Caminante, son tus huellas
el camino y nada más;
Caminante, no hay camino
se hace el camino al andar.
Je hebt me eens geschreven dat je het leven had geleid van een reiziger, die op de eerste de beste bus stapt die aankomt, en dan wel ziet wat de eindbestemming is. En dat dit het beste was dat je ooit had gedaan.
We zaten bij elkaar in de klas op Comenius, en ik was eigenlijk een beetje bang van je, want je kon zo scherp uit de hoek komen. Pas jaren later, na een leven dat ons beiden buiten de landsgrenzen bracht, heb ik een heel andere kant aan je ontdekt. In onze lange email conversaties kwam een origineel, gevoelig, nog steeds sarcastisch maar vooral zeer humoristisch mens naar voren, die me vaak liet schaterlachen tijdens het lezen door een unieke kijk op de grote maar ook de kleine gebeurtenissen in het leven. Het was mooi om te horen dat er ook grote rust in je leven was gekomen door je geloof, waarover je in het begin wat terughoudend vertelde omdat je bang was voor onbegrip. In onze allerlaatste conversatie vertelde je dat je de wereld wel had gezien nu, en dat je er zeker van was in Gouderak je laatste dagen te slijten. En dat dit eigenlijk wel goed was.
Descanse en paz Wim.
