Woordenschieten eigenlijk te kort. Jij, jij was lief, vrolijk. Collegaatje maar ook vriendinnetje. We hebben twee keer een memorabele kerst meegemaakt. 1 bij mij thuis op de Reguliersgracht, te leuk, allemaal mensen uitgenodigd die er niet kenden. Jij kwam ook met een aantal vrienden van jou. Het werd zo ontzettend gezellig. 3 verdiepingen omgetoverd tot kerst-hangplek. De andere kerst zal ik nooit vergeten. Ik was aan het werk op het mediapark, jij bij Veronica op Kerkelanden. We belden elkaar, zaten ons allebei eigenlijk te vervelen, het was een lange zit waarbij nauwelijks iets te doen. Ik 2 uur niets, dus besloten we dat ik naar jou zou komen. Gezellig kletsend zaten we in de make-up, toen het telefoontje van de planning kwam, Jeanette., (die wij allemaal vreesden 😂) ‘ waar ik was.’ Uhhh loop buiten was mijn antwoord. Of ik snel naar binnen wilde gaan want Humberto was me kwijt en moest even een ‘standuppertje’ doen. Trok bleek weg. Snel terug. Your worst nightmare zoiets. Wij lagen allebei in een deuk. Je had in die nog geen rijbewijs, dus late diensten reed je altijd mee terug naar Amsterdam. Diepe gesprekken voerden we dan. Je had veel meegemaakt, maar was oh zo sterk. Je houdt zoveel van je kleine man Sam, gaat nooit over. Ik hoop dat Sam net als jij sterk is. Jou een mooi plekje in zijn leven geeft. Lieve schat ik ga je missen, mooi lief mens. Zal je nooit vergeten
Yvonne Krabbenbos ❤️