Ik heb een steen verlegd,
In een rivier op aarde,
Het water gaat er anders
dan voor heen.

De stroom van de rivier,
Hou je niet tegen
het water vindt altijd een weg om heen.
Misschien eens gevuld, door
sneeuw en regen,
neem de rievier m’n kiezel
Met zich mee.
Om hem, dan glad, en rond
gesleten, te laten rusten
In de luwte van de zee.
Ik heb een steen verlegd,
In een rivier op aarde,
nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten.
Ik leverde bewijs van mijn
Bestaan.

Omdat, door het verleggen
van die een steen,
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.