Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 576   |   niet OK
        Het is weer zondag en de heimwee slaat weer toe. Dus wat doe ik dan? Dan ga ik naar deze site en ga jou schrijven. Heb dan het gevoel dat ik dicht bij je ben. Kijk naar foto's op jouw site en op de site van Rust Zacht Lieve Afira. Bij sommige foto's krijg ik gewoon de rillingen zo mooi sta je erop. Ook denk ik vaak hoe je er nu uit zou hebben gezien. Waarschijnlijk nog stralender als toen. Wat kon jij toch genieten van het leven. Het leven wat jou abdrupt werd afgenomen. Lieve meid wat mis ik je toch. Daarom weer veel kaarsjes van mij.
        Doeg lieve schat, je houdt mijn hart warm.

        jeweetwelwie -
        31 januari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 575   |   niet OK
        Hoi lieverd,

        Vandaag had beppe jarig moeten zijn, wij kunnen het hier niet meer vieren omdat beppe hier niet meer is. Maar jullie kunnen het wel omdat ze bij jullie is. Heb je al even gezongen voor haar?
        Was de sneeuw gisteren praktisch allemaal weg, en wat denk je? Lag er vanmorgen weer sneeuw. En als ik nu naar buiten kijk sneeuwt het alweer. Het is steeds een prachtig gezicht maar als de sneeuw een poosje heeft gelegen wordt het een vieze bende. We zijn het wel een beetje zat hoor steeds weer die sneeuw. Vooral als je vaak met de auto weg moet is het geen pretje. Morgen ga ik weer met Ariëlle naar Wijdenes voor een extra repetitie. Dit is van 10.00 uur tot 12.30 uur. Na die tijd gaan we met een vriend mee naar huis om koffie te drinken. Jij weet wel wie het is. Hij kwam hier ook wel bij ons. Trouwens hij was ook één van de jongens die jou naar de laatste rustplaats heeft gedragen. Ook hij was erg ontdaan en vond het zo mooi dat hij mocht helpen jou te dragen. Ja meisje je werd door de jongens van het NHJFO op handen gedragen. Zo mooi was dit. Verder vandaag lekker thuis gebleven. Wat computeren, wat tv kijken enz.
        Gisteravond zijn we bij opa geweest want hij was donderdag buiten uitgegleden en gevallen. Hij heeft een hele dikke hand. Gelukkig was er niets gebroken. Passen jullie daarboven een beetje op hem? Hij kon er gelukkig zelf nog wel om lachen en zei tegen Ariëlle dat het allemaal wel erg snel ging want voordat hij het door had lag hij al. Tot overmaat van ramp had hij later ook nog zijn hoofd gestoten tegen de punt van een deurtje in de keuken. Resultaat: een open wond op zijn kale hoofd. Dat kon er ook nog wel bij, maar het hoefde niet gehecht te worden. Ja ja die opa moeten we ook maar wat in de gaten houden. Oma moet maar goed op hem blijven letten. Nou meisje ik stuur de knuffels, kussen en smakkerds weer naar je toe. Tot morgen.

        Doeg lieverd, doeg schat, speel jij daar boven maar op je trompet, doei doei

        Mama -
        30 januari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 574   |   niet OK
        Hay lieve schat.

        Nee hoor ik ben je niet vergeten, hoe zou dat kunnen. Alle uren ben je in mijn gedachten. Ik denk zoveel aan je. Zoveel dat het soms zeer doet. Ben weer met Ariëlle een paar avonden weg geweest te toeteren en als ik dan thuiskom, kom ik nog wel even bij je langs op deze site maar heb soms niet meer de puf om te typen. Ariëlle is gisteren weer naar Amsterdam geweest, ze moest twee examens doen. Volgens haar is het goed gegaan. Was jij in de buurt om haar te helpen???? Jij was ons leermonster. Ik vond het altijd zo knap van je dat ik nooit hoefde te zeggen dat je aan je huiswerk moest want al die jaren dat jij op het Werenfridus zat deed je dat gewoon uit jezelf. Ik vond dat zo klasse van je. Ook werkstukken e.d. had je altijd op tijd af. Die verantwoording nam je gewoon. Nu herinner ik me weer iets. Je zat volgens mij in de eerste of tweede klas en je moest een Frans boekje lezen. Waar het over ging wist je niet en ik ook niet. Aan de plaatjes kom je ongeveer zien waar het over ging. We hebben het toen op internet gezocht en ja hoor het boekje stond erop en er waren diverse uittreksels van gemaakt in het Nederlands. We hebben die uittreksels samen doorgelezen en zo zijn we het boekje doorgeworsteld. We hadden zo'n prachtig uittreksel gemaakt en je leerkracht was vol bewondering omdat je het ook nog eens in eigen woorden had geschreven. Het ging over die mevrouw die de röntgen stralen uitgevonden had. Na dit boekje had jij de weg op internet ook gevonden. Tja had is een wonderlijk media, maar wel erg handig. Alles kun je op internet vinden maar dat hoef ik jou niet te vertellen. Je was er erg handig mee. Nog even over Ariëlle, haar wond aan de buitenkant van de enkel ziet er niet zo goed uit. Het is ontstoken en van de arts heeft ze weer anti-biotica gehad. Nu maar hopen dat het helpt want anders moet ze maandag weer naar het ziekenhuis. Dit is wel balen. Ben deze week diverse keren bij je geweest. De ene keer lag er sneeuw op je graf en vandaag was het weer weg. De kaars was mooi opgebrand maar ik heb nog geen nieuwe gezet. Heb heerlijk met je staan kletsen.
        Morgen is het 30 januari, de verjaardag van Beppe. Dit is voor het eerst dat Beppe er niet meer is met haar verjaardag. Vieren jullie daar beppe haar verjaardag? Gisteren was het 28 januari, de dag dat Pake 32 jaar geleden begraven werk. Allemaal van die data die je niet meer vergeet en die op het ogenblik weer zeer toen. Gaan jullie morgen maar lekker beppe's verjaardag maar vieren dan doen wij het hier beneden. Geef ze maar flink wat knuffels, kussen en smakkerds. En geef er ook aan Pake en oma. En natuurlijk voor jou ook. Morgen schrijf ik weer.

        Doeg lieverd, ik houd van je en zal je nooit vergeten, Doei doei rust zacht.

        Mama -
        29 januari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 573   |   niet OK
        Lieve Afira,geeske en verdere fam,ook wij zijn ontzettend geschrokken van het overlijden van Joke Jongenelen, wij hebben haar leren kennen via deze site.
        heb gezien dat jij geeske vaak met haar op hyves zat , helaas weet ik niet hoe dit werkt,wij sten enkele kaarsjes aan voor Afira, joke maar ook voor jullie.
        Lieve groetjes van ons Tonny&Leo Aarts uoders van *Claudia*ook op deze site.

        Tonny -
        27 januari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 572   |   niet OK
        hoi kanjer
        heb een kaarsje aangestoken
        meid wat worden jullie gemist,maar nooit vergeten
        liefs ineke
        moeder van Daniel*

        Ineke -
        26 januari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 571   |   niet OK
        Hoi schat,

        Gisteren 25 januari was het 32 jaar geleden dat Pake overleed. Alweer een lange tijd geleden. Jij hebt deze Pake nooit gekend. Ik hoop van ganse harte dan Beppe en Pake elkaar weer gevonden hebben. En dat Beppe je voorstelt aan jouw Pake, mijn vader dus. Nu ik eraan denk komt dat ook allemaal weer boven. Pake was eigenlijk nooit ziek, kreeg last van zijn hart, en 4 weken later was hij overleden. Hij was nog maar net 65 jaar. Eigenlijk nog veel te jong. Tegenwoordig hadden ze hem er door gesleept, maar toen was de medische wetenschap nog niet zo ver. Ze vertelden ons toen in het ziekenhuis dat ze nog een medicijn moesten verzinnen om een hartinfarct tegen te gaan. Ja die hele film komt ook weer boven. Vergeten doe je zoiets nooit. Het slijt en je leert er mee leven maar dat zal met jou nooit kunnen want jij bent mijn dochter. Een deeltje van mezelf, 9 maanden heb ik je mogen dragen en 17 jaar en 2 maanden mocht ik maar voor je zorgen. Toen vond een zatlap het zeker genoeg. Waarom moest hij met zoveel drank op toch gaan rijden. Waarom nou juist daar. Altijd maar weer die waarom vragen. Nooit zullen we daar een antwoord op krijgen. Wat hebben we fout gedaan. Worden wij gestraft omdat we iets fouts hebben gedaan??? Ik weet het soms niet meer. Dat betekent dan dat iederéén die iets verkeerds heeft gedaan gestraft wordt en zal worden. En al die criminelen dan???? en al die anderen die zich nergens wat van aantrekken en die het noodlot tarten??? Worden die dan ook gestraft. Ik heb het hier toch wel moeilijk mee, maar dat zal ook wel komen door mama's achtergrond. Laat ik me maar houden aan jouw stelling en dan zal het een stuk makkelijker voor me zijn. Hier kun je mooi met beppe en oma en misschien ook wel pake een discussie over voeren. Ben benieuwd wie er wint. Dit geeft me zoveel rust, te weten dat je daar met pake,beppe en oma bent. Beppe en oma die jou achternagekomen zijn en pake die er al was. Wij moeten hier leren omgaan met dit grote gemis, maar als jullie er ons bij helpen dan gaat het wel. Eén keer zal er een tijd komen dat we ook bij jullie zijn, wat zal dat dan heerlijk zijn. Lieverds tot ooit.
        Knuffels, kussen, smakkerds voor jullie allemaal.

        doeg lieverd van mama, maak er wat van daarboven, doeg lieve ster.

        Mama -
        26 januari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 570   |   niet OK
        hay lieverd,

        Zo deze dag is ook weer voorbij. Weet niet wat het is met de zondagen maar dan ben ik nergens. Heb dan weinig energie. Kijk even naar de tijd en dan merk ik weer dat het de tijd is dat jij het ongeluk kreeg. Krijg hierdoor, heel vreemd, weer steken in mijn hartstreek. Morgen krijgen we bezoek van een moeder die ook een zoon verloren is bij een ongeluk. Hij is tegen een boom gereden. Kan altijd fijn praten met haar op hyves. Weet vandaag niet zoveel te schrijven. Buiten ligt nog steeds de sneeuw die gisteren en vannacht gevallen is. Morgen toch weer proberen om naar jou te gaan. Heb trouwens ook nog een paar mailtjes van je gelezen. Die fransman die jullie hadden ontmoet in Parijs had ook nog gemaild, nu weet ik niet of jij die nog gelezen hebt. Maar hij was ook naar die andere meiden gestuurd. Volgens Ariëlle heeft hij wel bericht gehad dat jij een ongeluk hebt gehad en dat je het ongeluk niet overleefd hebt. Ja ik durf zulke dingen nu wel te openen terwijl ik eerst altijd iets had, nee niet doen, dit zijn Afira haar mailtjes. We laten ze rustig staan. Soms moet ik weer glimlachen om de taal die je gebruikt. Niet gekke taal maar zo apart. Net wat voor jou. Als ik die dingen lees voel ik me weer zo dicht bij jou, heb dan het gevoel dat je zo kan binnenstappen en word ik wakker uit die vreselijke boze droom. Dit doet me weer herinneren aan een bordje wat vroeger altijd bij ons in de keuken hing, er stond op: van het concert des levens krijgt niemand een programm. Ik was altijd gefascineerd door die tekst. Maar ik weet nu wel heel zeker dat dit niet het geval is. Het leven laat zich niet lijden het gaat gewoon zijn gang. Je kunt veel in de hand houden maar sommige dingen gebeuren gewoon. Het is trouwens maar goed ook dat je niet alles van te voren weet. Je kunt het leven niet beïnvloeden denk ik. Misschien moet je er maar eens met beppe en oma over praten. Beppe weet nog wel dat het bordje daar hing. Geef ze dan ook direct maar de kussen, knuffels en smakkerds van ons. Voor jezelf zijn er ook weer genoeg bij.

        Doeg kleine deugniet, we missen je lach, je streken, ja we missen alles.

        Mama -
        24 januari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 569   |   niet OK
        Lieve Afira
        Moeilijk toch om jullie te moeten missen. Voor jou de dagelijkse kaarsjes en een wens "dat jij je ouders kracht geeft". Het blijft zo zeer doen voor de mensen die achter blijven en slijten wil het ook niet. Ik stuur ook jou een lieve groet.
        Oma van Suus XXXXXXXXX

        B. - Arnhem
        24 januari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 568   |   niet OK
        hay meisje,

        Hier ben ik weer even. Gisteren ben ik weer bij je geweest en een kaars in de middelste lamp gezet. Het gaf me zo'n blij gevoel dat de kaars weer stond te branden. De sneeuw was weg en alles was goed onder de sneeuw vandaan gekomen. En wat gebeurt er nu, het sneeuwt weer. Er ligt alweer een behoorlijk laag hier. Ik hoop dat de kaars bij je blijft branden. Zal mij benieuwen. Vandaag is Joke gecremeerd. Heb ook vandaag bij Martijn kaarsjes laten branden voor hen. Mis Joke wel want ze schreef altijd lieve krabbeltjes en ook kwam ze wel bij jou op deze site. En dan stak ze ook kaarsjes aan of schreef wat. Het was een hele lieve vrouw. Ze is nu bij jullie en bij haar zo gemiste zoon. Vandaag moest Joran weer voetballen, zaalvoetballen dan hè. Het was een onderling toernooi. Was niet zoveel aan dus zijn Ariëlle en ik naar huis gegaan. Verder hebben we weinig gedaan. Ga straks maar naar bed, ben moe en ik weet niet waarvan. Misschien omdat ik 3 dagen gewerkt heb. Ben ook benieuwd of er vannacht nog meer sneeuw bijkomt. We zien het wel. Was net blij dat die rommel weg was en nu is er weer nieuwe gekomen. Joran slaapt nog steeds bij Ariëlle in de kamer, dat is erg lief van hem. Hoor net voor de tv Piet Paulusma zeggen dat de komende week koud winterweer wordt verwacht. Kan ik weer geen bloemen bij je brengen want die zijn zo weg en dat vind ik zonde. Meisje ik hoop dat het goed gaat daar waar jullie nu zijn. Dus stuur ik je nu mijn knuffels, kusjes en smakkerds weer voor jullie alle drie. En een knuffel voor Aura natuurlijk.

        Doeg lieve, lieve Fietepiet, je moest eens weten hoe je gemist word. Doei.

        Mama -
        23 januari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 567   |   niet OK
        Hay lieve schat,

        Moest vandaag weer kaarsjes voor je aansteken. Wat het is weet ik niet maar ik voel dat je heel dicht bij me bent. Het zijn er wel wat veel kaarsjes geworden maar je bent ze waard. Wat ik zo moeilijk vind dat ik door moet met mijn leven maar jij zult voor altijd een plekje in mijn hart hebben. Vergeten zal ik je nooit, daarvoor heb je teveel indruk op me gemaakt. En nog. Lieverd ik mis je. Dit zijn woorden die recht uit mijn hart komen.
        Rust zacht lieve schat. XXXXXXXXXXXXX

        jeweetwelwie. -
        23 januari 2010

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.