Dacht gisteren dat het vandaag was. Zie vandaag dat het gisteren de 4e van April 2020 was en je inmiddels alweer 2 jaren pleite bent. Tis mie wat.
Wat denk je, iedereen (jawel) de hele wereld zit in hoes! Je gelooft het niet. Virus! Schijnt besmettelijk te zijn. Begon in China. Daarna de rest van de wereld. En nu, hier in de US of A de meeste doden omdat mijnheer de President dacht dat het een 'hoax' was. Wat een mongool! Effin. Het is Zondag, tiet veur n biertje!
Later!

Op mijn verjaardag ontving ik een textje met de vraag; " ken je Ronnie nog?" Maar natuurlijk herinner ik mij Ronnie nog. Als de dag van gisteren hoor ik je vader roepen "Ronnie doe die radio zachter" Ook Hans kwam de trap wel eens op om te vragen of het volume naar beneden kon. Ik was net-te-laat om je zus te zien douchen. Jullie lagen in een deuk. Ik baal nog steeds. Het was onze brommertijd. Jij noemde jou brommer je 'plof' als ie het deed. Wanneer ie het niet deed stonden we in de schuur jou 'Harley Trapson' te repareren. Op de dag dat wij afscheid van je vader namen luisterden we naar 'The Power of Love' van Jennifer Rush. Onze trip, met de trein naar de Firato in Amsterdam, ook nooit vergeten. Jaren later woonde ik in Amsterdam en wanneer ik over het Rembrandt liep, herinnerde ik mij elke keer de kroeg alwaar wij ooit eens 'vergaten' te betalen voor ons biertje. Nu luister ik met een brok in m'n keel naar de muziek die ooit eens te hard stond. Jij inmiddels alweer 5 weken bij Petrus.

Groet van een maatje uit de brommer tijd.