Jeetje wat missen we ‘m.

Heel veel sterkte lieverds,

Raoul

We leerden elkaar kennen op De Horizon omdat onze kids bij elkaar in de klas zaten. Al snel werden er regelmatig speelafspraakjes gemaakt en raakten wij ook langzamerhand bevriend met elkaar. Er ontstonden al snel gezellige avonden, feestjes en uitstapjes. Samen kwamen we ook in de OR terecht waar we ons vol richtte op het carnaval. Als Rotterdammer had ik daar niet veel mee maar in al ons enthousiasme gingen we er toch mee aan de slag. Samen met een groep ouders gingen we van start en kregen we het voor elkaar dat De Horizon na jarenlange afwezigheid weer mee deed in de carnavalsoptocht in Harmelen. Als kers op de taart wonnen we de aanmoedigingsprijs op het feest in Dezibel. We maakten er een mooie avond van! Niet veel later gingen we met z’n drieën (samen met Maarten) een lang weekend naar Texel. Het werd een gedenkwaardig weekend met vol mooie momenten. Wat ik nooit zal vergeten is dat we in een kroeg stonden en jij los ging. En met los gaan bedoel ik dansen. Zelf ben ik de standaard man die zich op de dansvloer alleen maar ongemakkelijk voelt en zo snel mogelijk daar weer weg wilt zijn. Zo niet René. Daar in de kroeg op Texel ging je los en gaf een dansshow weg waar iedereen bewonderend naar stond te kijken. Het was een heerlijk weekend op Texel en het was een mooie tijd die we met elkaar hadden gedurende de basisschool tijd van onze kinderen. Toen onze kids naar de middelbare school gingen zagen we elkaar even iets minder vaak totdat ik je op een ochtend zag lopen in de regen. Ik voelde meteen aan dat er iets niet goed was, even later belde ik je en gaf je aan dat je last had van je rug en dat de dokters er niet achter konden komen wat het was. We spraken weer vaker af en maakte regelmatig wandelingen met elkaar rondom Harmelen. Langzamerhand werd het duidelijk dat het foute boel was. Ik vond het bewonderenswaardig om te zien en te horen hoe jullie er als gezin mee om bleven gaan. Je positiviteit en kracht waren inspirerend om te zien. We gaan je missen René, de wereld heeft behoefte aan goede mensen en daar was je er één van. Een hele lange lijdensweg is je bespaart gebleven maar het gemis is groot. Heel erg veel sterkte gewenst aan alle familie, naasten, ouders, broers en bovenal Amber, Christel en Vera.

Mark Lecomte