terug zal komen. Dit is zo erg. Mijn leven zal nooit meer zo zijn zoals het was. Papa en ik zijn getekend voor ons leven, een kind verliezen op zo'n manier is zo wreed. Soms kan het me allemaal niets meer schelen en dan wens ik bij jou te zijn. Maar dat kan niet, ik moet me goed houden voor de anderen maar soms........... Vooral op je slaapkamer heb ik moeite, dan kijk ik naar je bed en dan weet ik dat je daar nooit meer zult liggen en dan pijnig ik mijn hersens om in gedachten jou daar te zien liggen net als vroeger en dan doet het zo'n pijn. Dan stromen de tranen weer over mijn wangen. Wij sukkelen zo maar een beetje door maar de mooie glans is van ons leven af. Dit drama zullen wij tot in lengte van dagen met ons meedragen.
Morgen kom ik weer bij je en vertel ik je hoe het is geweest. Ik probeer alle dagen jou te schrijven want jij hoort nog gewoon bij ons en heb je recht op te weten hoe het hier in dit aardse leven met ons gaat. Waar jij bent weet ik niet maar ik hoop dat je het er goed hebt en dat je samen met oma op ons past. Hier komen mijn kussen, knuffels en dikke smakkerds weer.

Tot morgen lieverd, ik houd van je met geheel mijn hart. XXXXXXXXXXXXXXXXX

Lieve, lieve Fietje,

Kom weer bij je langs om de dag weer met je door te nemen. Het was vandaag bijzonder warm en hebben dus niet veel gedaan. Eerst naar de Boet geweest om voor de honden weer spullen te halen. We dachten dat iederéén wel op het strand zou zitten maar dat was dus niet waar want ook hier liepen genoeg mensen rond. Daarna zijn we bij jou langs geweest en de rozen en lelies water gegeven want die staan vol in de zon. Alles staat er nog goed bij. Vanavond zoals vaak weer naar het strand. Tjeetje wat was het druk. Bij Callantsoog stonden de auto's overal en nergens. En ook bij de andere parkeerplaatsen stond het nog overvol. Ook de bermen waren in gebruik. Bij Groote Keeten hebben wij het nog nooit zo gek gezien met auto's, er stond zelfs eentje bovenop de rotonde. Wij konden de auto wel goed kwijt omdat er om half zeven ook veel mensen naar huis gingen, maar op het strand was het nog erg druk. Joran probeerde nog even te vliegeren maar het waaide niet hard genoeg, dus dat was jammer. Frodo en Sem hebben heerlijk in het water gespeeld. Sem durft nu steeds verder en zwemt mooi achter Frodo aan. Geweldig om te zien hoe ze over de golven springen of mee surfen naar het strand. Als ze even kunnen omzeilen ze de golven of springen omhoog. En dan toch weer komt dat vervelende gevoel weer naar boven. Gelukkig zou ik bijna zeggen want als ik dat gevoel niet heb zou ik jou vergeten zijn en dat kan niet en dat lukt ook nooit. Weer jou niet zien op het strand. Joran was alleen aan het zwemmen en dan gaan mijn gedachten weer terug naar de tijd dat jullie met z'n drieën daar in het water aan het klieren waren. Weer allemaal herinneringen en die doen zo zeer. Wat zou je weer genoten hebben. Daarna natuurlijk net zoals altijd nog even wat drinken op het paviljoen Klavertje 4, ook daar bleef het lang druk. De zonsondergang was helemaal niks en toen koelde het ook wat af, maar er waren gewoon nog veel mensen op het strand aanwezig. Dit hebben we eigenlijk nog nooit zo meegemaakt. Het was dus wel weer heerlijk op het strand. De hondjes liggen nu naast me en zijn zowat in coma zo moe zijn ze, maar ze vinden het zo lekker op het strand. Aura kan niet mee omdat die zich niet kan beheersen maar dat weet jij ook wel. Als het straks weer rustiger wordt kan ze weer mee.
Morgen gaat papa praten op zijn nieuwe werk en ik denk dat we 's middags weer even bij Beppe gaan kijken. Maar het moet niet te warm zijn, alhoewel ze hier tegen de middag zware buien opgeven. Dus we zien wel. Morgen vertel ik het je wel weer. Nu stuur ik je mijn kussen, knuffels en lekkere smakkerds weer. Ik heb nooit geweten dat een mens zoveel verdriet kan verdragen maar soms wordt het me echt teveel en weet ik niet wat ik moet doen. Dan moet ik me vermanen om rustig te blijven. Maar dat is erg moeilijk en dat allemaal omdat ik zo'n heimwee naar jou heb. Het gemis is zo groot en zal alleen maar groter worden. Ik houd van je en je zit diep in mijn hart zodat je altijd bij me bent.

doeg lieve, lieve schat van me, ik ben trots op je.