Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 586   |   niet OK
        Hallo lieverd,

        Ben ik weer hoor. Vandaag weer naar school geweest, was eigenlijk niets nieuws. Wel zag ik op de computer in mijn documenten nog stukken van jou staan. Elke keer als ik die zie schrik ik. Verwijderen wil ik ze niet, want ze zijn nog zo van jou. Gisteravond heb ik voor het eerst op een site gezeten die praatplek heet. Dit is een site voor ouders of andere mensen die een kind of een dierbare zijn verloren. Heb leuk gepraat met iemand, waarvan de zoon met Kerst in 2008 is overleden. Deze jongen bleek de ziekte van Hodgkin te hebben. Hij is 25 jaar geworden. Het voelt prettig om met zulke mensen te praten omdat zij begrijpen wat je voelt. Had me aangemeld met de naam van jouw knuffel. De knuffel die met jou meegegaan is, zodat je daar in ieder geval een beetje houvast en iets eigens hebt. Je allereerste knuffel zag ik in een doos liggen met jouw poëzie albums. Heb huilend met dit afgelebberde ding in mijn handen gestaan. Misschien laat ik hem wel inlijsten. Maar heb hem toch maar weer in de doos gedaan. Ik weet nog van een keer dat je 's middags nog een tukje deed. Je was een jaar of anderhalf. Je lag in jou ledikantje maar je kon niet slapen want jou knuffel was weg. Ik maar zoeken en zoeken, overal. En waar vond ik hem, in de zandbak. Zag gelukkig een deeltje boven het zand uitsteken. En wat was je blij dat je hem weer had. Jou duim kwam in de mond, knuffel erbij en je was zo vertrokken. Jij kon niet zonder je knuffel. Toen deze stuk was moest je een nieuwe maar je vond niets goed totdat je een paashaas van Joran in handen kreeg en toen was je verkocht. Je koos hem zelf. Deze is met jou meegegaan omdat we wisten dat je niet zonder kon. Je had hem zelfs stiekum mee naar Texel genomen. Altijd zocht je je knuffel weer op. Hij mocht ook niet gewassen worden maar we deden het toch wel stiekum. Heb me wel eens afgevraagd wat we moesten als deze helemaal kapot was. Zou je dan weer ééntje genomen hebben of was je er te groot en te oud voor. Ja je had een andere grote knuffelbeer, maar die is hier op aarde achtergebleven. Hij heeft het ontzettend moeilijk gehad nadat jij aangegeven had dat hij jou knuffelbeer niet meer mocht zijn. En nu is hij helemaal zijn knuffelberin kwijt, 2 jaar en 4 maanden zijn jullie elkaars knuffels geweest. Ik ben zo blij dat je die ervaring nog hebt mogen beleven. Dat er iemand buiten de familie zo gek op je was dat hij je zowat plat heeft geknuffeld. Misschien zijn daar in jullie wereld ook wel leuke jongens. Ik kan ze niet zien, maar beppe en oma zijn bij je. Je kunt altijd bij hen terecht. Vergeet dat niet hoor lieverd. Ik hoop dat je inmiddels pake ook hebt leren kennen. En daarom stuur ik knuffels, kussen en smakkerds voor jullie vieren. Jullie worden zo erg gemist door ons en anderen.

        Doei lieve schat, doeg kleine deugniet, je zit diep in mijn hart. LOVE. XXX

        Mama -
        10 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 585   |   niet OK
        Heej puk,

        Vandaag weer even bijkleppen. Gisteravond het ik 10 minuten gesprekken op school gehad. Deze zijn goed verlopen. Alle ouders waren positief. Papa was met Ariëlle en Joran naar KNA. Daar zou de dirigent bekent maken wie de solo in Rainforest mocht spelen. Ariëlle mocht hem nog een keer spelen maar speelde naar eigen zeggen met teveel kracht. Dus je raadt het al de solo is naar haar concurrent gegaan. Wij vinden het allemaal een beetje dubieus omdat de dirigent uitspraken heeft gedaan, die we nu niet kunnen rijmen dat hij die ander gekozen heeft. Maar dat zal wel aan ons liggen. Jammer voor je zus. Maar vandaag was ze weer bij het KLM orkest en daar mocht ze van de eerste hoornist zijn solo's spelen en volgens de dirigent deed ze dit super. Hij vindt dat ze ook prachtig matcht met de klarinetten en de andere hoorns. Dus dit zijn nog eens complimenten. Ze bloeide helemaal op. Ze speelt er met plezier omdat hier geen strijd heerst onder de hoorns. En het is een goed orkest, heel wat anders dan het andere orkest. Ze heeft hier aardig tabak van. En verder heeft ze het enorm naar haar zin met J. We denken zelf dat het wel gebakken zit. Alleen laten ze het nog niet teveel merken aan de andere fanfares. Je weet wel welke ik bedoel. Morgen ga ik met Joran naar het opleidingsorkest van West Frisia en Tavenu. Ze vinden het goed dat hij komt want er zijn heel weinig jonge baritonnisten. Als het goed gaat mag hij bij het A-orkest, vind je dat niet goed van hem. Komt het toch nog goed met hem wat betreft het toeteren. Hij is geen trompettist zoals jij was, hij is een echte baritonnist. Het gaat hem zo gemakkelijk af. Vind het zo leuk voor hem dat het zo goed gaat. Morgen weer aan het werk, ziek ben ik niet meer maar zit nog wel erg vol. Heb helemaal een neusstem en merk dat mijn holtes nog goed vol zitten. Joran heeft vandaag zijn boven breckets eruit gekregen. Net als bij jou toen een vreemd gezicht hoor. Weet je nog dat zijn ene tand helemaal overdwars stond, nou die staat nu prachtig recht. Hij heeft nu wel een gat waar die ene snijtand niet is maar daar komt een stifttand in. Volgende week gaan zijn onderbreckets eruit. En dan is hij ook klaar. Hij moet nog wel 2 jaar een nachtbeugel dragen. Ook jou nachtbeugel ligt nog hier. Nooit gedragen omdat je hem net gekregen had. Ik geloof zelfs dat je hem nooit gezien hebt omdat hij in de week voor het ongeluk kwam. Ook hebben we jou gebitten van gips meegekregen van de ortho, het gebit hoe het stond en hoe het was na de beugel. Heb er één keer naar gekeken en gauw weer in het doosje gestopt, het deed zeer dit te zien. Maar het is wel een mooie herinnering aan jou. Later zal ik er vast wel naar kijken en mijmeren over jou hoe we naar de ortho gingen. Je hebt er nooit een punt van gemaakt. Wel was je smoeltje veranderd na de beugel, het eigene was er een beetje af vond ik maar het moest wennen dat mooie rechte gebit. Je ziet er komen weer allemaal herinneringen boven. Dat ik hier zo aan het typen ben doet mij zo goed, heb altijd het gevoel dat je dicht bij bent en dat ik je alles moet vertellen wat hier gebeurd. Je hebt er ook recht op om dat te weten. Soms denk ik wel eens dat je in Zuid-Afrika bent op stage en dat ik je schrijf. Dan moet ik me soms vermanen en tegen mezelf zeggen dat het niet zo is. Was het maar zo, dan kon ik je straks weer in mijn armen sluiten. Wat zou ik dat graag willen. Maar dat zal wel nooit meer uitkomen. Lieverd jij bent veel te vroeg van ons afgenomen door die lamzak. Ik blijf hem zo noemen want ik haat hem. Wat hij ons en jou heeft aangedaan is niet goed te praten. Door zijn doen moet ik jou nu op deze manier schrijven en de kussen, smakkerds en knuffels zo sturen. Ik geloof dat ik ook in herhalingen val maar dat kan me niets schelen. Doe oma, beppe en pake de groeten van ons en ook de andere bekenden daar in de wereld van jullie.

        Doeg lieve puk, we missen je en jij houdt dat plekje in mijn hart warm. LOVE.

        Mama -
        9 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 584   |   niet OK
        Hallo lieverd,

        Het is maandagochtend en ik heb opeens behoefte om je te schrijven. Voel me nu redelijk goed al zit alles in mijn hoofd nog wel verstopt. Gisteren zijn we even naar Sneek geweest. Kijken of we wat moois voor jou zagen, nou dat viel tegen. Het was mistig en koud en zijn dus weer naar huis gegaan. Was maar goed ook want ik kreeg behoorlijk hoofdpijn van de kou. Toen we éénmaal weer thuis waren heb ik heerlijk geslapen. Ariëlle was weg met J. naar Drenthe. Naar zijn moeder toe die daar gaat wonen. Ze hebben heerlijk gegeten in een restaurantje en ze zijn nog bij de hunebedden geweest. Om een uur of negen waren ze weer hier. Het is nu eindelijk officieel hoor. Maar dat had jij natuurlijk al lang door. Het heeft lang geduurd maar ze kennen elkaar nu ook goed. Dus is Ariëlle meegegaan naar hem toe en is daar vannacht gebleven. Ik denk dat jij hier ook wel vrede mee hebt. Je gunt haar ook wel het geluk, weet ik zeker. Van jouw gewezen vriendje horen we niets meer. Het was natuurlijk al helemaal geen prater maar hij laat weinig tot niets van zich horen. Maar als we bij hen zijn is het goed. Ja hij moet ook verder met zijn leven. Het heeft ook heel veel impact gehad op zijn leven en het heeft hem wel een deuk bezorgd. Las ook op hyves dat de ene M van jullie BAMM ook het rijbewijs heeft gehaald. Toen ik het las kreeg ik wel even een steek. Zij wel jij niet. En dat doet nog altijd zo zeer. Weet zeker dat je ook metéén voor je rijbewijs was gegaan, zodra je 18 jaar was.
        Maar dat werd je niet gegund. Nee lieverd, het leven zit soms vreemd in elkaar, snap er ook vaak niets meer van. Maar wat ik wel snap dat ik jou nu de kussen, knuffels en smakkerds op deze manier moet brengen omdat die lamzak zonodig met drank op moest gaan rijden. Lieverd hier komen ze weer ze en deel ze maar weer uit aan al de dierbaren die daar bij jou zijn. Inclusief Aura.

        Doeg mooie meid, doeg schat, je zult er altijd bij horen blijven. LOVE.

        Mama -
        8 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 583   |   niet OK
        Haay lieve Fietjuh,

        De week is alweer om, weer zondag. Dat betekent dat ik meestal kaarsjes voor je aansteek voor de hele week. Dus nu ook. De hele week moet ik aan je denken. Niet steeds, maar dat deed ik natuurlijk vroeger ook niet. Maar wel heel vaak per dag. Als ik 's avonds in mijn bed lig moet ik heel vaak aan je denken en ook aan het ongeluk. Het is een film in mijn hoofd geworden die vaak wordt afgespeeld. En dan idd komen er vaak tranen en vraag ik me af waarom jij. Maar daar zullen we wel nooit antwoord op krijgen. De mooiste bloemen worden immers het eerste geplukt. Lieverd tot volgende week of eerder.
        XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX van mij.

        jeweetwelwie -
        7 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 582   |   niet OK
        Lieve schat,

        Nu jou eerst maar schrijven. Gisteren ben ik niet naar school geweest. Ben snotverkouden, alles in mijn hoofd doet zeer. Het is net alsof ik een hoofd met watten heb. Ik weet nog dat jij ook altijd zo verkouden kon zijn en dan vooral neusverkouden. Heb gisteren bijna de hele dag geslapen. Wel ben ik met een aspirine op met Ariëlle naar het NHJFO geweest. Het is een hele grote groep geworden. Ik ken ze niet meer allemaal omdat er in januari weer een groep nieuwen bij gekomen is. Ze zijn nu aan het oefenen voor het concert in maart. Dit wordt gehouden in de Oosterkerk van Hoorn. Ze spelen dan oude muziek. Klinkt goed. Vandaag heb ik eigenlijk ook veel geslapen, Lekker op het bed van Ariëlle wat in de kamer staat. Joran is naar Eric in Opperdoes. Hij verveelt zich hier ook. Het voetballen ging weer niet door. Wat we morgen gaan doen weet ik nog niet. Ariëlle gaat geloof ik naar J. we zien wel wat de dag van morgen ons brengt. Ik kijk niet meer zover vooruit want het loopt nooit zoals je denkt. Heb verder niet zoveel meer te vertellen omdat we ook niets gedaan hebben. Denk heel veel aan jou, over hoe je was, hoe je deed en hoeveel ik van je houdt. We hebben gisteren bij het NHJFO, aan de tafel in de hal, ook weer over jou gesproken. Dat geeft een goed gevoel dat anderen er ook nog over willen praten. Lieve schat ik stuur je de kussen, knuffels en smakkerds weer voor jou en voor de anderen. Je hebt het er maar druk mee. Maar ik denk dat het jou wel is toevertrouwd om hen ook aandacht te geven. Dat deed je hier in ieder geval ook.

        Doeg lieverd, doeg schat, duizend knuffels voor jou. Ik mis je. Love you. Doei doei

        Mama -
        6 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 581   |   niet OK
        Lieve Afira, wij hebben gelezen dat ook Jij op een zondag het fatale ongeluk hebt gekregen,net als onze dochter.
        Ook voor ons zijn de zondagen anders geworden,en ook wij merken dat ze bij
        ons in de buurt is, net als jij bij jou ouders en familie.
        Lieve groetjes van ons, ouders van *Claudia Aarts*

        Leo -
        5 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 580   |   niet OK
        Lieverd, vandaag even een kort berichtje. Ben snotverkouden en het water loopt mijn neus en ogen uit. Ook mijn kaakholtes en voorhoofdsholte doen zeer. Net zoals jij het altijd had, neusverkouden. Dus ga ik gauw naar bed. Maar ik wil je mijn kussen, knuffels en smakkerds toch even brengen. Doe je de groeten aan de anderen. Ik houd van je en ik mis je.

        Doeg lieve schat, ik houd zoveel van je dat het zeer doet. Miss you.

        Mama -
        4 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 579   |   niet OK
        Heej lieve meid,

        Zo daar ben ik weer om je te schrijven. Vanmorgen weer naar school geweest en vanmiddag de rapporten afgemaakt. Ook zijn we even bij Miranda geweest. We gingen vragen of Joran bij West-Frisia lid kon worden want dan kan hij daar ook met het opleidingsorkest meespelen. Hij vindt het hartstikke leuk op de bariton. Ook hebben we het nog even gehad over maandagavond. Maar hier vertel ik je niet teveel over omdat iederéén het kan lezen. We weten nooit wie er mee lezen. Maar ik vertel je het wel ergens anders maar misschien was je er ook wel bij. Later zijn we nog even in hun nieuwe huis wezen kijken. Een mooi huis hoor. Weet je nog dat wij de bouwtekeningen ook in huis hadden en dat wij ook wel zin hadden om daar in Twisk te gaan wonen. Nu wil ik voorlopig niet verhuizen want er liggen hier zoveel herinneringen aan jou, dat zou ik niet over mijn hart kunnen verkrijgen om nu weg te gaan. Heb gisternacht over je gedroomd. Heel eventjes maar, je kwam bij me en ik deed mijn handen om je fijne gezichtje. En je vertelde mij dat je eigenlijk niets gevoeld had van de klap en de pijn erna. Ik herinner me nog dat ik zo blij was en toen zomaar was het over. Ben je echt bij me geweest? Wilde je me dit vertellen zodat ik op dit punt rust krijg? Ik weet het niet maar ik vind het wel heel toevallig allemaal. En als het zo was dat je er was dan ben ik zo blij dat je contact hebt gezocht. Je zult nu wel lachen want je moeder wordt nb. wat zweverig. Maar wil iederéén dat niet contact met je liefste bezit wat je afgenomen. Lieverd ik word vaak overmand door verdriet en dan begint mijn hart weer zeer te doen. Kan er vaak ook niet tegen dat het leven maar gewoon doorgaat zonder jou en dan denkt ik wat jij allemaal moet missen. En als ik dan al die meiden zie dan kan ik wel jaloers worden. Maar ik ga nu stoppen want jij kunt wel depri worden van mijn gezever. Ga maar lekker naar Beppe en Oma en evt ook Pake. Ben zo blij te weten dat je daar bij hen bent. Dus geef hen ook maar kussen, knuffels en smakkerds van ons allen. En knuffel Aura maar even lekker want dat heeft zij ook verdiend. Ook die missen we.

        Doeg mijn lieve schat, doeg grote meid, ik houd van je en ik mis je. LOVE!

        Mama -
        3 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 578   |   niet OK
        Hey lieve Fietjuh

        Hier ben ik weer. Vandaag hebben we weer niet veel gedaan. Papa is met de Agila naar de garage geweest. De veiligheidsgordels achterin werken afgekeurd omdat ze een klein beetje rafelig waren. En dat mag niet. Want anders werd hij niet goedgekeurd. Vanavond weer naar KNA geweest. Joran heeft zijn bariton gekregen. Deze was van Joost. Hij speelde er heel goed mee vonden ze. Alleen wist hij nog niet hoe hij stemmen moest, maar dat hebben ze hem verteld. Toen ging het heel goed. We zijn in de pauze weggegaan omdat Ariëlle het helemaal had gehad. Je weet wel wie, waar Ariëlle altijd mee in de knoop zat, ging opeens de solo spelen waar Ariëlle vandaag voor aan de beurt was. Razend was Ariëlle en was er helemaal klaar mee. Er waren meerdere die het opmerkten dat Ariëlle aan de beurt was en niet zij. De dirigent meende dat zij aan de beurt was maar anderen hielpen hem vlug uit de droom. Noem geen namen maar jij weet wie ik bedoel. En als ze dit leest weet ze metéén hoe fout ze zat. Ariëlle heeft het hele eind naar huis zitten huilen. Ze was zo teleurgesteld, alle spanningen van de laatste tijd kwamen eruit. Dat lucht tenminste op. Maar ja we komen haar weer tegen. We zien wel hoe dit afloopt. Had nog gehoopt dat je Ariëlle zou gaan helpen met de solo maar je had weer geen kans. Hoop dat je bij haar bent om haar te troosten. Dat deden jullie vroeger ook, als er teleurstellingen waren. Zo je bent weer op de hoogte gesteld. Hier komen mijn kussen, knuffels en smakkerds weer voor jou en de anderen.

        Doeg mijn lieve meid, houd van je en mis je zo. Honderden kussen van mij.

        Mama -
        1 februari 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 577   |   niet OK
        Hallo lieverd,

        Even weer bijkletsen over vandaag. Ariëlle moest vanmorgen naar Wijdenes voor een extra repetitie. Glibberend en glijend zijn we er naar toe gereden. Bij Wognum zaten er al een paar in de vangrail, het was gelukkig aan de andere kant. Maar ik vind het zo raar dat mensen toch nog gaan inhalen terwijl de wegen erg slecht waren. Het was een goede repetitie en het duet van de hoorn en trombone klonk zo mooi in het stuk van De Ark van Noach. Na de repetitie zijn we met J naar huis gegaan. Zijn moeder had de koffie al bijna klaar. Was erg gezellig. Zijn moeder is nog altijd erg onder de indruk van het gebeurde, ze kroop me gewoon aan. We hebben soep met een broodje gegeten en later nog weer koffie gedronken. Ik ben toen naar huis gegaan en Ariëlle is gebleven, zij gingen uiteten en ze wordt vanavond wel weer thuisgebracht. Heeft ze ook weer even wat anders. Nu zitten we voetbal te kijken en we zien wel wat we verder gaan kijken. De zondagavonden zijn voor mij nu wel wat anders geworden. Vaak kijk ik dan op de klok. Dan overvalt me een gevoel van weemoed. Dan kan alles me niets meer schelen. Ik wil zo graag jou terug. Het is allemaal zo anders zonder jou. Hoe zou het nu met jou gegaan zijn? Een vraag die ik me heel vaak stel. Zouden jouw toekomstdromen uitgekomen zijn? Als ik aan zulke dingen denk dan komen de tranen vanzelf in mijn ogen. Op de terugweg uit Wijdenes moest ik ook weer huilen in de auto, dan zie ik vanaf de rijksweg de bomen van de begraafplaats in Opperdoes en dan denk ik altijd: daar bij die bomen, daar ligt mijn dochter, mijn lieve meid, om het leven gekomen door iemand die toch met drank op in zijn auto ging rijden. Dit is zo onverteerbaar omdat jij totaal geen schuld hebt gehad aan dit ongeluk. Alles was zijn schuld, jij had geen schijn van kans. Als ik er aan denk hoe jij daar in het weiland lag kan ik wel gek worden. Ik heb je daar niet zien liggen omdat wij thuis waren maar ik kan me wel wat voorstellen. De hulpverleners hebben gevochten voor je leven maar je kon niet meer. Je was te zwaar gewond, de klap was gewoon te hard aangekomen gezien je 30 meter verder in het weiland lag. Toen je stierf was je niet alleen. Er waren gelukkig mensen bij je. Lieve, lieve schat ik mis je zo.
        Knuffels, kusjes en smakkerds.
        Doeg lieve schat, ik houd van je met heel mijn hart, doei doei doei. XXXXX

        Mama -
        31 januari 2010

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.