Als ik aan Rob denk gaan mijn gedachten als eerste terug naar 1968 toen Jan en ik in Katwijk vakantie hielden nadat we allebei waren blijven zitten in de 2e van de HBS. Ik was een behoorlijk vervelend puber, maar werd altijd in bescherming genomen door Ma, die blijkbaar een zwak voor me had. Ik beschouwde Ma als mijn pleegmoeder, al was ik ook tegenover haar niet altijd even lief. Rob had er op een gegeven moment genoeg van en vond dat ik een lesje verdiend had, hetgeen ik nu 50 jaar later beter begijp :>) Hij pakte me bij mijn grote teen en sleepte me een aantal meters door het zand……. Ik ben lang een beetje bang gebleven voor Rob. :>)
Uiteindelijk heb ik Rob beter leren kennen en hebben we nog smakelijk gelachen om dat incident. Ik herinner me Rob nu vooral als een warme persoonlijkheid met mooie verhalen en zal hem erg missen op de volgende Simon dag.
Geert

Lieve Elly en familie,
Het is moeilijk te aanvaarden... Wij wensen jullie allen heel veel kracht en moed om het verlies van Rob te verwerken. Onze herinneringen aan Rob zullen altijd blijven, mooie, gekke, verdrietige, en vrolijke! We hebben samen met hem gehuild en gelachen. Héél veel gelachen!! Zijn verhalen over vroeger, zijn belevenissen op zijn geliefde motor, in zijn kano, en later over de reizen met de camper. En zijn prachtige verslag over de mooie reis die hij nog mocht maken naar "zijn" Indonesië. Zijn glimmende ogen en blije gezicht toen hij ons over die heerlijke reis vertelde... Zo houden wij Rob in ons hart.
Veel liefs van je tantetje
Arianne en Ruurdt.

Graag had ik je nog jaren meer toegewenst, maar je lichaam kon je dat niet langer geven.
Ik eet een haring, koop een zak vers gebrande nootjes en drink een glas whiskey net als met jij. In stilte en weten dat het goed is. Fijn dat we het laatste gesprek hebben gehad, dat was voor mij een mooi geschenk en wat een groots gebaar.
Tezamen zullen we je allerlaatste reis ondernemen wanneer we je wegbrengen naar je laatste rustplaats, maar voor nu rust zacht tot we gaan.
Dankjewel dat je me het leven hebt gegeven.
Kus lieve man.

Lieve Elly, Anja, Roel en verdere familie en vrienden,

Gecondoleerd met het overlijden van Rob.
We wensen jullie veel sterkte met het verwerken van dit verdriet. We hopen dat jullie op een mooie manier afscheid kunnen nemen. Rob was altijd vrolijk en was altijd wel in voor een praatje. Ik ben blij voor jullie dat de reis naar Indonesië in 2019 door kon gaan en dat jullie deze herinnering kunnen koesteren.

Lieve groet,

Ton en Josette

Lieve Elly, Anja en Ronald, Roel en Judith, Niels en Martijn, Tobias, Max en Jorick,

Wij wensen jullie, en met name Elly natuurlijk, alle kracht die nodig is om te leren omgaan met het verlies van Rob.
Onze meest in het oog springende herinnering is die van jaaaaren geleden, toen Rob met de jaarwisseling in het Diaconessenhuis alleen op een kamer lag. Wij haalden Elly op om - oliebollen, appelflappen, hapjes en drinken mee - oud en nieuw (met medeweten en toestemming van de verpleging: hij had immers geen kamergenoot) in het voor ons gevoel bijna uitgestorven ziekenhuis te vieren. Vanuit het grote raam zagen wij (het was iets van 7-hoog) na twaalven het vuurwerk boven Utrecht in een heel intieme en bijzondere sfeer.
Rob heeft een rijk en gelaagd leven geleefd, waarbij hij bijna altijd voorbij ging aan hetgeen op gezondheidsgebied toch vaak ‘voorbijkwam’.
Het is heel jammer dat we door corona elkaar de laatste maanden niet meer konden zien.