Als je lief je is ontnomen
en het leed je heeft gekust

Als de storm je heeft gebroken
en je lijf is uitgeblust

Stijgen de zoete geuren
van herinneringen naar omhoog

Als gekleurde lentebloemen
als een mooie regenboog.

Je Tjieke- Raphaëla

BIJ HET AFSCHEID VAN PETER OP WOENSDAG 8 APRIL 2020.
OOK NAMENS HANS EN ELS WIL IK GRAAG WAT HERINNERINGEN OPHALEN AAN PETER OVER DE PERIODE VAN ZIJN GEBOORTE TOT AAN ZIJN HUWELIJK MET TJIEKE.
PETER IS GEBOREN OP 2 AUGUSTUS 1943 IN BREDA, NET ALS HANS EN IK, IN MOEDERHEIL, ELS IS IN TILBURG GEBOREN.
TOEN PETER 3 JAAR OUD WAS VERHUISDEN WE VAN BREDA NAAR TILBURG.
WE WAREN EEN GEZIN WAAR MUZIEK EEN GROTE ROL SPEELDE; ÓNS MA’ SPEELDE AL VANAF HAAR ZESDE JAAR PIANO, WAS HEEL GOED IN KLASSIEKE MUZIEK, MET ALS VOORKEUR CHOPIN. DAARNAAST SPEELDE ZE OOK VAAK KINDERLIEDJES EN NEDERLANDSTALIGE VOLKSLIEDJES.
HET BOEK KUN JE ZINGEN ZING DAN MEE STOND ALTIJD OPEN OP DE PIANO.
BIJ PETER EN OOK DE ANDEREN VAN HET GEZIN HEEFT MUZIEK EEN STEEDS GROTERE PLAATS INGENOMEN.
PETER, HANS EN IK KREGEN PIANOLES, WAARBIJ PETER EN HANS DE GROTE DOORZETTERS WAREN.
IN DE PUBERTEIT BREIDDE PETER ZIJN VAARDIGHEDEN UIT DOOR ORGEL TE SPELEN IN HET NONNENKLOOSTER; HIJ GING OP KLARINETLES EN ZOU DAARMEE LATER OOK IN EEN KLEZMERBAND MEE SPELEN. NOG IETS LATER STARTTE HIJ OOK MET ACCORDEON, EEN INSTRUMENT DAT ZOWEL BIJ DE DEUssEN ALS BIJ DE HOOGSTRATENS ERG GELIEFD WAS. ER WERD DOOR NEVEN EN NICHTEN OP FEESTJES REGELMATIG SAMEN OPGETREDEN. OOK BIJ EEN VOLKSMUZIEKBAND HEEFT PETER VAN ZICH LATEN HOREN.
IN TILBURG WOONDEN WE TEGENOVER DE PAROCHIEKERK, WAAR WE ‘S OCHTENDS GEWEKT WERDEN DOOR EEN DAVEREND KLOKGELUI.
TOEN PETER 4 JAAR WAS GING HIJ NAAR DE KLEUTERSCHOOL /GROEP 1-2, MET EEN MONTESSORI-SYSTEEM, JONGENS EN MEISJES GEMENGD, WAAR ZIJN MUZIKALITEIT, CREATIVITEIT, DOORZETTINGSVERMOGEN EN SOCIALE KARAKTER WERDEN GESTIMULEERD.
HIJ WAS VAAK ONDEUGEND WAT RESULTEERDE IN EEN VOOR STRAF IN DE HOEK MOETEN STAAN OF OPGESLOTEN WORDEN IN DE BERGKAST.
NA AFLOOP HIERVAN GING PETER HEEL BLIJMOEDIG WEER DOOR WAAR HIJ MEE BEZIG WAS.
PETER WAS EEN OPTIMISTISCH, PROBLEEMLOOS, GELIJKMATIG EN HEEL SOCIAAL MENS, DIE VOOR IEDEREEN KLAAR STOND.
OP DE LAGERE SCHOOL/GROEP 3 tot en met 8, EEN JONGENSSCHOOL, HAD HIJ HET ERG NAAR ZIJN ZIN.
HET HOOFD VAN DE SCHOOL, BROEDER ROMASIUS, WAS OOK ERG MUZIKAAL EN RICHTTE EEN JONGENSKOOR OP, DE WESTENDZANGERTJES, DIE ZELFS LANDELIJKE BEKENDHEID KREGEN VANWEGE HUN GOEDE ZANGKWALITEIT.
DIT KOOR HEEFT NOG TWEE PLATEN OPGENOMEN MET NEDERLANDSE LIEDJES.
TOEN IK ONLANGS WAT ZAT TE GOOGELEN VOND IK OP YOUTUBE DEZE TWEE PLATEN, MET LIEDJES EN BIJBEHORENDE FOTO WAAR PETER OOK NOG OP STAAT.
FF OPZOEKEN DUS .
EEN ANDERE HOBBY ONTSTOND OP DE LAGERE SCHOOL.
BIOLOGIE, EEN GROTE BELANGSTELLING VOOR PLANTEN EN DIEREN. HIJ ONDERZOCHT ALLES WAT HIJ IN HANDEN KREEG ONDER DE MICROSCOOP.
DIT GING OP DE MIDDELBARE SCHOOL DOOR VIA DE BIOLOGISCHE CLUB ALDAAR.
WE HADDEN THUIS HIERDOOR OOK ALLERLEI SOORTEN HUISDIEREN, HONDEN, KATTEN, KONIJNEN, KIPPEN. OP DE MIDDELBARE SCHOOL WERD DIT NOG UITGEBREID MET ZEBRAVINKJES EN EEN TERRARIUM MET HAGEDISSEN. DEZE LAATSTEN ONTSNAPTEN REGELMATIG ZODAT DE HELE FAMILIE OP ZOEK MOET NAAR DIE BEESTJES.
OP DE LAGERE SCHOOL IS PETER, ZOALS VEEL VRIENDJES, MISDIENAAR GEWEEST EN LATER ACOLIET IN DE PAROCHIEKERK EN BIJ HET MISSIEHUIS VAN DE PATERS VAN DE HEILIGE HARTEN. ZIJ ZAGEN IN HEM EEN MOGELIJKE KANDIDAAT VOOR HET PRIESTERSCHAP, PETER LIET HEN MAAR – GOEDMOEDIG LACHEND – IN DIE WAAN, MAAR HIJ IS NOOIT PRIESTER GEWORDEN.
TOEN PETER NAAR HET VERVOLGONDERWIJS GING, WERD GEKOZEN VOOR HET ODULPHUSLYCEUM, WAAR HIJ OP HET GYMNASIUM TERECHT KWAM. IN DE DERDE KLAS GAF HIJ DUIDELIJK TE KENNEN DAT HIJ NIET VEEL GAF OM DE KLASSIEKE TALEN, HIJ WAS MEER EEN BÊTA-MENS.
IN DIE PERIODE STARTTE ER NET EEN NIEUWE MIDDELBARE SCHOOL IN TILBURG, DE PAULUS-HBS, ZONDER KLASSIEKE TALEN DUS.
PETER IS TOEN OVERGESTAPT. DE SFEER WAS ERG GEZELLIG DAAR MET VEEL SOCIALE ACTIVITEITEN, WAARDOOR PETER HELEMAAL OPBLOEIDE.
DAAR WERD EEN LEERLINGENRAAD OPGERICHT, EN OMDAT PETER GOED WAS IN ORGANISEREN EN SOCIALE CONTACTEN HEM GOED LAGEN, HEEFT PA HEM GESTIMULEERD OM DEEL TE NEMEN AAN DE VERKIEZINGEN.
ER WERD EEN AUTO MET SCHUIFDAK VAN KENNISSEN GELEEND EN VOORZIEN VAN SPREKENDE TEKSTEN OP SPANDOEKEN.
PETER ZAT MET EEN HELE HOGE HOED BOVEN OP HET OPENGESCHOVEN DAK MET EEN MEGAFOON IN ZIJN HANDEN WAARMEE HIJ ALSMAAR RIEP;
– U WEET WEL BETER, KIES DUS PETER EN
– DE BESTE KEUS IS PETER DEUSS.
HIJ WERD GEKOZEN …..
HIJ WAS TIJDENS ZIJN MIDDELBARESCHOOLTIJD OOK ERG ACTIEF BIJ DE SCOUTING EN MAAKT DAAR EEN HEUSE CARRIÈRE;
EERST VERKENNER, TOEN LEIDER EN HOPMAN OM TE EINDIGEN ALS LANDELIJK COMMISSARIS.
IN OVERASSELT, BIJ HET LANDELIJK KAMPEERGEBIED, WAS HIJ KIND AAN HUIS. DE COMBINATIE VAN NATUUR EN HEEL VEEL VERSCHILLENDE DOE-ACTIVITEITEN WAREN ZIJN LUST EN LEVEN.
PETER WAS GEK OP ELEKTRISCHE TREINEN. SAMEN MET HANS HEEFT HIJ EEN HEEL TREINEMPLACEMENT MET STATIONNETJES, HUISJES , VEEL RAILS, OVERWEGEN EEN ZWITSERS LANDSCHAP MET BERGEN EN TUNNELS GEBOUWD OP EEN OUDE TAFELTENNISTAFEL, DIE OP DE GROTE ZOLDER STOND. HET WAS DUIDELIJK HUN DOMEIN, enkel
voor JONGENS, IK MOCHT ALS MEISJE DAAR NIET AANKOMEN, WAT IK NATUURLIJK, ALS ZE NIET THUIS WAREN, WEL DEED. IK MOEST WEL ZORGEN DAT ALLES IN DE OORSPRONKELIJKE STAND STOND VOOR ZE THUISKWAMEN…..
IN DEZE TIJD ONTSTOND NOG EEN ANDERE GROTE LIEFHEBBERIJ; FOTOGRAFEREN. HIJ KREEG EEN MOOI FOTOTOESTEL VOOR ZIJN VERJAARDAG EN GING HEEL VEEL FOTO’S MAKEN. OP ZOLDER WAS ER EEN GROTE KAST WAAR HIJ ZIJN DONKERE KAMER VAN MAAKTE EN ZIJN FOTO’S ONTWIKKELDE. VEEL UREN HEEFT HIJ DAAR DOORGEBRACHT.
HET IS ME LAATST OPGEVALLEN DAT PETER VANAF DIE TIJD NIET MEER OP FOTO’S VOORKWAM OMDAT HIJ ZELF DE FOTOGRAAF WAS….
TOEN PETER MOEST GAAN KIEZEN VOOR EEN STUDIE NA ZIJN MIDDELBARE SCHOOL LAG HET HEEL VOOR DE HAND DAT HIJ VOOR DE UNIVERSITEIT IN WAGENINGEN ZOU GAAN KIEZEN, GEZIEN ZIJN GROTE BIOLOGISCHE INTERESSE.
VOOR ALLE ZEKERHEID REGELDE PA TOCH NOG MAAR EEN BEROEPSKEUZETEST.
DE UITSLAG HIERVAN WAS TOT IEDERS VERBAZING; ADVIES VOOR DE STUDIE PSYCHOLOGIE, IETS WAAR NIEMAND OOIT AAN GEDACHT HAD.
NA EEN GRONDIGE ORIËNTATIE WERD HIERVOOR GEKOZEN.
UITEINDELIJK HEEFT HET NA ZIJN STUDIE GERESULTEERD IN DE BAAN VAN STUDENTENPSYCHOLOOG.
PETER IS TIJDENS ZIJN STUDENTENTIJD ACTIEF LID GEWEEST VAN STUDENTENVERENIGING DIOGENES EN VAN DISPUUT TERTULIA.
BIJ DISPUUT TERTULIA HADDEN DE LEDEN DE GEWOONTE, ALS ER BIJ FEESTJES EEN GEBREK AAN MEISJES WAS, OM HUN ZUSSEN UIT TE NODIGEN. ZO ZIJN ER EEN AANTAL
HUWELIJKEN UIT VOORTGEKOMEN BINNEN DIE CLUB, WAAR IK ER ZELF EEN VAN BEN, WANT CLEMENS HOORDE OOK BIJ DAT DISPUUT…
PETER HEEFT IN ZIJN STUDENTENTIJD OOK NOG EENS MET EEN VRIEND, JAN STEENBRINK, GEDUELLEERD MET PARAPLU’S OM EEN VRIENDINNETJE.
DE GEHAVENDE PARAPLU HEEFT DAARNA NOG JAREN LANG OP ZIJN STUDENTENKAMER OP DE BERG EN DALSEWEG TEGEN HET PLAFOND GEHANGEN, ALS OVERWINNAARSTROFEE…
OP EEN KEER ZEI EEN MEISJE, DAT HIJ HAD UITGENODIGD VOOR EEN FEESTJE, OP HET LAATSTE MOMENT AF. HIJ ZOU DUS ALLEEN MOETEN GAAN.
MAAR ZIJN HOSPITA, IN DE WANDELGANGEN ‘TANTE MARIETJE’ GEHETEN HAD EEN OPLOSSING.
EEN MEISJE, DAT ZIJ GOED KENDE, WAS NA EEN JARENLANG VERBLIJF IN CANADA TERUGGEKEERD NAAR NEDERLAND EN HAD OP DAT MOMENT WEINIG KENNISSEN IN NIJMEGEN.
KORTOM; PETER EN TJIEKE WERDEN VOOR DAT FEESTAVONDJE AAN ELKAAR GEKOPPELD EN ZIJN DAT MEER DAN 50 JAAR GEBLEVEN EN HEBBEN EEN HEEL GELUKKIGE RELATIE GEHAD.
LIEVE PETER, BEDANKT VOOR DE VOORBEELDROL DIE JE ALS OUDSTE ALTIJD – ONBEWUST – VOOR MIJ, MAAR OOK VOOR HANS EN ELS, HEBT GESPEELD.
JE HEBT ONS TOT VEEL GEÏNSPIREERD EN MEDE DAARDOOR ONS EEN MOOIE JEUGD BEZORGD.

Lieve papa!

Allereerst wil ik je bedanken voor alle mooie, gezellige, grappige maar ook emotionele momenten die we samen hebben kunnen delen en natuurlijk ook voor alle levenslessen die ik van je heb mogen leren. Ik koester ze.
Wat ben ik trots met een papa als jij. Jij bent een groot voorbeeld voor mij geweest en zal dat altijd voor mij blijven. Ik hoopte dan ook als kind dat ik later als ik groot zou zijn net zoveel kennis zou hebben over uiteenlopende dingen, net zo handig zou zijn (maar toch ben ik er eigenlijk nauwelijks bij gaan zitten op de momenten dat je in de garage kasten, tafels of iets anders aan het maken was) en even muzikaal zou worden. Dankjewel voor de uren oefenen samen achter de piano en voor ons 'succesvolle' samenspel op de voorspeelavonden thuis bij mijn pianolerares Lia Rieu.
De zorgzaamheid en behulpzaamheid zijn ook écht eigenschappen die iedereen die jou heeft gekend meteen zullen herkennen en benoemen als we het hebben over jou: ik ben als jouw jongste kind dan ook vaak verwend en heb bijvoorbeeld tot in mijn puberteit bijna elke ochtend, net als mama, een ontbijt op bed van jou gekregen (vaak 2 geroosterde boterhammen, melk en uitgeperste sinaasappelsap). Sorry voor de keren dat ik boos op je werd dat je de sinaasappelsap pas klaar had nadat ik mijn tanden al had gepoetst.
En als ik bijvoorbeeld ergens ver in Nederland met pech langs de weg stond en ik je belde sprak je mij wel vermanend toe maar kwam je wel meteen. Jammer dat je niet net als ik zo geïnteresseerd was in sport, maar in ieder geval bedankt voor de keren dat je kwam kijken bij tenniswedstrijden van mij en voor het aanmoedigen, soms wel wat hard en op verkeerde momenten bijvoorbeeld tijdens een slagenwisseling, dat ik je boos aankeek en 'Sssshh sisste' naar je, maar zeker goed bedoelt. Het is je vergeven pap!
Wat mij ook altijd bij zal blijven uit mijn jeugd zijn de Sinterklaasavonden, en dan vooral alle mooie en grappige gedichten die mama en jij voor ons schreven: je maakte er een sport van om bij alle cadeautjes, al waren het cassettebandjes die ik standaard vroeg en bij het zien van de verpakking al hoopte dat het bandjes waren van 90 minuten en niet slechts 60 minuten zodat ik nóg meer kon opnemen, je een lang gedicht maakte waarvan je pas aan het einde erachter kwam wat er in het pakje nou zat. Ik wil dan ook een het laatste stukje voorlezen van een gedicht dat jij voor mij maakte, waarbij je dichtte over mijn leven van mijn geboorte tot aan mijn eerste grote tienerliefde en jij 2 fitnesshandschoentjes in had gepakt:
Aan de liefde ging hij pas,
althans dat was zijn streven,
wanneer hij zelf de mooiste was
wat hij zijn lief kon geven.

Dus ramde hij zijn eigen lijf
zwoegde zich kapot
zijn rug was staal, maar stijf:
erna was hij een vod.

Zijn spieren stonden bol en strak
zijn borst een klerenkast
zijn dijen pilaren van een tempeldak
en een strak T-shirt om zijn bast.

Zo zocht Elmar naar een vrouw
die deze pracht verdiende
die zich tegen hem vleien wou
blind tastend, of ook ziende.

En zie, daar is ze dan
die Hedi van de Rijksweg
een blonde huppel, man!
Pik jij me daar een prijs weg!

Sint geeft opdat je het nog ver zult schoppen
in fitness en in 'dinges'
(een man streelt met blote vingertoppen)
een handschoen zonder vingers.

De vakanties met ons gezin in Duitsland heb ik altijd gezellig gevonden, net als de kampeerweken in de Ardennen waar we later ook met Cees, Marie-Louise en Erik zijn geweest. De kanotochten op de rivier de Lesse en het wildwater als hoogtepunt. Ik ben blij dat we een aantal jaar geleden met z'n allen, dus ook je kleindochters, nog op vakantie hebben kunnen gaan naar Dankern waar wij met het gezin een aantal keer met veel plezier vroeger zijn geweest. Daar kwamen voor mij fijne herinneringen naar boven.
Mijn laatste gedicht aan jou gaat over verdriet:

Vandaag huist er verdriet in mij
het ging gisteren al mee naar bed.
Ik weet niet van waar het komt
of wie het in mijn agenda heeft gezet.

Ik zat er echt niet op te wachten,
ze kwam als ongenode gast
maar of ik het nou wil of niet dat maakt niet uit
ze komt zelden echt gepast.

Eerst dacht ik: ga toch weg
wat moet ik nou met jou
Ik ken je wel, ik weet het echt
maar waarom kom je precies nou?
Maar ja, dat denken helpt niet
ze is er gewoon af en toe
en van tegen haar blijven vechten
word ik alleen maar moe.

Dus ik stak een kaarsje aan
en zei: goh, daar ben je weer
ik moet weer even wennen
maar herinner me de vorige keer.

Als ik echt naar jou durf te kijken
en je welkom heet als deel van mij
dan mag er diep van binnen weer iets stromen
en dan komt je warmte vrij.

Dus ga maar even zitten
dan drinken we samen thee
en zijn gewoon weer even stil
is dat een goed idee?

Verdriet dat komt en gaat
ik draag het met me mee
en als ze dan heel zacht haar liefde geeft
kunnen we weer verder, alle twee.

Gebed aan de Grens (H. Stufkens)
 
Gegaan tot waar wij kunnen
aan de grens van het Licht staan wij,
in wezen onbegrensd, in het gezicht van de dood.
En wij herinneren ons de oude woorden
dat leven verandert
maar niet wordt weggenomen,
dat niets en niemand verloren gaat.
 
Zielsverbonden zijn wij met jou
van wie wij hier afscheid nemen,
en die ons in leven en dood zo dierbaar
was en is en blijven zal.
Verbonden zijn wij ook met elkaar
en met alle levende wezens, klein en groot,
met vogels en vissen, velden en bossen,
met zon en maan, met het land vlak en golvend,
de onmetelijke diepzee,
met al wat is en verandert,
dag en nacht,
en eindeloos komt en gaat
verwacht, onverwacht,
gedragen, geboren, gewiegd in liefde.
 
Met heel ons hart vertrouwen we je lichaam toe
aan de tijd die alles heel maakt
en de goedheid van moeder aarde,
en we begeleiden je met
het onzegbare achter onze woorden,
de welsprekendheid van ons zwijgen,
de warmte van onze tranen,
de troostrijke kleuren van onze bloemen.
 
Hier, aan de grens van het Licht,
zeggen wij: vaarwel en tot ziens, reisgenoot,
nu geroepen te gaan langs andere wegen,
maar onafscheidelijk onze metgezel,
en op dezelfde tijdloze reis
geleid door dezelfde Geest.
 
En brengen wij ons in herinnering
dat wij niet voor niets leven,
en niet voor niets hier en nu
verzameld zijn, op deze plek.
Dat wij geroepen zijn, zolang het duurt,
om deze aarde bewoonbaar te maken en te bewonen,
om te leren liefhebben met hart en ziel en huid
en haar.
 
Bidden wij dat dit uur ons mag breken en helen,
verzachten, vermurwen, verbinden tot leven
met elkaar.