Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Peter schreef ooit eens over zijn drive, waarden en visie: 'Ik empower mijzelf als ik mag meewerken aan een samenleving die ervaart dat we het mét elkaar zoveel beter hebben en ons verder ontwikkelen, dan het individu in zijn eentje. Dit, in zowel sociale, ecologische als economische betekenis.
Als alle drie deze elementen elkaar versterken, ontstaat vanzelf zingeving, waarbinnen een toekomst zich ontvouwt, gericht op welzijn, ook voor de generaties na ons.
Mensen, in hun huishouden, werkomgeving, permanente leeromgeving en gemeenschapsvorming, zouden zich met elkaar in vrijheid kunnen ontwikkelen om tot een circulaire economie te komen, waarbij we als een ecosysteem met elkaar als samenleving ontwikkelen richting duurzaamheid.
Daar wil ik mijn steentje aan bijdragen.'

Peter was een realistische optimist, een prachtig mens, een role model en lichtbaken voor anderen. Een visionair met een warm hart en tomeloze energie. Een enthousiaste, liefdevolle vader en echtgenoot die altijd recht door zee ging. Een walking encyclopedia met gigantisch veel kennis, kunde, ervaring en wijsheid. Een levensgenieter die altijd wel ergens een 'krenkelaar' wilde serveren of aan de man wilde brengen. Dit prachtige woord 'krenkelaar' werd opgetekend uit de Leidse volksmond door Beets in 1916. Een sprankelende term die precies aangeeft wat de oorsprong is van het fruit dat Peter (als kwartiermaker en bestuurder van De Coöperatieve Betuwse Fruitmotor) en zijn team gebruikten voor de producten: Betuws fruit met een plekkie of vlekkie, maar verder perfect op smaak.
We ontmoetten elkaar pas voor het eerst op 7 mei 2009, drie dagen na zijn 53e verjaardag, in Athene. Ik had hem uitgenodigd om als keynote speaker op een internationale conferentie te spreken, die mijn Griekse bedrijf co-organiseerde in het Athenaeum InterContinental. Bovenstaande video waarin ik hem aankondig in de Engelse taal laat zien dat hij op een dergelijke conferentie (of welk evenement of gelegenheid dan ook) HELEmaal in zijn element was. Hij SMULDE er gewoon van!!
Geïnspireerd door prins Claus, deed Peter tijdens zijn speech spontaan zijn das uit, voor de Griekse Minister van Ontwikkeling, twee Griekse parlementsleden, de Amerikaanse ambassadeur in Athene en de CEO's van grote Griekse bedrijven. Hij spoorde hen en de mannen in het publiek aan om dat ook te doen, zodat de airco van het hotel twee graden omlaag zou kunnen gaan en we bezig waren met het reduceren van onze CO2-voetafdruk.
De afgevaardigden waren onder de indruk van Peter, maar ook hij was onder de indruk van wat hij tijdens zijn bezoek in Griekenland zag, voelde en ervoer. Jaren later nodigde hij mij uit om bestuurslid te worden van SVN Nederland.
Rust in vrede, lieve Peter.
Goodbye amazing soul!
Thank you for the music
and your amazing legacy!
Αντίο φίλε μου, αντίο Πήτερ,
rest in peace xxx