Lieve Molly,

Onze vriendschap was mooi en echt. Wij hadden een enorme klik met elkaar vanaf het allereerste moment, zo'n 20 jaar geleden. Natuurlijk zijn er ook best moeilijke tijden geweest waarin er veel afstand tussen ons was, maar die hebben we op de één of andere manier toch steeds achter ons kunnen laten.

Ik koester nu vooral alle mooie en bijzondere momenten want was je toch een ontzettend leuk, gezellig en lief mens. Overal waar je kwam, duurde het nooit lang of je werd in alle harten gesloten. Zelfs op de afdelingen in de verschillende ziekenhuizen waar je het afgelopen jaar zo lang bent verbleven, was je overal de lieveling, gewoon omdat je zo’n leukerd was.

Het afgelopen jaar gaf je lichaam het steeds meer op. En toch heb je iedereen versteld doen staan, hoe jij keer op keer overleefde. Tom, Isabel en ik mochten vaak - letterlijk en figuurlijk - heel dicht naast je staan en hebben op de zware momenten je hand kunnen vasthouden. Dat was voor ons alle vier heel fijn!

En nu verbaas je ons allemaal weer, door er zomaar in je slaap tussenuit te piepen. Ik hoop zo dat je mams je is komen halen en dat jullie nu weer samen zijn. Daar was je zelf van overtuigd en dat gaf je ook heel veel rust.

Dank je wel voor al je liefde, lieve schat.
Wij ~ je twee lampies en ik ~ zullen je nooit vergeten.
Liefs,
Syl

Lieve Luus, wat waren we allemaal piep en wat hebben we toen veel lol gehad. Ook later, het werd een weg met hobbels en bobbels. Gewoon, zoals leven is. Nu ben je niet meer, maar hier ben jij mijn leven in gestapt. Uitstappen zul je bij mij nooit. Je bent misschien wel bij je moedertje, maar blijft in mijn ♥️