Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hay lieverd,

Weer even de dag van gisteren doornemen. Joran moest zo als vanouds weer voetballen. Hij heeft eerst bij de f-jes gefloten en toen zelf gevoetbald. Jammer genoeg weer verloren. Ik ben later met Ariëlle naar het dorpshuis gegaan omdat er een studiemiddag van het NHJFO was. Was maar goed dat ik mee ging want niet iederéén kon ik het dorpshuis. Dus zijn we maar naar school gegaan. Twee secties konden daar oefenen, de trombones en de hoorns. De baritons en bassen zaten in het jeugdhonk en de trompetten in de garage van de fam.Smit. Gelukkig kon de studiemiddag zo toch doorgaan. Aan het eind van de middag hadden ze nog een tutti afsluiting. 's Avonds zijn we met Ariëlle naar Bakhuizen geweest. Eufonia had een concert. Was erg gezellig. Moest gelijk weer denken aan 2 jaar terug toen we er ook waren omdat Ariëlle mee speelde. We zaten vooraan en ook de majorettes mochten hun kunsten laten zien. De stokken vlogen door de lucht en jij moest steeds zo enorm lachten om één van de majorettes. Het was dan ook geen gezicht. We mochten het natuurlijk niet laten blijken maar wat hadden we een lol. Ook gisteravond waren de majorettes er weer, maar niet degene waar wij zo om geheimelijk zo om moesten lachen. Dit waren de kleintjes en het was wel aandoenlijk om te zien. Het korps speelde vrij bekende stukken maar heb ze weleens beter gehoord. Na die tijd hebben we nog heerlijk zitten bomen met de fam.Kok en de dirigent, voor ons wel bekend. Ariëlle is weer gevraagd om weer mee te gaan naar Rastede. Toen ik dat hoorde stak het me wel hoor. Want 2 jaar geleden deed jij ook nog mee en ging jij ook met deze groep naar Rastede. En wat hebben jullie door een plezier gehad, gisteravond hadden ze het er nog over. Over het luchtbed wat opgepomt moest worden en dat jullie de pomp in het verkeerde gat hadden gestopt. De foto staat op mijn hyves. Jij in een deuk van het lachen. We hebben jullie toen uit Bolsward gehaald en hebben daar nog met elkaar gegeten bij de wok. Achteraf blijkt dit de laatste keer geweest te zijn dat we met zijn vijfen hebben gegeten. Precies een week later stortte onze wereld in. In één klap was ons mooie leven en dat van jou kapot gemaakt. Wat in één klap kan gebeuren heeft jaren nodig om weer te helen. Snap je nu waarom het gisteravond zo zeer deed toen ik hoorde dat Ariëlle weer meegaat. Natuurlijk gun ik het haar van harte en ik hoop dat het haar niet tegenvalt nu jij niet meer mee kan. Maar zo is het nu voor altijd. We doen dingen waar jij niet meer aan mee kan doen en vaak doet dat zo zeer. Toch zullen wij door moeten maar altijd met jou in onze gedachten en in ons hart, dus ben je er ook altijd bij. We waren vannacht vrij laat thuis dus hebben we vandaag lang uitgeslapen. We wilden eigenlijk naar het strand maar ik heb mijn wekelijkse inzinking, maar dat komt ook omdat ik het gisteren behoorlijk druk heb gehad. Dus gaan we maar niet. Het is eigenlijk prachtig weer en dat lokt natuurlijk ook wel weer. Maar het is toch anders dat jij niet meer mee kan gaan. Niet meer jij die met de ogen dicht over het strand liep en dan richting water ging en wij je maar aanmoedigden om vooral die richting uit te blijven lopen. Of die ene keer dat je van de stenen afgleed het water in, kletsnat was je natuurlijk. Het was koud en je hebt toen mijn jas aangehad en ik in trui over het strand terug naar de auto. Ja we hebben wat beleefd daar op het strand. Heerlijke herinneringen en daar ben ik zo blij om. Wat kon jij je toch lekker uitleven op het strand, maar we konden ook heerlijk arm in arm tegen de wind in lopen en naar de golven kijken. En dan lekker warme chocomel met slagroom drinken als afsluiting. Ja dat was een heerlijke tijd waar abdrupt een einde aan is gekomen. Lieverd hier komen de kussen, knuffels en dikke smakkerds weer aan. Ik hoop dat het goed gaat daar met jullie.

Doeg lieve schat, doeg lieve Fiet, doeg lieverd, voor altijd bij ons. XXXX

Hee lieve Afiertje,

Daar ben ik weer. Het is vandaag prachtig weer. De zon schijnt volop en dan moet ik metéén weer aan jou denken en ja dan ga ik de kaarsjes weer aansteken voor de komende week. Het is nog steeds zo moeilijk. Je bent er niet meer en dat wil nog steeds niet echt tot mij doordringen. Natuurlijk weet ik het wel maar het besef is er nog steeds niet. Ben deze week bij je geweest en zie dat er mensen van je houden. Narcissen, hyacinthen, blauwe en witte druifjes op je graf. Een prachtige rode roos in de lantaarn en een brandende kaars in nog een lantaarn bewijst wel hoeveel men van je houdt. Tranen stonden mij in de ogen toen ik die prachtige foto van je zag. Met indringende ogen kijk je de mensen aan. Wat ben ik blij dat ik er geweest ben, kom gauw weer.
Dag lieve schat, kusjes en rust zacht.

Hay lieve schat,

Had je eigenlijk gisteren al willen schrijven. Heb trouwens wel een berichtje gestuurd vanuit school, maar waar dat is gebleven weet ik niet maar het staat er nu nog niet op. Misschien komt het nog. Gisteren zou ik je schrijven op school, ik dacht dat ik daar wel even tijd voor had omdat Maurice altijd met mijn groep gaat gymen omdat ik dat niet meer geef omdat ze bang zijn dat er wat kan gebeuren. Weet je nog, toen jij bij mij in de klas zat gingen we ook gymen en deden we met de meiden een spel. De jongens waren aan het voetballen en wij deden een tikspel met de bal. Opeens voelde ik een klap in mijn kuit en dat deed zo zeer dat ik bijna flauw viel van de pijn. Ben toen naar de bank gestrompeld en onderuit gezakt op de bank. Jullie stonden met grote ogen te kijken wat er aan de hand was maar jij had gauw door dat het echt was. Uiteindelijk zijn er een paar naar buiten gegaan en naar de Rustenburgers gegaan. Ook liep er toen iemand buiten die met jullie naar binnen is gegaan. Ik moet zeggen jullie waren toen erg rustig en jullie gingen braaf aankleden terwijl die iemand mij hielp om buiten te komen waar Connie R al stond met haar bus om mij weg te brengen. Inmiddels kwam er ook al iemand uit school om jullie op te halen en op te vangen. O wat deed mijn been zeer. Ik wist metéén wat het was, een zweepslag. Had dit als eens eerder gehad met voetbal en dit doet echt zeer. Conniet heeft mij toen thuisgebracht en volgens mij heeft papa jou en Joran toen uit school gehaald. Maar ja gisteren gingen ze niet te gymen en moest ik dus gewoon les geven en kon ik je niet schrijven. 's Middags kon ook niet omdat internet er toen uitlag. En 's avonds was ik laat thuis omdat ik uit school Ariëlle opgehaald heb uit Abbekerk en met haar naar Wijdenes ben gegaan. Joran was ook in Opperdoes gekomen want hij moest om zes uur trainen. Dus hadden we wat bij de spar gehaald. Was laat thuis en toen ging Ariëlle eerst nog even op de com, toen ik kon was het al over twaalven en heb ik je niet meer geschreven. Maar dat moet niet hinderen want ik denk toch aan je. Elke avond val ik in slaap met de tranen op mijn wangen. Ik snap soms niet waar al die tranen vandaan komen, maar ze zijn er wel steeds, maar dat vind ik niet erg. Gisteren is ook de nieuwe grafsteen van pake en beppe in Koudum geplaatst. Hij is wel erg mooi en chique hoor. Het is precies een half jaar na beppe haar overlijden. De gezichten van pake en beppe zijn er ingelaserd. Nu jou grafsteen nog, maar je weet we zijn er druk meer bezig en met wat wij uitgezocht hebben heb ik vrede en doet me goed en het voelt ook goed. We hebben dus niet overhaast besloten. Ik hoop in ieder geval dat het mooi wordt. Want ik ben in dit zo'n twijfelkont omdat ik jou iets moois gun. Dit is het laatste wat we voor jou kunnen doen, zodat je niet vergeten wordt. Maar dat word je ook niet. Vandaag ben ik weer een hele poos bij je geweest en zag dat de Bartstra's ook geweest waren. Ze hadden ze pot met violen weggehaald en er stonden nu witte of blauwe druifjes in. Ze hadden hem tussen de lantaarns gezet. Je ziet dus dat zij jou ook niet vergeten. Heb een poos bij je gestaan en tegen je aangepraat. Moest het even kwijt dat er op school iets gebeurd was waar ik nog stond van te trillen toen ik bij jou was. We waren even buiten aan het spelen met de kinderen en de jongens waren aan het voetballen. Aan het oefenen voor het schoolvoetbaltoernooi in Medemblik. Toen er opeens een hele boze vader het plein opkwam en tegen ons begon te schelden omdat hij gezien had dat zijn zoontje geschopt werd en dat wij er niet eens heen gingen. Nou het viel allemaal wel mee, want hij huilde niet eens en ze losten het zelf samen keurig op. Dus er was niets aan de hand, maar die vader bleef o zo boos, en er deugde niets meer aan ons. Zal wel weer bijdraaien en anders maar niet. Maar dat was wel even schrikken zeg. Straks moet Joran weer voetballen en dan komen Ariëlle en ik bij je om weer de kaars aan te steken en bloemen voor in de vazen te brengen. Praten we dan weer verder, oké. Nu eerst mijn kussen, knuffels en smakkerds hoor, voor jou en de anderen. Meisje maak er daar wat van.

Doeg mijn kleine schat, ik houd van je en mis je ontzettend erg, Love you!

Heej schat,

Even een tussendoortje om je te laten weten dat ik op school ook aan je denk. Het is nu lunchpauze en ik moet je even laten weten dat je voor eeuwig veilig in mijn hart hebt zitten. Daar zit je veilig en kan jou niets meer gebeuren. Meisje wat mis ik je. Wat zou ik er wat voor over hebben om je ´s morgens lekker in je eigen bed te zien liggen slapen. Maar het mag niet meer zo zijn en dat doet zo zeer. Kusje en knuffels van je moedertje.

doeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeooeeoeoeooeg lieverd, rust zacht lieve Fietepiet.

Dag Zonnestraaltje,

Even een krabbel van mij, kwam vanmorgen zo met een stralend zonnetje wakker dat ik gelijk weer aan je moest denken.....dach jaaaaaaaaaa daar is Afira ook al weer.
Ik ben zo druk tegenwoordig met het uitzoeken van mooie herinneringen en foto's voor het boek dat ik er helemaal door in beslag wordt genomen.
Dat is niet erg hoor want ik doe het met zoveel liefde voor je en je weet het, het moet perfect zijn.
Vandaag kwam ik er achter dat je dit boek ook als mini-boek kan laten maken en dat vond ik eigenlijk ook wel erg mooi om dat alvast te doen voor je en dan later HET boek!!!
Het mini-boek is er dan ook niet voor iedereen he, dat begrijp jij het meest denk ik wel.
Dat gaat naar zéér byzondere mensen toe die ik een warm hart toedraag en van wie ik weet dat ze altijd in je hart zijn en blijven en je nooit vergeten....NOOIT!!!!!
Altijd die klootzak weer die alles verpest heeft......
DAAROM NOOITTTTTTTTTTTTTTTTTTT!!!!
Ook nu weer een meisje vermoordt net paar huizen verder als waar ze woonde, wat een wereld leven we toch.
Moet je je voorstellen hoe dat meisje zich gevoeld moet hebben en dan de ouders die geen benul hadden dat hun dochter een paar huizen verder zat in doodsangst.
Moeten we deze dader zeker ook vergeven??? Aan me nooit niet.
Noch politie-agent ook, dacht dat dat je beste vriend was maar het tegendeel blijkt maar weer heel anders te zijn.
Ik vertrouw geen mens meer en dat komt door de maatschappij waar we in leven, dat is een bitter pil.
Ik ga nog heel veel aan je denken meis, schrijven en je voor altijd in mijn hart dragen.
Dat is een belofte en daar kun je wél op vertrouwen.
Met heel mijn hart sluit in je voor altijd in mijn armen.
Liefs van Froukje

!!

Hay ukkepuk,

Zit nu op school, ga zo naar huis maar dacht: ik kan hier Afira ook wel even schrijven. Ga zo weer even naar je toe. Kijken hoe het met de bloemen is en even lekker bijkletsen. De kaars zal wel uitgebrand zijn. Papa moest vanmorgen naar de KNO arts om te kijken of hij doof wordt. Wij vinden nl. dat hij moeite heeft met horen. Bij de dokter kwam er wel iets uit en daarom werd hij doorgestuurd. Gisteren met Sem naar de dierenarts geweest. Hij heeft weer een spuit tegen de jeuk gekregen. Ook heeft de arts wat van zijn huid afgeschraapt om te kijken of hij daar iets aan kan zien onder de microscoop. Hij denkt toch aan een allergie, maar wat? dat weet hij ook niet. Sem krijgt weer anti biotica tegen de open plekken en andere pillen tegen de jeuk. Ook heeft hij speciale shampoo gekregen waar hij om de twee dagen mee gedoucht moet worden. Je ziet weer het hele ratteplan meegekregen. Het leek wel of Sem vanmorgen opgeknapt was, want hij keek helder uit zijn ogen, niet meer zo duf. Dat komt door de spuit dan is hij later altijd weer de oude ondeugende Sem. Jouw Sem. Wij denken zelf dat hij jou nog ontzettend mist, ja wie niet. Vannacht hoorden we op tv dat het vermiste meisje is vermoord door een buurman in Dortrecht. Wat hebben die ouders wel niet moeten doorstaan. Bijna een week lang was dit meisje weg en nu hebben ze haar gevonden in de tuin van de buurman. Weer een hele familie verwoest door een gek. En dan die onzekerheid dat ze haar eerst niet konden vinden, vreselijk om stapel van te worden. Ook dit meisje zal ontzettend gemist worden.
Vanavond weer met Joran naar Oktafria. Hij vindt het nu hartstikke leuk en gaat er ook voor. Vooral nu hij mee mag spelen in het grote orkest van KNA. Ariëlle is lid geworden van het KLM orkest. De dirigent heeft zijn fiat gegeven. Het gaat daar zo dat de dirigent moet vinden of je het niveau hebt om bij dit orkest te spelen. Volgende week heeft ze met nog een paar nieuwen een gesprek met de dirigent en de voorzitter. Ook dat hoort erbij. Zal mij benieuwen wat dat inhoud. O ja, Ariëlle is vanmorgen op de school in Wijdenes geweest. Een muziekmorgen, weet nog niet hoe het gegaan is maar dat vertel ik je nog wel. Hier komen eerst mijn smakkerds, dikke knuffels en kusjes weer. Voor iederéén wat.

Doeg mijn lieve ukkepuk, je bent altijd bij me in mijn gedachten en hart.

Heej schat,

Gisteravond heb ik je niet meer geschreven, want we kwamen nogal laat thuis van KNA. Daarom doe ik het nu. Joran kreeg gisteren bij KNA leuk nieuws te horen. Vanaf volgende week mag hij al meedoen met het grote orkest. Ze vinden dat hij dat aankan. Vind het voor hem fantastisch en is weer een stimulans om door te gaan. Hij vindt het vet cool. Wat zou dat mooi geweest zijn. Jij op de trompet, Ariëlle op hoorn en Joran op bariton. Jullie hadden een mooi trio kunnen vormen. Jullie waren natuurlijk al een prachtig trio, maar helaas is dit geëindigd doordat jij niet meer in ons midden bent. Gistermiddag zijn we weer naar Sneek geweest om te praten over het grafmonument en ik denk dat we er nu wel uit zijn. Ook wij mogen meehelpen om de steen af te maken, dit helpt in de verwerking. Want dit is eigenlijk het laatste wat we nog voor jou kunnen doen. Een blijvende herinnering aan jou. We hebben ons best gedaan er iets moois van te maken en ik denk dat ons dat gelukt is. Wat het is houd ik nog even geheim want we willen eerst de tekeningen zien. Vanmiddag gaan Ariëlle en ik weer naar Badhoevedorp. De KLM heeft ledenvergadering en Ariëlle wil daar heen, dus zal ik wel meemoeten want ze kan niet rijden. Haar enkel is nog niet je van het. Het ziet er nog dik uit en ze heeft er nog pijn aan. Lopen gaat ook niet jofel. Ik was er al bang voor, het kan nog wel tijden duren voordat het helemaal over is. Ook gaan we met Sem naar de dierenarts. Dit kan zo niet langer. Hij heeft zoveel jeuk en hij krabt zich kapot. Het zijn allemaal schilfers op zijn rug en kont. We kammen hem 2 keer per dag en dat vindt hij heerlijk. Ook voelt hij altijd heel warm aan en ligt het liefst te slapen en te snurken. Hij reageert ook traag. Zal mij benieuwen wat ze vanmiddag zeggen. Sem ligt nu stijf tegen me aan en wipt zo nu en dan de laptop omhoog. Je hoort van me hoe het is. Maar nu stuur ik je eerst mijn knuffels, kusjes en smakkerds. Geef beppe en oma en Aura maar een dikke kus en zeg dat we hen ook heel erg missen.

Doeg mijn lieve meisje, ik houd van je en mis je zo verschrikkelijk erg. XXX

lieverd, ik mis je, ik mis je, ik mis je, ik mis je, ik mis je en love you, love you, love you, love you, love you, love, love, kusjes, kusjes, kusjes.

je broertje

Hay lieverd,

Heb je beloofd nog terug te komen om je te vertellen hoe het concert is geweest. Het was een prachtig concert van het KLM orkest. Ariëlle heeft het ontzettend naar haar zin bij dit orkest en je kunt zien dat ze haar accepteren en respecteren. Ze is de jongste van het orkest. We moesten wel lachen want er werd gezegd dat er mensen in het orkest spelen die bij de KLM werken of er op één of andere manier een link mee hebben. Nou Ariëlle heeft totaal geen link met de KLM. Maar er zijn nog wel een paar die dit ook niet hebben. Ze is nu officieel lid van dit orkest. Verder heb ik de afgelopen week nog bij de ledenvergadering van Ons Genoegen uit Wijdenes gezeten. Ariëlle zit daar nu in de muziekcommissie. Ze heeft ook wat trammelant met J. Hij weet niet wat hij wil. Hij wil dat Ariëlle zich aanpast aan hem en dat zij dan moet veranderen. Maar zo is het toch niet. Jij deed dat toch ook niet met Thijmen? Jij bleef jezelf en dat is toch ook de bedoeling? Als je metelkaar gaat zul je beiden wat water bij de wijn moeten doen. Ik weet dat ik daar met jou ook wel gesprekken over heb gehad. Vooral als Thijmen weer met zijn auto bezig was en jij daar ook was. Je vond het niet altijd even leuk dat hij dan zijn eigen gang ging en kwam dan ook vaak naar huis. Soms hadden jullie daar dan woorden om maar het kwam toch wel weer goed. Maar Thijmen kon ook een eigenheimer zijn waar jij je bij moest aanpassen. Maar zo zat jij niet in elkaar. Toen je verkering met hem kreeg was je nog geen 15. Je was een lekkere puber en je was druk bezig jezelf te ontdekken wie je was en wat je wilde, en je had Thijmen. Samen ontdekken wat liefde was. Toen je 17 was merkten we dat je verandert was. Je was op weg naar volwassenheid en je had je levenspad uitgestippeld. Je wilde zelfstandig worden en het eerste was dat je zelf een baantje op Texel had gevonden en wij vonden het goed. We gingen met je mee omdat we wilden weten waar je terecht kwam en het leek ons goed. Je had het er naar je zin. Tot die 13de juli, toen je terugfietste van je werk naar je caravan op het terrein van Stelios en Yvon. Volgens ons zat je vrolijk op de fiets en had je zin om naar de caravan te gaan, naar de andere werknemers van Paal 28 om samen plezier te maken. Maar het was je niet meer gegund, de bocht in de Krimweg werd je noodlottig. We waren je kwijt. Nooit meer Hoi mam, hoe is het. Nooit meer welterusten mam, nooit meer doei doei tot vanavond of tot morgen. Nooit meer kun je me even brengen of halen. Nooit meer. Alleen nog maar herinneringen, mooie herinneringen. En wat is onze wereld ingestort, ongelofelijk. Wat is dit erg om je bloedeigen kind te moeten missen door één zo'n iemand die niet met de drank om kon gaan. Lieverd hier komen nog meer knuffels en kussen en smakkerds voor jou. Pas je een beetje op ons en blijf je bij ons want we kunnen je niet missen. Eens komen we bij je en dan gaan we verder waar we gebleven zijn.

Doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve meid. DOEG DOEG.

Lieve Afira,

Zondag, 14 maart. Ben ik weer. Zet weer kaarsjes voor de komende week. Nee meisje ik vergeet je niet. Je zit in mijn gedachten en in mijn hart. Je hoort zo bij mijn leven dat ik denk dat dit altijd zo zal blijven. Ik wil je ook niet vergeten, want vanaf het moment dat ik je ken ben ik van je gaan houden en dit zal niet ophouden. Je was zo'n mooie meid en zo puur natuur, zo gewoon en toch zo je eigen zijn. Meisje wat had ik bewondering voor jou. Maar dat heb ik wel tig keren gezegd. Lieverd hier mijn respect voor jou en een dikke kus.

Rust zacht lieve Afira