Ontsteltenis dat jij er niet meer bent Roel. Ik ken je, wat zal het zijn 36 jaar ? Toen je nog aan het begin van je leven stond en je loopbaan, met al je plannen voor een eigen bedrijf en weer een andere zeilboot. Je kwam, samen met Esther, op bezoek toen ik met toenmalige partner in de USA woonde en we met z'n vieren een trip maakten door de USA in een camper. Ook kwamen jullie als trouwe vrienden langs in Singapore toen we daar naartoe verhuisden. Je was gedreven, gefocust, je had een doel: we waren jong en zongen uit volle borst "I want it all" van Queen. Veel van je plannen zijn gelukt, maar dat je zo plotseling overlijdt, is een grote schok en niet te bevatten. Esther en de meiden, waar je altijd zo trots over vertelde, heel veel sterkte.

Martijn

Vol ongeloof las ik het bericht van wat je was overkomen.
Ik wil je bedanken voor de jaren waar we hebben mochten samenwerken.
Esther, Michelle en Anouck, ik wil jullie heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijden.
Theo Rikken

Lieve Roel
Je kon zo genieten van het leven
Je kon zo genieten van Esther en was vaak trots op haar
Je kon zo genieten van je meiden en wilde altijd het best voor ze
Je kon zo genieten van het discussiëren om vooral visies van anderen te verbreden
Je kon zo genieten van je gemopper over de slechte vooruitzichten voor ongeveer de hele wereld
Je kon zo genieten van mooie vriendschappen waarbij je je genegenheid en liefde uitsprak
Je kon zo genieten van het leven op de boot met Esther, je meiden en legio zeilvrienden
Je kon zo genieten van lekker eten, hoewel je vaak door al het praten niet echt bewust at
Je kon zo genieten van het leven
Maar er waren ook zorgen en angsten
Zorgen over of het wel goed afloopt met deze wereld
Zorgen over of je meiden wel goede verstandige keuzes maakten
Zorgen of ze wel de juiste partner treffen
Zorgen en angst om je eigen gezondheid
Deze angst is bewaarheid en plots houdt het genieten op
Je kan niet meer genieten van alles wat het leven je nog zou bieden
Je laat een leegte achter
Gelukkig hebben we veel herinneren, waarvan we moeten leren te genieten
Maar nu overheerst het verdriet van jouw afwezigheid,“ de genieter”.

Liefs Don en Suzanne

Lieve Roel,

We kennen jou via verjaardagen bij familie. Altijd in voor een gezellige babbel over gezamenlijke interesses. Samen met jouw en Esther hebben we een aantal gezellige momenten mee mogen maken.
Nu ben je, veel te vroeg, uit het aardse leven weggegaan. Verwarring, verbazing en groot verdriet achterlatend bij je dierbaren.
Deze week stond er op de positiviteit kalender “het is fijn om ‘s ochtends op te staan en je te realiseren dat je een nieuwe dag hebt gekregen”…. En ons hart breekt bij de gedachte dat jij dit niet meer mag zeggen..
Onze gedachtes zijn dagelijks bij Esther en de meiden.

Lieve Roel, rust zacht.

Jeroen en Esther

Sabbatical zo heette onze gezamenlijke groepsapp.
We kennen elkaar pas vier jaar.
Het voelt als ons hele leven, zo intens en fijne vriendschap hebben we opgebouwd.
Avonden waren te kort (dagen ook overigens) voor alle gesprekken die we voerden. Samen zeilen, lange wandelingen, genieten van eten en een wijntje c.q. whisky en elkaar.
Wat waardevol dat we elkaar hebben leren kennen. Puur per toeval in Zuid-Portugal op zee. Nu weten we zeker dat toeval niet bestaat.
Beiden haalden we in coronatijd onze nieuwe boot op uit de Middellandse Zee. Via Hans wisselden we elkaars nummers uit toen wij vertrokken en jullie nog een binnenlandse reis maakten.
Midden op zee belde je en spraken we elkaar voor het eerst. Meteen was er een klik en voelde het alsof we elkaar ons hele leven al kenden. Jullie verleidden ons een plekje verder te zeilen dan onze oorspronkelijke planning zodat we elkaar voor het eerst zouden ontmoeten. Sindsdien zijn we onafscheidelijk en toch ieder in zijn eigen tempo.

Praten over onze boten en boten in het algemeen. Vergelijken van wat nu weer kapot was gegaan en hoe we het konden oplossen. Zeilen uitzoeken, elkaar helpen met het klaarmaken van de boot. Maar ook de diepgaande gesprekken over het leven in het verleden, nu en in de toekomst.
Plannen die we hadden. Zoveel gave plannen dat we tijd tekort kwamen ze allemaal uit te voeren. Zelfs als we allemaal 120 zouden worden.
Op reis naar de Azoren, weer wandelen op de hei en dan afsluiten met dat lekkere eten bij het leuke gezellige restaurantje, samen met alleen maar vrienden in een groot huis wonen ergens onder de zon. Jij zou met de mannen de verpleegster uitzoeken en ik met Esther de poolboy. We hebben gedanst en muziek geluisterd. Avonden doorkletsen in de sauna en jij ons martelen met je aufguss. Jij met je pretoogjes.
Ook je FaceTime gesprekken ga ik missen. Met niemand hebben we zo vaak gefactimed als met jou. Soms was dat irritant want dan kon ik niet ondertussen even aanrommelen of stiekem naar de wc gaan 😊.
Maar ons laatste FaceTime gesprek was ook weer zo bijzonder. Beide aan boord, ieder in een andere haven. Je sprak zo specifiek uit: ‘Ik mis jullie!!’ En wij jullie, we hadden elkaar vanwege het verschil in vertrekdatum en wisselvallig weer nog niet getroffen. Wat zouden we nu graag naar je toe reizen om elkaar te ontmoeten. Want het is altijd een feest en thuiskomen tegelijk bij jullie. Hartsvrienden voor altijd❤️ Dat zal altijd blijven.
Lieve Roel start jij alvast je sabbatical en wij zoeken je op, hoe dan ook.

Lieve Esther en andere dierbaren van Roel, wij hebben Roel slechts een paar keer mogen spreken in de haven en keken uit naar meerdere keren. Wat een lieve, leuke man ! En toen plotseling dit afschuwelijke bericht. Wat een verlies met daarbij verdriet voor jullie. Gecondoleerd. We wensen jullie veel liefde en sterkte toe. Liefs, Harrie en Roosje

Nooit Loslaten of verwerken
Niet zomaar verder gaan
We zullen je verweven
Jij hoort bij ons bestaan

Lieve, mooie Roel…

Ik “kende” jou en je prachtige vrouw pas kort.
Wel kende ik alle verhalen van Ronald over jou en Esther.

Je hebt me enorm gesteund en “begrepen” na
het plots overlijden van mijn liefde en jouw zeilvriend Ronald Albers. De vele telefoongesprekken, waarin je mij lekker liet ratelen. Ik ben ervan overtuigd dat onze verbinding uit zou groeien tot een mooie vriendschap.

Ik heb je gezien als een enorm betrokken, meelevend, emotioneel mens met veel levenservaring, gevormd door pijnlijke maar zeker ook mooie momenten in jouw leven.

Ik had je graag nog beter leren kennen na jullie vakantie zoals in de planning lag.

Esther weet mij te vinden…. Ik kan naar haar luisteren en een knuffel geven.

Geef Ronald een dikke kus, hij zal je ongetwijfeld omhelzen.

Vaarwel lieve Roel.

Hoi Roel
Zomaar even achterom, praatje maken.
Zomaar je stem, auto stopt, raampje open, Hoi!!
De vele gesprekken tijdens etentjes en borrelen met vaak veel discussie, maar nooit uitgepraat, een kostbare herinnering!
Altijd bereid om te helpen, advies te geven over allerlei praktische zaken.
Eind juli waren jullie een paar dagen thuis en hebben we gezellig koffie gedronken in de zon, een dierbare herinnering!
Al 26 jaar zijn jullie onze lieve buren, we zullen je ontzettend missen, Roel!
Esther, Michelle, Anouck en Jurjen, we wensen jullie heel veel sterkte de komende tijd.
Henk en Akke