Wat zal ik je missen. Je inzet, je humor, je positieve instelling, de zinnige en onzinnige gesprekken die we hadden. Soms ging het helemaal nergens over maar hadden we de grootste lol. Het gemak waarmee je achter de tap op het achterdek een gezellig samenzijn tussen allerlei rangen en standen kon organiseren en even makkelijk topten we daarna met z'n alle de bar weer op of als het feesten weer even gedaan was alles aan de kant om weer eens serieus te gaan varen. Je was een soort schipper van de Oranjewacht, wist iedereen te motiveren. Het zal anders zijn aan. boord, maar de herinneringen blijven. Hopelijk hebben ze boven ook een soort achterdak met een mooie bar voor je. Behouden vaart.
Assistent kok / Oranjewacht.
Johan Roemer.

Ik herinner me nog zo goed mijn afspraak jaren geleden met Ruud in het gebouw van de Historische Vereniging. Ik werd door Ruud warm ontvangen, met een koffie en .... een speculaasje! Bijna knullig, maar zo heerlijk ongedwongen en gezellig, dat dit bezoek me altijd is bijgebleven. Ik leerde in dat gesprek alles over de HV, want Ruud kon er eindeloos over praten. En natuurlijk over Oceanco, en alles wat vaart en betrekking heeft op de historie van de scheepsbouw in Alblasserdam.
Middels zijn App bleef ik geïnformeerd over zijn ziekteverloop, en al voel je daarin dat het niet de goede kant opgaat, dan blijft het definitieve bericht een schok. Ik ben dankbaar dat ik Ruud, vanuit de organisatie Oceanco, heb leren kennen. Een fijne, warme, enthousiaste man ..... Ik wens zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen, en allen die hem dierbaar waren, ongelooflijk veel sterkte toe bij het verwerken van dit zware verlies!
Een mensen-mens is heen gegaan. Het voorwoord in het magazine van de Historische Vereniging, waarin velen werden herdacht, zal er voortaan anders uitzien, maar in iedere editie zal Ruud er stilletjes toch bij zijn!

Wat een mooie verhalen verteller die Ruud!

Dankzij zijn inspirerende verhalen bij Kanoclub Dajaks over de Eendracht heb ik zelf ook een vakantie met dit zeilschip meegevaren. Ruud, bedankt voor deze ervaring! Sterke iedereen met dit verlies.

Met Ruud ruim 5 Bij Petrecon in Rotterdam samenwerkt. Op eigen wijze en vol humor wist Ruud complexe zaken weer tot normale proporties terug te brengen. Een bijzonder mens is ons ontvallen. Veel sterkte voor allen die hem missen.

Jan van der Zouw

Ik leerde Ruud kennen bij de Historische Vereniging. Hij bleek al snel een man die van alle markten thuis was. Hij nam me mee naar de Eendracht, waar ik hem o.a. assisteerde bij de bar op het achterdek. Daar was hij heer en meester en maakte de reis met verhalen en grappen dubbel zo leuk voor de gasten. Tussendoor ontwikkelde hij zich wel tot kwartiermeester. We gingen eens naar een grote scheepsbouwbeurs om de Eendracht te promoten. We moesten er volgens Ruud minstens een uur voor aanvang zijn, want dan kon hij rustig rondkijken bij alle stands. We kwamen tot stand 4, overal werden we naar binnen geroepen en toen was het uur al weer om en moesten we zelf aan de bak. Voor de Open Monumenten Dag vergaderden we met alleen maar vrouwen en omdat we zo weinig hoefden zeggen, gingen we nog even bijpraten bij Nel in de Krom. Toch was het niet alleen vrolijkheid. Ruud was uiterst serieus als het zaken van de Historische Vereniging betrof. Met zijn persoonlijkheid kreeg hij veel voor elkaar en was ook de bindende figuur in de vereniging.
Ik laat het hierbij. Net als zovelen, zal ik hem erg missen.

Ik wens de familie veel sterkte met dit verlies.
Bas de Lange

“Liefde en vriendschap is de wens dat het de ander goed zal gaan”
Lieve Maria, dochters, schoonzoons en kleinkinderen,

In de aanvangszin wordt veel verwoord van wat Ruud typeerde. Een aimabel en oprecht mens voor wie liefde en vriendschap onvoorwaardelijk waren. Alles had hij daarvoor over, altijd stond hij met warme belangstelling voor iedereen klaar. Begaan, onbaatzuchtig en blij en gelukkig als het de ander goed ging.

De eerste ontmoeting en kennismaking die ik met Ruud had was begin 1968 op een zondagmorgen in het ouderlijk huis van mijn toenmalige vriendin, mijn huidige vrouw. Haar broer Gert en Ruud waren van kinds af echte boezemvrienden. Mijn vrouw kende hem ook al van kinds af. Ruud was onderdeel van het gezin, beschouwde de ouders als 2e vader en moeder. Hij vond het er heel gezellig, was er vrijwel elke zondagmorgen. Had het grootste woord met prachtige verhalen, gespekt met veel humor, en na de koffie genietend van een lekker potje bier. Ook heb ik Maria daar voor het eerst ontmoet. De zondagen en verjaardagen waren één groot feest. We hebben wat afgelachen. Ons aller levens zijn in die periode lange tijd gelijk op gelopen.

Toen iedereen aan een carrière ging werken, trouwde, zelfstandig in verschillende gemeenten gingen wonen, en tevens de gezinnen groeiden, en we allemaal onze drukte en bijbehorende zorgen gingen krijgen, zijn we elkaar allemaal een beetje uit het oog verloren. Af en toe zagen we elkaar nog wel bij toeval en konden we even bijpraten, maar het contact beperkte zich helaas meestal tot de Kerstgroeten.

Ruud was een zeer geziene, markante persoonlijkheid. Een Alblasserwaarder in hart en nieren. Hij kende elk plekje. Op vele fronten zette hij zich in voor verenigingen, cultuur, sportclubs, historische verenigingen, herdenkingscomités, zeilschip De Eendracht, en zoveel meer. De lijst is oneindig lang. Hij was bij zoveel betrokken. En dat deed hij niet half. In alles wat hij deed was hij gedreven en enthousiast en ging voor de volle 100 % interesse, plezier en resultaat. Het was voor hem geen struggle , hij genoot overal intens van.

Maar vooral in zijn gezin was hij gelukkig. Hij was er supertrots op en dat mocht iedereen weten.
Ruud zal heel erg gemist worden.
Lieve Maria, dochters, schoonzoons en kleinkinderen,
Wij hopen dat op den duur de enorme leegte die Ruud achterlaat plaats mag maken voor mooie herinneringen aan hem, en dat zijn levensinstelling, zijn humor, optimisme en liefde jullie leven verder richting mag geven