Hallo Roel.

Pffff. Klinkt een beetje raar aan een overledene,maar ik ben van overtuigd dat je dit kan lezen.
Laatste 2 jaar betreft de X hebben we zeer nauw contact gehad over de technische details en leuke gesprekken in Lelystad op de X.Idem ook in Marseille met de vorige boot.Ik vond dat gedeelde trots en hoopte altijd nog een keer te gaan zeilen.Helaas is dat er niet van gekomen.
Zal je zeggen;naast de familie was het voor mij ook een grote shock.Kan het nog steeds niet bevatten jou verlies.
Ik wil je hierbij bedanken voor de mooie gesprekken en de warme ontvangsten zowel thuis als op de boot.Je was voor mij een byzondere man,vriend en integer.
Zal je missen man 🥲
Het ga je goed in het hiernamaals.
Zal nog een paar mooie filmpjes posten waar ik nog veel aan zal denken.

Tom

toen was het stil.....

Zomer 2004: het begin van wat een diepgaande vriendschap zou gaan worden tussen twee toen nog jonge zeil gezinnen.
Vele, vele onvergetelijke zeilvakanties hebben we sindsdien met elkaar doorgebracht. De Engelse zuidkust, Noorwegen, Zweden, Denemarken, de Kanaal eilanden, de Scillies en niet te vergeten jouw geliefde Bretagne: overal zijn we met jullie geweest. Lief en leed hebben we al die jaren met elkaar gedeeld. Prachtige intieme vriendschappen voor het leven zijn ontstaan ook tussen de inmiddels volwassen Thom & Lisa, Anouck ( de kleine krokodil) en Michelle. Daarnaast de geweldige wintersport vakanties, de memorabele sauna avondjes bij jullie thuis, de wijnreis op de motor waarbij jij al schade reed nog voor we een slok op hadden..... En Roel, wat was je altijd aanwezig! Jij bracht altijd leven in de brouwerij. Lange gesprekken beginnend als de vijf in de klok was met een borrel in de kuip en vaak durend tot diep na middernacht.
En wat hadden we nog veel plannen samen. Een paar dagen voor je dood spraken we elkaar nog uitgebreid op Facetime. Je zat weer vol met ideeën die je zoals gewoonlijk op zijn Roel's bracht met een meer dan aanstekelijk enthousiastme.
Het heeft niet zo mogen zijn lieve Roel en man, wat zullen we je gaan missen.
De vriendschap tussen onze beide gezinnen zl altijd blijven bestaan en ook al ben je er fysiek niet meer bij, in ons hart ben je altijd onder ons.
Lieve Es, Michelle, Nouckie en Jurgen,
In gedachten zijn we bij jullie.

Dikke knuffel,

Roel, Ellen, Thom en Lisa

Ik heb Roel op jonge leeftijd mogen ontmoeten toen ik nog bij Jato werkte die als onderaannemer voor Dakmanagement werkte. Na 12 jaar ben ik voor Roel komen werken als dakdekker. Samen deelden wij dezelfde passie voor daken en heb ik nog veel van hem mogen leren, ook al waren wij het niet altijd met elkaar eens.
Ik ben super dankbaar en trots dat ik de kans gekregen heb het mooie bedrijf Dakmanagement van hem over te mogen nemen. Dit doe ik nog steeds met volle passie en liefde voor Dakmanagement. Tijdens deze overname heb ik ook van Esther nog veel mogen bijleren en ook hier ben ik dankbaar voor. Ik ga ervoor zorgen dat jouw kindje, Dakmanagement, een succes zal blijven.
Roel we gaan je missen.
Esther, Michelle en Anouck, wij willen jullie heel veel sterkte wensen.

Jeroen Marleen Maud en Anouk

Life is not fair
Hoe het noodlot je kan treffen… Net goed herstellende van je operatie had je weer zoveel energie en plannen. Toen ik je een paar weken geleden appte hoe het met je ging, belde je mij gelijk op, facetime! Even een update hoe het met je ging en waar jullie waren met de boot en uiteraard ook een korte blik op jullie uitzicht van dat moment. Zaterdag 2 augustus een vluchtig gedag in de straat, ik ging net m’n rondje hardlopen, jullie kwamen net met de auto aan, ik zwaaide toen je stopte en dacht, die zie ik zo nog wel… Life is not fair

life is to share
We leerden elkaar kennen toen we in 2020 in dezelfde straat kwamen wonen. Ken je dat? Dat je iemand ontmoet en die instant klik er is? Ons eerste avondje borrelen was ook niet even beleefd elkaar aftasten als nieuwe buren, maar gelijk diepe gesprekken, humor en die connectie. Dat contact was er steeds als jullie weer terug op ‘t honk waren. Even bij elkaar langslopen was ook nooit ‘even’, we raakten eigenlijk gewoon nooit uitgepraat. Daar waren we ook nog helemaal niet klaar mee, we begonnen net! Mooie verhalen ook over onze jeugd, die van onze kinderen, over politiek en over alle andere wereldproblemen. Je liep op mij voor met je ervaring en wijsheid, de levensfase waar jij in zat en waar je herkenning zag in de fase waar ik in zit. Voor jou was dat ‘been there, done that’. Je was daarom ook mentor en vraagbaak, daarin gaf je me vaak genoeg die waarschuwingen ook. Je deelde daarin heel graag je ervaringen… life is to share

Life is to dare
Je was stoer en onverschrokken. Luisterde weliswaar goed naar je lijf en maakte je zeker zorgen als er wat was (en wilde er dan ook alles over weten) maar je ging niet de uitdaging uit de weg, hup snel weer op de been, een stuk fietsen of met de boot weg. Niemand hield je tegen… life is to dare

Life is to care
Je was betrokken en had grote empathie voor anderen. Je gaf om mensen die dicht bij je stonden, maar ook om iemand die het moeilijk had en je toevallig vluchtig leerde kennen. Maar bovenal op Esther en je dochters, dan twinkelde er altijd wel iets in je gezicht als je over hen vertelde… life is to care

Vaarwel lieve Roel, zet je kompas naar waar je wil, dat zullen ongetwijfeld de Wadden zijn en tot ooit, dan drinken we een single malt whisky met een drupje water erin 🥃❤️

Ricardo Klaverdijk & Brenda Beer
Belize & Lua

Mees was een paar maanden op uitzending en ik besloot om met mn toen nog kleine kids naar Makkum te gaan naar onze boot. We zitten bij Bofora en daar komt n man naar ons toe. Blonde krullen, een gulle lach, groot en spontaan. Hij begon een gesprekje en zei dat hij Mees en mij al vaak had opgemerkt. Een paar maanden later was Mees weer terug en stond Roel bij onze boot en vroeg of wij snel langs kwamen voor een borrel. Dit was t begin van veel wijntjes, zeilverhalen, heftige discussies, vraagstukken, maar ook vooral vriendschap. Roel is voor mij een man van contradictie. Lief en heftig, meelevend en stellig, familyman en workaholic, hard en gevoelig. Voor mij was Roel dit allemaal. Zijn hart was groot. Hij leefde mee met het leed van anderen en kon daar echt van ondersteboven zijn. Maar al die tegenstellingen maakten hem Roel. Als hij de ruimte binnenkwam kwam er ook echt iemand binnen. Je kon niet om hem heen. Maar boven alles kan ik zijn guitige blik voor de geest galen. De surfdude met zn blonde lokken en bruine huid en guitige ogen zijn altijd gebleven. Ik denk dat niemand zo guitig en ondeugend jon kijken en ik denk dat iedereen weet hoe dat eruit zag. Ik denk dat de surfdude nooit uit je is gegaan Roel. De drang naar snelheid, zeilen, wind door je haar, sneller nog sneller. Live life to the max. Je hebt veel gedaan in je leven, veel gezien en ging het aan, het leven. En nu is t voorbij… Ik had jou en Esther en Anouck en Michelle meer Roeltijd gegund. Je blijft in mijn gedachten, de surf dude met guitige blik….. Het ga je goed daar!! Liefs van mij, Mo