Eerste vriendinnen in Rockanje sinds 1972, hutten bouwen, logeren, scouting... jaren uitzicht maar gelukkig aantal jaar geleden contact weer opgepakt dank zij jou. Wat ben ik daar blij mee, en wat hadden we nog veel te bespreken. Dank voor je inspiratie en oprechte interesse. Fijn dat ik nog in Hospice mocht komen, anders had ik het niet geloofd dat je zo ziek was. Zo geïnteresseerd tot het laatst. Vreselijk dat je het leven moest loslaten.
Veel liefs en kracht voor Martin en kinderen en natuurlijk Reijer en Beatrix.

Al heel mijn leven ken ik jou..vanaf heel klein waren wij vriendinnetjes..verjaardag partijtjes, vakanties, logeren bij elkaar..In Rockanje maar ook in Brasschaat.. Toen we ouder werden scheidde onze wegen..jij verhuisde..ik verhuisde...en er was nog geen Facebook. Wat was ik blij je in 2014 bij onze bijzondere klassen reünie je weer tegen te komen. Ik zie je nog zitten buiten op het terras bij Tanja..We trokken gelijk weer naar elkaar toe en het voelde als vanouds en vertrouwd. Gelukkig hebben we vanaf dat moment contact gehouden.. Lunches aan het strand, De parade, middagje Hotel New York..en samen op de Fiets naar Scheveningen. (ik op een veel te hoge fiets..trapte mij de blubber. :-) Je 50e verjaardag was echt een feestje om nooit te vergeten. Heerlijk aan het strand genieten..je genoot!.. Ik zit hier met een glimlach en veel tranen..het is zo ongelooflijk..Zo fijn dat ik een middagje bij je mocht zijn in de Hospice..Ik heb geen afscheid van je genomen..we gaan elkaar sowieso weer zien..knuffel en kus...en ik hou van je lieverd. xxxx RIP