Van harte gecondoleerd met het overlijden van Wim. Heel veel sterkte.
Marja en Sjoerd de Vrieze

Elianne en kinderen,

Na een nog maar zeer recente kennismaking met een sympathieke, op het oog gezonde man moet ik helaas lezen dat hij is overleden.
Ik wil jullie van harte condoleren met dit niet te bevatten verlies en heel veel sterkte wensen.
Ria van Meeteren ( Benu apotheek locatie Asperen)

Wat ontzettend verdrietig dat Wim niet meer bij jullie is! Ik kan het mij nauwelijks voorstellen! Ik bewaar goede herinneringen aan hem als een integere, prettige, humorvolle collega. Moet met een glimlach terugdenken aan het mooie feest wat we bij hem thuis hebben gevierd als Rivas collega's.
Wim wist goed waar de waarde van het leven in zat voor hem...
Ik wil de familie en alle dierbaren van Wim heel veel sterkte wensen met dit grote en plotselinge verlies!
Warme groet, Annet Sikkens-Stam.

Elk afscheid is de geboorte van een herinnering (S. Dali).
Wat heb ik veel mooie herinneringen aan Wim.
Vanaf mijn start bij de Rivas Academie werkten we al samen . Door de jaren heen is Wim meer geworden dan alleen collega, Wim was ook coach, mentor en bovenal vriend.
Als ik aan Wim denk, dan schieten de woorden als Authentiek mens, warme persoonlijkheid , betrokken enthousiast, duidelijke opvattingen maar toch flexibel en een onvoorstelbare vakkennis door mijn hoofd. Wim was kritisch naar anderen, maar ook naar zichzelf.
Wim, was een begenadigd verteller. Ik heb gezien, maar ook zelf ervaren, hoe hij als geen ander kon boeien en binden met woorden. Of het nu voor de klas als coach ,mentor , collega of vriend was.
Wim was ook een begenadigd schrijver. Als Wim feedback gaf, koos hij zorgvuldig zijn woorden, wat leidde tot waarderende feedback waar ik echt wat mee kon. Op dat moment, maar ook in de toekomst.
Ik zie Wim nog staan op de rondvaartboot , stralend met zijn arm om Elianne heen, vol trots kijkend naar zijn zoons en kleinzoon. Wat een geweldig 35 jarig huwelijksfeest was dat.
De gesprekken die we voerden, waren niet alleen werk gerelateerd. Maar gingen ook over de wereld van nu , het leven en onze gezinnen. Liefdevol sprak Wim over zijn kleinzoon, zoons en Elianne zijn rots in de branding.
“Ons” afscheid bij Rivas , met een dikke knuffel en een vrolijke “dag , we houden natuurlijk contact en je weet mij te vinden als je mij nodig hebt” gingen we uit elkaar.

Wie had kunnen denken, dat ik op een mooie zonnige dag in maart Wim vaarwel zou zeggen voor zijn laatste reis………………………………………………………………..
Lieve familie ik wens jullie kracht en sterkte toe om dit grote verlies te dragen.
Amper in de herfst van zijn leven is niet een blad maar een boom gevallen.
Liefs Vinka.

dag allemaal,
ik kende Wim niet zo lang. We kregen met elkaar te maken omdat hij op de net opgerichte RIVAS-academie meer werk ging maken van het onderwijs in anatomie en ziekteleer. Ik stuurde hem mijn spullen en we praatten met elkaar in de Beatrix. Ik kwam uit Utrecht. En afgelopen zomer liet hij me trots de nieuwe locatie in Leerdam zien. Je kon de kerktoren van Asperen zien. Dat kwam mooi uit.
En meteen, dat was dus al in Gorinchem, kreeg ik een vertrouwd en warm gevoel en met vertrouwd bedoel ik: ik zag dat hij er zin in had en, meer nog, dat studenten en het onderwijs bij hem in goede handen waren. Heel anders dan ik, maar heel eigen en dus goed.
Vorige week, op dinsdag en donderdag, nam ik noodgedwongen lessen van hem over. De studenten willen en moeten door. Maar we stonden stil. Ik zei: 'we hadden dit allemaal veel liever heel anders gezien'. Dat Wim er gewoon nog was. Maar meedogenloos sloeg toe wat we niet willen weten maar wat er toch is.
Toen we elkaar de eerste keer zagen, heb ik hem verteld hoe ziek ik was geweest en hij luisterde zo goed. Bij hem was leven in goede handen. En ook kwetsbaar ziin, ook dat was in goede handen. Wat een fijn mens. Wat verdrietig.
Hartelijke groet van Paul Bocken, leraar op het MBO.