Vrijheid, creatief, muziek, de wind in de zeilen, onbezorgd, zo heb ik René leren kennen.
----------------------------------------------------------------------------------------
René ontmoete ik toen we 15 of 16 Jaar oud waren. Via Kees Kuijten van de middelbare school was ik uitgenodigd ‘toetsen te gaan spelen’ in zijn band. De oefenruimte was bij Jong Utrecht op de Cremerstraat in Utrecht. Het was de tijd van Radar Love van de Earring, Shag en de eerste biertjes.
Ik was enorm onder de indruk van die eerste keer dat ik René zag spelen. Zelfverzekerd, met eigen nummers en een buizen versterker met veel kabels en volume.
Het was 1973 en de wereld lag aan onze voeten.
-----------------------------------------------------------------------------------------
Jaren hebben we bij Jong Utrecht gespeeld. Via de grote zaal, naar de wagon waar de lampen naar beneden kwamen door het volume.
Maar wat betreft het laatste was het nog niet genoeg. De boxen moesten groter en het moest vooral veel harder.
René en Kees gingen samen op de brommer naar Amsterdam om de gewenste Fane speakers te kopen.
Een optreden daarna in de grote zaal met de nieuwe boxen, gaf het gevoel in Galgenwaard te staan!
Toen de omheining rondom Jong Utrecht vervangen werd, werden René en ik gevraagd om een week lang ‘nachtwaker’ te zijn. Gevoed door een mengsel van goedbedoelde groentesoep en sigarenrook van de fraters maakten wij onze rondjes.
-----------------------------------------------------------------------------------------
In 1980 na een hernieuwde ontmoeting met René zag een andere band het levenslicht; de Strepsils, met Marco Traas en Reinier Leyenhorst.
In korte tijd werd een compleet repertoire in elkaar gezet. René had alle nummers geschreven en met hier en daar ‘wat inbreng van de rest’ vond 4 maanden later ons eerste optreden plaats in de oefenruimte op de Sophialaan, Lage Weide in Utrecht.
Dit was ook de tijd van ons wekelijks bezoek aan bar discotheek de Toekan en later ook Astair en Felini. Er was zelfs een uitstapje naar Hordijk maar dat moet een vergissing geweest zijn
-----------------------------------------------------------------------------------------
Er kwamen optredens. Driebergen, Azotod in de Meern, Eldorado in Maarssen de Meteoor in de Bilt, Het Oude Pothuys en het UVSV.
Na een optreden op de Vrije Vloer gingen we met onze gehuurde bus vol apparatuur terug naar de oefenruimte. Ter hoogte van de Daalsetunnel hing René enthousiast uit het portierraam de band aan te prijzen aan de omgeving. Het was 2 uur ‘nachts en net op dat moment kwam er een politiebusje naast ons staan. Na het vriendelijke verzoek aan René om zijn hoofd binnen de cabine te houden en het raampje dicht te doen mochten we weer verder.
--------------------------------------------------------------------------------------------
Daar waren ook de nodige korte vakanties op Terschelling en Schiermonnikoog met een aantal ‘vaste volgers’ van de band.
Op één van de vakanties moesten de bezems in het schuurtje het ontgelden. Van de stelen werd een mast gemaakt op één van de gehuurde fietsen. Gordijnen werden van de rails gehaald en het vervoermiddel werd omgetoverd tot zeilfiets. Zo ‘vlogen’ we over het bevroren strand van Midsland aan Zee richting Hoorn er niet bij nadenkend dat de weg terug zwaar zou zijn!
---------------------------------------------------------------------------------------------
Nadat er ook nog een toetsenist en een zangeres waren bijgekomen was de band compleet. De naam werd Double You en de eerste studio opnames vonden plaats in de Rosegarden Studio’s. Demo’s gingen naar Vara’s Popkrant, platenmaatschappij Polydor en Dureco. “De nummers waren beslist goed maar te lang” vertelde Polydor. Nou ja zeg?! Dom van ze want ze hadden kunnen binnenlopen!!
Oefenruimtes hadden o.a. in de kelder van de Gouden Geijt, het huidige Café België, samen met de band Kadanz.
Er hing altijd een riool lucht en het was er vochtig koud. René moest regelmatig zijn handen warmen om de snaren van zijn gitaar te ‘kunnen vinden’. Was het van de kou of waren we iets te veel doorgezakt de dag ervoor? Als tegenprestatie moesten we zondags de vaten bier naar boven rollen.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Ook deden we mee aan het project van U-pop, de Gelegenheid wat gevolgd werd door opnames in de Tripple Sound Studio’s. Onze band was één van de groepen die in de prijzen viel. Ons nummer ‘No Doubt About It’ werd gespeeld door o.a. Danny Lademacher van Herman Brood en gezongen door Margriet Eshuys. Trots, dat waren we zeker!
Het nummer was in 1993 zelfs nog op de radio te horen!
-----------------------------------------------------------------------------------
In 1984 gingen we allemaal ons eigen weg. René heeft het conservatorium nog gedaan en een aantal jaren later hebben we samen met oud toetsenist Alwin Mutgeert nog wat nummers opgenomen waaronder de Elfsteden rap, over een schaatstocht die maar niet wilde plaatsvinden.’
----------------------------------------------------------------------------------
Pas in 2010 zag ik René weer. Ik had via via gehoord dat hij in het revalidatie huis Alberts van Konginsgbrugge lag. De creatieve René was aan bed gekluisterd.
Omdat ik in die tijd in het buitenland woonde zag ik René pas jaren later weer terug. Op de Rijnlaan had hij weer zijn eigen stekkie. Volgepakt met apparatuur en muziekinstrumenten maakte René er het beste van.
Er werden weer toekomstplannen gemaakt. René sprak nog van een auto, een nieuwe start en de wind in de zeilen.
Uiteindelijk werd het jaren knokken. Een oneerlijke strijd.
---------------------------------------------------------------------------------------
René heeft door zijn lange ziekbed ook een boodschap aan ons allemaal doorgegeven. Stel niet uit wat je graag wil doen. Laat je niet beperken door wat maatschappelijk wel of niet gewenst is. Leef elke dag van je leven ten volle en verlies nooit het kind wat in je leeft!
René, wat een waardevolle vriend was jij. Genoten heb ik van je muziek, je humor en soms ook je ‘donkere’ momenten.
René, vandaag nemen wij,….. neem ik afscheid van jou. De bands het uitgaan en de dromen die we ooit hadden over de toekomst.
René weet dat je voortleeft in mooie herinneringen en je prachtige muziek. Dank je wel!
