Eindelijk heb ik de moed op kunnen brengen om hier iets te schrijven. Ruud was een super lieve, sterke, maar toch ook schattige vent, met het hart op de juiste plek.
Ik zag hem niet zo vaak, maar in ieder geval ieder jaar met Kerst bij de familie en dat was altijd heel gezellig, lekker bijkletsen en veel eten, vooral Ruud kon wat wegwerken!
Wat mis ik hem nog steeds...iedere keer als ik een motor hoor of zie, denk ik aan hem, maar zeker ook aan jullie, Saskia, Hailey en Jacey, als het voor mij al zo lastig is, hoe moet het dan voor jullie maar niet zijn, zonder de sterke armen van hem...
Ook voor Paul, Jolanda en Ilona is dit een blijvend verlies.
Dikke kus,
Diana Roctus-Coolsen

Nooit kunnen denken dat aan de gelukzaligheid van 10 oktober 2014 zo wreed een eind zou komen. Dat Ruud met zijn prachtige trouwkostuum en dito glimlach, er zo snel niet meer zou zijn en jullie verder moeten zonder man, (schoon-)zoon, papa, (schoon-broer), vriend, is eigenlijk onmogelijk. Dag voor dag door zien te komen, waarbij Hailey en Jacey een houvast zullen zijn. Ik wens jullie enorm veel sterkte toe,

Do not stand at my grave and weep
I am not there. I do not sleep.
I am a thousand winds that blow.
I am the diamond glints on snow.
I am the sunlight on ripened grain.
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning's hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry;
I am not there. I did not die.

vriendelijke groet, Sterra