Lieve Norma, ik heb u maar een keer mogen ontmoeten, ik mocht uw huisje komen bekijken om een indruk op te doen daar mijn schoonmoeder op de 7de etage ging wonen. U kende mij niet maar ik werd zo warm en hartelijk ontvangen met koffie en lekkers uit de oven. Toen ik het verdrietige bericht van tante Thea kreeg te horen kon ik het gewoon niet bevatten. U was zo'n sterke vrouw en straalde zoveel Kracht uit. U zorgde nog zoveel voor anderen. Dus als ik het al niet kan bevatten hoe moeilijk moet dat dan niet voor u naasten zijn!
Ik wens uw kinderen en kleinkinderen dan ook heel veel Kracht en hoop dat elke mooie en dierbare herinnering een Lichtpuntje mogen zijn in de donkere en moeilijke tijden die komen gaan. Ze hoeven u niet los te laten, alleen leren anders vast te houden.
Rust Zacht en u zult niet vergeten worden. Ik zal zeker een kaarsje voor u branden.

Ik herinner me Norma als een vrolijke, gezellige en sterke vrouw. Linda Glasmacher, Norma en ik gingen een aantal keren naar de kumpulan in Hengelo (zo'n 14 jaar geleden), waar oom Jus optrad en Linda en ik wel eens zongen. Jouw humor als er weer zo'n oude indo achter rollator maar net door de schuifdeuren heen kon en Norma dan keihard riep: 'aduh, awas kejepit deze' en vervolgens gierden we van de lach. Of we kwamen elkaar tegen als er een optreden was van Jim. Altijd gezellig.
Deze herinneringen bewaar ik met veel plezier en warmte. Dank je wel Norma! Rust zacht en selamat jalan.
Sharon en Pieter, Stef en Conny en kinderen: heel veel sterkte!
Anita van den Abeelen

Lieve Norma,
Er werd gevraagd of we iets wilde opschrijven ter herinnering aan jou. Noe lieverd dat is niet zo moeilijk.
Wij hebben Sharon en jou leren kennen bij Cemara op Bali. Wij vroegen daar of iemand wel eens van Sjaki-Tari-Us had gehoord en toen vertelde Jan dat Sharon en haar moeder zo kwamen en daar net geweest waren. En zo is onze vriendschap ontstaan. Het gezellige vleesje grillen bij Jan in het prieeltje met Stef en Conny erbij, de gezellige etentjes bij de Japanner en bij Bert en Wanda waar we lekker Indisch hebben gegeten.
We zouden nog een week voor je overlijden naar je toe komen maar helaas werd je plotseling opgenomen in het ziekenhuis en ging je hard achteruit.
Lieve Norma selamat jalan.

Lieve Sharon en Pieter, Stef en Conny en kinderen heel veel sterkte.
Liefs Ron en Stenny Schutte.

Lieve Norma,
Wat was het gezellig als je bij ons logeerde, je ging zo rustigjes je gangetje, hielp met koken of appeltaart bakken (aduh Lin, je schilt de appels zo dik, dunner kan ook! Of met aardappels schillen net zo: te dik die schillen eraf). Altijd behulpzaam en wat was je zelfstandig, je kwam altijd met de trein en dan haalde ik je bij het station af. Diep respect voor je had ik.

Je was ook zo leuk met onze kleinkinderen die op de dagen dat je er was er soms ook waren (onze oppasdagen), Een keer gingen we met de kleinkinderen buiten verven. Jij kreeg ook een groot tekenvel, jouw tekening mocht er wezen, een prachtige zonnebloem, ik viel van de ene verbazing in de andere.

Kersen, pruimen, appels plukken uit de boomgaard. Je genoot ervan. Pitten van avocado’s, zaad van de paprika’s of wat dan maar ook, je probeerde altijd uit om die pitten en zaadjes in de grond te stoppen of in een potje: kijken maar wat er van terecht komt.

Je kon ons ook helpen een beetje de familiebanden van mijn mama Tilly uit te rafelen en uit te leggen wie wie was en deze met die en die met die...Ik hoop dat we niets vergeten zijn.

Naar de Pasar Malam met jou in Den Haag, naar muziekoptredens van de broers en niet te vergeten naar de kumpulan in Hengelo (samen met nicht Anita van de Abeelen) waar oom Jus speelde en wij met de meeste prijzen van de bingo naar huis gingen. Wat hadden we een lol…

Nu ben je er niet meer, maar je zult niet worden vergeten…

Selemat jalan, lieve Norma

Bouwe en Linda
Andelst

HERINNERINGEN AAN JOU

Ik herinner me een zomervakantie, lang geleden. Shar en ik moeten een jaar of 14 zijn geweest. Ik bracht mijn zomervakantie bij jullie door en gingen naar de camping. Oma ook mee, in de rolstoel. Wat een fijne herinneringen heb ik daar aan! Jouw liefde, jouw warmte, jouw humor.

Wat ik me ook aan jou herinner zijn je nagels. Je eigen mooie nagels. Ik keek altijd naar ze als je an het eten was. Dat deed je met je hand. Of als je boontjes aan het doppen was. Prachtig vond ik ze!
Denk er nog aan als ik boontjes dop.

Met de plotselinge dood van papa en mama was je er voor me.
Toen papa, jouw broertje, overleed, stond je meteen voor de deur en bleef voor en lange tijd. je kookte voor mij en mijn zusjes. Maar ook voor onze vrienden. Die ook jouw vrienden zijn geworden. Ze liepen allemaal met met je weg. Er waren zelfs plannen (in het hoofd) om een woning voor jou te regelen in Friesland. Zodat je bij ons in de buurt bleef :) Nog steeds zijn ook zij jou niet vergeten.

Wat jij voor mij bent (geweest) is zó veel. Ondanks dat we elkaar niet dagelijk zagen. Ik kon atijd op je rekenen.
Als ik bij jou was, was het goed, bij jou voelde ik me thuis. Ik voelde de warmte. De warmte waardoor ik zelfs mijn papa weer kon voelen.

Rust zacht mijn lieve Tante.

lieve Norma,
De herinneringen die ik heb zijn alleen maar om te lachen, de mooiste was een keer met Oud & Nieuw met zn allen in een heel klein Peugo'tje en jij zat voor mij op de grond op de bijrijdersstoel. 6 man achterin geloof ik toen iemand riep "politie!!" En je kroop zowat in het dashboard kastje. Gegierd hebben we! Een feest om nooit te vergeten. Sowieso zal ik je nooit vergeten. Je heerlijke eten als ik bij Sharon was, altijd in voor een uitje, je hobbelde lekker mee, je rust, gewoon JIJ! Heb het goed nu. Kussen van Dennis & Natas.

Lieve Norma,
Wij zijn dankbaar voor de mooie en leuke momenten met jou tijdens de vakanties in Santa Susanna, de Kumpulan Maritim in Velsen-Noord en de optredens van de band Respect in Zevenhuizen. Rust zacht .
Een laatste groet,
Linda & Richard Tielman