Veel te laat kom ik erachter dat je bent overleden, lieve Jurjen. De schok is er niet minder om. Ik heb je leren kennen als de buurjongen van mijn toenmalige vriend Frank, aan de van Pallandtstraat. Deze foto heb ik daar van je gemaakt. Ik moest je even voor de camera hebben. Je bruiste van de nerveuze energie. In 1994 ging je het avontuur aan van een eigen gay disco show in Arnhem, samen met een groep vrienden. Je had immer de mooiste vriendjes, iets waarmee wij jou helemaal niet konden evenaren ;-) In dat jaar heb ik je goed leren kennen. Ik hield van je bijtende humor, maar ook van je diepgang, en samen maakte dat altijd een enorme vlucht. Na de jaren 90 verloor ik je uit het oog, omdat ik elders mijn heil zocht. Evenzovele jaren later kwam ik je weer regelmatig tegen in Arnhem, altijd gezellig om even mee te praten. Op fb kwam ik zojuist een onaffe oude chat van je tegen, ik was digitaal aan het opruimen. We gingen er altijd vanuit dat er een tijd zou komen wanneer jij ook 'ouder' zou zijn en rust had, en tijd met mij kon doorbrengen. Die tijd komt niet meer, en dat is heel confronterend voor mij. Lieve Jurjen, je zult je plek onderhand wel in de hemel hebben gevonden, en ik wens je daar voor de eeuwigheid al het goede van het leven.

Jij was er altijd

voor iedereen

met raad en daad

nog zoveel te doen

zoveel te geven

nog niet klaar

in dit leven…..



Een groot gemis

een groot verdriet.

Maar herinneringen

vervagen niet.



De zon scheen

de vogels floten

de bloemen bloeiden

en toen werd het stil



Rust zacht lieve Jurjen ✨