Ruud,
Een aantal herinneringen die naar boven komen als ik aan je terug denk;
Ik heb je voor het eerst gezien bij een optreden bij ons in het buurthuis ’t Schienvat in mijn dorp Erica. Je was een vriend van de van mijn grote broer Jos. Jij was 15 ik was 13. De biljarttafels van het buurthuis waren aan elkaar geschoven en jij speelde met je bandje erbovenop. Ongelofelijk hoe goed jullie toen al Led Zeppelin en Deep Purple nummers konden spelen. Je pa was je roadie en chauffeur.
In je studentenhuis in Groningen waar je met Lex en Jos woonde, liet jij mij kennis maken met alle goede Jimi Hendrix nummers. Ik kende alleen Hey Joe nog maar.
Later woonde ik in hetzelfde pand in Amsterdam, aan de Wittenkade. Ik herinner mij dat ik vaak kookte, enorme pannen met pasta waar jij, Jos, ik en ook Willem af en toe enorme hoeveelheden van op aten. Samen TV kijken, Friends en David Letterman vonden we toen leuk.
Samen concerten bezoeken, Tower of Power in Paradiso. Red Hot Chili Peppers in Ahoy, vond je muzikaal niet geweldig maar wel een enthousiaste band. Ritchie Blackmore’s Rainbow in Ahoy, jammer dat ze niet meer Purple nummers deden.
Ik ging samenwonen. Vlak naast je één hoog achter. Jij woonde één hoog voor. Je speelde vaak op je gitaar en vroeg ons eens of het niet te hard was, maar het kon het ons niet hard genoeg zijn! Jimi Hendrix, Eddy van Halen, alleen iets te vaak Roxanne van de Police gehoord.
In 2003 heb je op mijn bruiloft gespeeld. Je studeerde speciaal drie nummers voor ons in. Are you gonne go my way van Lenny Kravitz, Stil in mij en Iedereen is van de wereld. Als afsluiter heb je na enig aandringen toch een nummer van Rage Against the Machine gespeeld! Je vond het zelf niet passen op een bruiloft passen, maar het dak ging er wel af.
Later eens naar een concert van Wolfmother in Paradiso, ik vond ze wel een beetje Led Zeppelin achtig, jij totaal niet.. Jos weet het ook nog goed.. Hij heeft er nog een piep van in zijn oor.
Ik heb veel optredens van je gezien, maar helaas gaan er geen meer volgen. Ruud, ik ga je enthousiasme, energie, bravoure , je scherpe geest en je optredens missen.
Anouk en Roef veel sterkte,
Henry de Vries