Op 19-jarige leeftijd ontmoette ik Rob voor het eerst, toen ik in 2004 als secretaresse voor de gebiedsmanagers kwam te werken. Spannend dat ik het vond, wist Rob mij altijd op mijn gemak te stellen.. altijd rustig, behulpzaam, vriendelijk en met humor. Lieve Rob wat zal je door onwijs veel mensen gemist worden.. ik wens Wil, Jochem, Kirsten en Taika heel veel kracht en sterke. Er wordt veel aan jullie gedacht.
Liefs,
Natascha Klos

Allereest wens ik het gezin van Rob, de verdere familie en vrienden heel veel sterkte.
Rob was vooral een vriend van 'vroeger', een vorig leven waarin hij als Robbie vrolijk en zeer sociaal door het leven ging. Als ik deze memori lees, is hij gelukkig altijd die Robbie gebleven!
Ook destijds, de tijd van de brugklas, middelbare school en vervolg, was het een jongen met een druk sport en sociaal leven, een slimme denker & prater en was datgeen wat nu 'prank' heet waarschijnlijk door hem uitgevonden. Een weddenschap aangaan dat hij binnen een half uur, 3,5 liter melk kon drinken (ik vertel niet hoe het afliep)?: Robbie. Een krant in mijn slaapkamer in de brand steken om mij snel uit bed te krijgen?:  Robbie. Prachtige en onbezorgde tijden en vele vooral hoogtepunten maakten we mee: vakanties, feestjes, muziek ontdekken, Terschelling,  naar The Stones (1976, met The Meters in het voorprogramma) in het oude  ADO stadion. Weer feestjes, muziek thuis (VOP), voetballen om het Nederlands schoolkampioenschap (dat voor hem door een gemiste strafschop in de beslissende serie ook een keerzijde had..), weer feestjes, muziek thuis etc.
Terwijl de herinneringen zich in grote getale aandienen, probeer ik het besef dat die Robbie er niet meer is tegen te houden. Die strijd heb ik inmiddels verloren. Daarvoor in de plaats is behalve pijn ook iets nieuws gekomen: inspiratie. Rob was namelijk behalve een goede vriend ook een zeer bewogen, aardig mens. Aan zijn inzet voor goede doelen kan ik dan ook een voorbeeld nemen.
Robbie, vaarwel en hartelijk dank

Lieve Rob,

Als ik denk aan jou denk, Rob, dan is het eerste dat mij te binnen schiet: hardlopen. Jij hebt mij de liefde voor het lopen bijgebracht. Ik, onsportief en niet al te handig, loop nog steeds bijna dagelijks. Het is een wonder want geen enkele andere sport heeft mij ooit kunnen bekoren. Vele marathons later moet ik nog vaak denken aan die eerste rondjes door 't Hof met jou, Rob. Mijn eerste kilometer, mijn eerste 10 kilometer, jij was erbij! Nu in coronatijd ben ik je dankbaarder dan ooit voor het feit dat je mij het vertrouwen gaf dat ik dat heus wel kon, dat hardlopen. Het heeft mij door het afgelopen jaar heen geholpen. Afgelopen week heb ik gelopen met jou in mijn hoofd, wat bizar dat je er niet meer bent.

Liefs Jasinka

Er zijn geen woorden voor. Ik hoop dat je daar boven nog een mooie eagle mag slaan. RIP

Lieve familie,
Rob kwam al ruim 20 jaar bij ons in de sportschool, meerdere keren per week was hij er voor zijn trainingsrondje. Iedere medewerker kende hem. Hij was altijd goed gehumeurd en maakte met iedereen een praatje. Hij liet merken dat hij het erg naar zijn zin had. Maandag 14 december, de laatste dag voor de lockdown, was Rob nog in de sportschool. Het was dan ook voor ons en onze medewerkers een grote schok te horen dat Rob in coma was en een aantal dagen later overleed. Niet te geloven.
Wij hebben de afscheidsplechtigheid via de lifestream gezien. Fijn dat we dit op deze manier mochten meebeleven. Lieve familie wij wensen jullie veel sterkte.
Rob was een prachtmens. Wij zullen hem missen ....
Liefs van ons en al onze medewerkers,
Tino & Tineke Hoogendijk

Lieve Rob,
Het is als de dag van gisteren dat we met elkaar op de pleintjes in de VOP voetbal speelden.
Later kwamen we elkaar als volwassen mannen weer regelmatig tegen bij de gemeente Vlaardingen , jij als ambtenaar en ik als raadslid. Later weer in je rol als gebiedsmanager voor de West Wijk en ik als betrokken bewoner van die wijk. Nog altijd de rustige en enorm sympathieke vent die je altijd was. begripvol en emfatisch.
Veel te jong heen gegaan. Nog zoveel plannen. Wat zullen we je missen.
Ik wens de familie heel veel sterke met dit grote verlies.
Moestapha Bouchrit

Beste Willy en familie,

gecondoleerd met het verlies van Rob en sterke gewenst in deze moeilijke tijd.
Ik ken Rob ondertussen al zo'n 17 jaar. Ik herinner me Rob als iemand die altijd bezig was met het welzijn van zijn stad Vlaardingen. Eerst als afdelingshoofd openbare werken, maar dat wisselde hij al snel in om gebiedsmanager te worden. Dat heeft hij de afgelopen 15 jaar altijd met veel passie gedaan. Altijd sportief en bezig om samen met anderen Vlaardingen mooier te maken en positief op de kaart te zetten. Rob was altijd optimistisch en bezig met mooie plannen. Helaas is daar nu veel te vroeg een eind aan gekomen.
Nogmaals sterkte gewenst met het verwerken van dit enorme verlies

Paul Turion
Oud collega van de gemeente Vlaardingen