Lieve familie Verhoeff,

Wat ben ik diep geschokt en bedroefd te horen dat mijn jeugdvriend al zo vroeg overleden is. De hele week razen de herinneringen door mijn hoofd. Hoe leuk, bijzonder, gezellig, lachen en leerzaam onze puber-, schooltijd en de weg naar volwassenheid is geweest.
Als ‘import ‘kwam ik op mijn 11e naar Mijnsheerenland, op de Molenwiek en toen naar de CSG Oud-Beijerland wat een fantastische tijd was dat. Hoe vaak hebben we niet samen Saroma gemaakt bij jullie thuis en zaten we te chillen in Black hole en aten we pruimen van de oude Vissertjes hun bomen.
Of zaten we aan t Kerkplein bij t graf van Knottebelt en aten we tompoucen van Nolen.
We gingen op zeilreis op t Ijsselmeer. Jij in je gewatteerde rode Coolcat trui die je uittrok toen een groep jongeren boos werd op ons, na een avondje stappen en jij riep ik ben niet zo groot en sterk als ik er uit zie.
Ons weekend met Guido en Eliane naar Parijs 2 nachten in de bus (walkman met Supertramp aan)met Milotreizen. Je hebt ons de hele stad laten zien, want je was er al bekend.
Later meegeweest met ons gezin naar Oostenrijk waar we een heerlijke week hebben gehad en hele dagen op ‘skisafari’ gingen rugzak op en ontdekken. Toen we na de Mavo naar de Hotelschool in Den Haag wilden lukte dat niet, we gingen samen de ‘KopKlas’hotelschool in Rotterdam doen en mochten een jaar later toch naar Den Haag. Eerst met de trein en later toen we ons rijbewijs hadden reden we om beurten. We overhoorden elkaars huiswerk op weg naar school in trein of auto. En konden heel goed spieken bij elkaar.
We zijn met Wijnreis geweest. De dag ervoor won NL met zwei eins van Duitsland en was je de hele nacht al aan t feesten geweest en dat ging door in de bus richting de Elzas. Ook reisden we het hele land af om te ‘beunen’ bij Maison van de Boer catering, en daarbij maakten we meer plezier dan de gasten zelf. Wat heb ik veel met je en om je gelachen.
Aan onze schooltijd kwam een einde en het contact kwam op een heel laag pitje te staan. Soms zagen we elkaar en maakten een praatje.
Ik ben je nooit vergeten en zal je nooit vergeten.
Afgelopen zaterdag zag ik je uitvaart live, mooi gezin heb je, lieve ouders en broer en zus.
Ik wens hen allen ontzettend veel sterkte toe.

Wie loopt er nu voorop?
Wie vertelt nu de weetjes en verhalen?
Wie proeft nu met mijn Edwin ouwe bocht uit kelders?
Wie ouwehoert met hem over geschiedenis , muziek, over t leven, over eten?
Wie maakt nu lekker beanaisse saus of onweerstaanbare brownie?
Wie weet het?
Niemand.
Maar wat ik wel weet, is dat we door zullen gaan met jou in ons hart. Samen met jouw lieve Wilma en je prachtige kinderen.
Op zoek naar weetjes en verhalen, leuke en interessante plekken.
Ouwehoeren over van alles onder het genot van drank en lekker eten, in gezelschap van lieve vrienden.
Genieten van het leven!
Dank je wel dat je mijn vriend was.

Leon was behalve mijn neef ook een hele fijne werkgever.
Samen met Benedikte maakte hij de mooiste en lekkerste buffetten. Ik kreeg ook het vertrouwen van Leon om alleen een partij te doen. Leon zei altijd: zet je mooiste glimlach op. Met tranen en een glimlach denk ik aan jou Leon, rust zacht.
Je nichtje Marian