Lieve papa, wat was het mooi gisteren! We hebben afscheid genomen van jou, zoals jij was, het gewild had! Met een lach en een traan. En wat zit jij in vele mensen hun hart! Ongelofelijk!!! Trots ben ik, op jou als mens, zoals je was/bent! Trots ben ik dat ik een van je dochters ben!

Vandaag zou je 64 jaar geworden zijn, maar het was je helaas niet gegund. Ik kan het nog steeds niet geloven dat jij er niet meer bent! Wat mis ik je!!! Maar je leeft voort, voor altijd in mijn hart én je bent een deel van Maison Salvard!

IK HOU VAN JE LIEVE PAPA IK ZAL JE NOOIT VERGETEN!

Lieve Gerda, Gabrielle, Claudia, Marco en Franklin,

Vandaag op de geboortedag van Ruud willen wij een woordje schrijven in herinnering van de afgelopen dagen.
Deze periode waren voor ons vol wisselende emoties. Het sms bericht van zijn overlijden maakten bij ons veel gevoelens los. Allereerst ongeloof en daarna boosheid dat de ziekte wederom het heeft gewonnen van de mens. Ook tijdens het afscheid op vrijdagavond konden wij niet aanvaarden dat Ruud was overleden. Heel veel gedachten gingen door ons heen. De fijne tijd die we met onze gezinnen tijdens de jaarlijkse kampeerweek-end hebben beleefd. Later ons jaarlijks uitje zonder kinderen houden we ook veel plezierige herinneringen aan over. Als levensgenieter was Ruud meestal de gastheer, de initiatiefnemer en de gangmaker.

Gisteren was de afscheidsbijeenkomst in Utrecht. Een indrukwekkend samenzijn. Marco nodigde met innemende woorden de sprekers uit. Claudia, een oud collega, een afgevaardigde van de baskbalbond, de vriend/zwager van Ruud en Grabrielle spraken woorden, die bij de aanwezigen een lach en een traan teweegbracht. Ook de muziek hoorde bij Ruud. Aangrijpend, maar niet triest. Na afloop belanden we ineens in andere omgeving. In de ontvangst ruimte hing een familiesfeer. De karakteristieke eigenschappen van Ruud waren duidelijk aanwezig met een (warm) hapje en een drankje. Door deze ontlading hadden wij net het gevoel of Ruud alsnog zijn verjaardag met ons wilde vieren.

Wij zijn blij dat wij jullie in 1978 via de gynmastiekvereniging DOK - Delft hebben leren kennen. Ruud was voorzitter bij DOK en alle woorden die tijdens het afscheid werden gesproken klonken bekend in onze oren. Ruud was Ruud en is altijd dezelfde Ruud gebleven. Zo zal hij in onze herinnering blijven voortleven. Wij hopen dat jullie troost kunnen vinden in de gedachte dat Ruud een zeer gewaardeerd persoon was en oprecht aan de mensen om hem heen.

Liefs,
Lydia en Hans

Ik heb zlef maar een minuut stilte gehouden vanmiddag in Almere want ook voor rolstoelbasketbal in Nederland heb je het nodige gedaan en betekend. Ik zie je nog binnen komen bij de cursus voor beginnend rolstoelbasketbalscheidsrechter vanuit Rayon West. Je was een snelle leerling. Maar je was net een spiegel waar ik in keek !!! Van jou RUUD heb ik misschien nog wel meer geleerd dan jij van mij. Warm, eerlijk, integer met het hart op de goede plek. Ik weet zeker dat we elkaar weer gaan zien. Wanneer, waar en hoelaat is nog niet bekend.......... RUST ZACHT.

Vluggie (zo noemde jij me altijd)

Lieve Ruud,
ik ben u heel dankbaar dat u het Olympic Stars team heeft opgericht. Ik ga met heel veel plezier naar deze trainingen en wedstrijden en heb al heel veel bijgeleerd. Dankzij de Olympic Stars mag ik in juni mee gaan trainen voor een plekje in het Nationale U14 team.
Ik zal u heel erg gaan missen en altijd aan u blijven denken.

Björn.

Lieve ome Ruud,

Wat zal ik je missen. Het is allemaal zo onwerkelijk. Er zijn geen woorden voor. De wereld is oneerlijk.
Mijn lieve zus had het al verteld. Nooit meer feestjes en dansen op K3 met de kits. Die gekke ome Ruud.
De vakanties samen met papa en mama en Gerda. Ik ben er kapot van en de tranen rollen over me gezicht. Ik zal nooit afscheid van je nemen. Want je bent en blijft mijn lieve ome Ruud!
En tante Gerda, Claudia en Gabriëlle ik zal er altijd voor jullie zijn!
Dikke kus Natalie xxx

Lieve Gerda Gabrielle en Claudia en Ruud in herinnering
zoveel goede herinneringen aan vele jaren geleden
ik denk nog vaak aan jullie en vraag mij dan af hoe zou het zijn met die twee live kinderen van jullie
ik wens jullie mede namens Cor, Henk Yvonne en Paul, Ed en Zarina, en Matty heel veel sterkte om dit verlies te dragen

Paul Vuyk

Lieve Gerda Gabrielle en Claudia.

Wat een verlies! we schrokken toen we de rouwkaart lazen. We hebben een enorme leuke tijd gehad bij de Hurricanes. Jammer toen jullie verhuisden dat het kontakt is verwaterd. We wensen jullie echt verschrikkelijk veel sterkte!
Heel veel liefs!

Lieve Gerda en kinderen,

Wat ongelofelijk zonde dat de laatste weken zo snel zijn gegaan. Ruud hebben we vooral de laatste jaren van heel dichtbij meegemaakt door het Olympic Stars project en hiermee heeft hij een fantastische vernieuwing in het basketbal ingevoerd. Wij zijn hem hiervoor heel dankbaar en hadden graag gezien dat hij nog wat langer dit succes van dichtbij had kunnen meemaken. Veel sterkte de komende tijd om dit verlies een plaatsje te geven in jullie leven.
Met sportieve groet
William, Marijke, Anouk, Lukas en Tijmen de Haas

Beste Ruud,

Wat zullen wij je missen. Jouw imput voor het (jeugd) basketball is enorm geweest en wat ben je op het persoonlijk vlak een ongelooflijk fijne persoonlijkheid geweest.
Gerda, Gabrielle en Claudia heel veel sterkte de komende tijd.

Sportieve groet,
Otto en Gaby

namens alle leden, bestuursleden en vrijwilligers van de vereniging BC Utrecht wensen wij de familie en vrienden van Ruud alle sterkte toe met dit grote verlies.