Someday you will be faced with the reality of loss. And as life goes on, days rolling into nights, it will become clear that you never really stop missing someone special who’s gone, you just learn to live around the gaping hole of their absence. When you lose someone you can’t imagine living without, your heart breaks wide open, and the bad news is you never completely get over the loss. You will never forget them. However, in a backwards way, this is also the good news. They will live on in the warmth of your broken heart that doesn’t fully heal back up, and you will continue to grow and experience life, even with your wound. It’s like badly breaking an ankle that never heals perfectly, and that still hurts when you dance, but you dance anyway with a slight limp, and this limp just adds to the depth of your performance and the authenticity of your character. The people you lose remain a part of you. Remember them and always cherish the good moments spent with them.
~ Christopher Walken
Minke en Ik, we wisten van elkaars bestaan al van Ravenstein, maar we leerden elkaar pas echt kennen toen we huisgenootjes werden in Maastricht, de Kalemink straat.. Wat een feest, wat een avonturen hebben we beleefd! Wij waren, altijd met 6 grieten, de “Kalemink meisjes” en het voelde alsof we zusjes waren. We leerden elkaar door en door kennen en we leerden met elkaar te wonen.
In Amsterdam, toen ik tussen wal en schip viel, gaf je me -zonder te blinken - onderdak bij jou in het kraakpand. En weer beleefden we 1.000- en avonturen.
Vanuit Australië heb ik van een afstand de laatste jaren van je leven moeten aanschouwen.
Ik ben zo dankbaar dat ik in Februari bij je kon zijn.
Liefs, Marije
