Marcel leerde ik kennen op de School Met De Bijbel in Giessenburg. Hij was een jaar jonger dan ik. Toen hij 9 jaar was werd hij lid van Schaakclub De Giessen, zeer waarschijnlijk omdat zijn vader ook een tijd lid is geweest van de club, vanaf de oprichting in 1964 tot en met 1977.
Het eerste gezamenlijke schaaksucces hadden we in het jaarlijkse Schoolschaakkampioenschap dat in De Til in Giessenburg werd gehouden. In 1983 grepen we net naast de hoofdprijs,, we eindigden toen een half bordpunt achter de Beatrixschool uit Dordrecht. Een jaar later haalden we revanche en bleven we dezelfde concurrent een half bordpunt vóór! Bloedstollend was het. In 1985 werd Marcel wéér schoolschaakkampioen met zijn team, deze keer zonder mij, omdat ik de basisschool al had verlaten.
In de jaren 84 t/m 87 zaten Marcel en ik in hetzelfde jeugdteam, samen met Theo Bos, Johan van der Sande, Wouter Kesteloo en Diardi Donk. Het was een zeer sterk jeugdteam, in 1984 werden we 3e, in 1985 werden we 2e, slechts één bordpunt verwijderd van het kampioenschap en in 1986 werden we glansrijk kampioen, vlak voor onze grote concurrent uit Gorinchem.
In de jaren 80 waren we vaak in het park te vinden voor een potje voetbal. Memorabel was het moment dat de bal weer eens in de sloot lag en dat Marcel zich opwierp om de bal kundig uit de sloot te vissen. De zussen van Sjakko de Jong en mij waren ook aanwezig, dat speelde zeer zeker mee in het actieve handelen van Marcel. Met grote passen liep hij naar de slootkant en voordat hij het wist lag hij in het water tot groot vermaak van iedereen.
Toen we een jaar of vijftien, zestien waren bezochten we regelmatig de Soos in Giessen-Oudekerk, er werd daar veel gekaart, kaartje geblazen, biertjes gedronken en natuurlijk gezellig geouwehoerd.
In 1990 maakte Marcel zijn opwachting tijdens het zuipfeest dat ik op mijn studentenkamer met een stel vrienden in Rotterdam vierde. Het was goed dat Marcel erbij was: terwijl iedereen 's ochtends laveloos zijn roes lag uit te slapen was Marcel al uit de veren om alles weer aan kant te brengen. Dit terwijl hij de avond en nacht ervoor de meeste biertjes had genuttigd!
Marcel bleef tot 1992 lid van Schaakclub De Giessen en kwam nog een keer terug tussen oktober 1997 en december 1999. Daarna ben ik hem uit het oog verloren, ik wist nog wel dat hij in Limburg (Venlo?) had gestudeerd of ook gewerkt en daarna in Hardinxveld-Giessendam ging wonen. Ik kwam hem wel eens tegen in Gorinchem, maar daar bleef het bij. Zo is dat met meer jeugdvrienden gegaan. We hadden ons eigen gezin, ons werk en nu eenmaal ook andere vrienden.
Ik herinner met Marcel als een zeer vriendelijke, open en betrouwbare jongen, met een karakteristieke lach en handen als kolenschoppen ;-)
Marcel, rust in vrede.

Bijna 3 jaar heb ik met Marcel mogen werken bij De Haan. Tijdens mijn afstudeerproject in 2017 leerde ik Marcel kennen, en toen merkte ik al, dit is een man met hart voor de zaak. Dagenlang was Marcel als één van de eerste op kantoor en als één van de laatste ook weer vertrokken. De ene dag kon Marcel anders zijn dan de andere dag, maar ondanks de drukte, maakte Marcel altijd tijd voor mij. “Laat maar eens zien dame” met vervolgens ook nog informatie hoe bepaalde zaken aan te pakken. Altijd duidelijk, behulpzaam en je wist maar al te goed wat je aan Marcel had! Een bron aan kennis maar ook inspiratie. Ik denk dat ik voor meerdere mensen spreek en kan zeggen dat we naar Marcel opkeken.
Aan het einde van mijn stageperiode werd mij gevraagd te komen werken bij De Haan, waardoor ik meer met Marcel ging samenwerken, het heeft 2,5 jaar geduurd voordat je vertrok naar Gosselin. Iets wat ik niet gauw zal vergeten, deze sloeg in als een bom. De jaren die ik met Marcel mocht werken zullen altijd bijblijven. Een betrouwbare, behulpzame, gepassioneerde en warme persoonlijkheid die wordt gemist. Ik wens alle dierbaren veel sterkte en bovenal kracht toe.

Vroeger ging ik bij Marcel en Alex als klein meisje met mijn broer logeren aan de Peursumseweg. Later mochten we mee toen jullie ouders gingen trouwen. We zijn met elkaar een keer wezen skiën. Zo een paar herinneringen aan jullie vader....