Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Judith Mulder

22-04-197930-01-2023
      Dit is een algemene kennisgeving om u op de hoogte te brengen van dit verlies. U kunt dit bericht delen met andere bekenden. Naast informatie rondom het afscheid kunt u hier ook zelf reageren. Uw herinnering, reactie of condoleance wordt zeer op prijs gesteld.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Veel slagroomsoezen, speciaal vandaag op je geboortedag ❤️
        reactie 23   |   niet OK
        Dag lief Juudje,
        Vandaag op je geboortedag konden de slagroomsoezen natuurlijk niet ontbreken.
        Ik mis je waanzinnig. En voel je ook dichtbij.
        Ik mis je fysieke verschijning. Je intense knuffels. Je dikke grote glimlach. Samen lachen tot het overging in huilen en weer in lachen. Je levenskracht en vreugde. Zo krachtig dat ik je altijd dichtbij voel. Dat geeft een soort van troost maar tegelijkertijd maakt dat juist het gemis aan jou ook zo groot.
        Ik weet het ook wel lieverd.
        Je bent overal en ergens.
        Dikke omhelzing, Triesje

        Patricia Icabella - Zutphen
        22 april 2024

        Deel deze pagina:

      • Aanwezig
        reactie 22   |   niet OK

        Zo zie ik je voor mij : aanwezig met je krullende bos haren, de sprekende ogen en een grote glimlach.
        Op vrijdag troffen we elkaar voordat we aan het werk gingen op Hypericon, of tussendoor om te delen hoe we in ons leven stonden. Vaak met jouw sprankelende lach, soms met onze zorgen in liefde voor onze kinderen en soms met een traan.
        Ik denk aan jouw aanwezigheid, jouw energie en de plannen die je al had gemaakt met enthousiasme om na jouw herstel mee aan de slag te gaan op Hypericon in het werk dat je met zo veel warmte deed.

        Mooie vrouw ik wens je al het moois op de plek waar je bent.

        Inge - Uden
        23 maart 2023

        Deel deze pagina:

      • Herinneringen aan lieve Judith
        reactie 21   |   niet OK
        Lieve Judith, lieve Albertjan, Jaro, Guus en Rosa,
        De eerste keer dat ik je zag Judith, was op het kleuterplein van de Parcivalschool. Ik haalde daar voor het eerst Seb op, die bij Jaro in de klas zat. Je kwam direct naar me toe, met je welbekende stralende lach, en je zei direct, “Hey, jij bent vast de moeder van Seb”. Wat leuk dat jullie op school zijn gekomen. Ik ben Judith, de moeder van Jaro en klassenouder. Als er iets is of als je vragen hebt, dan sta ik voor je klaar”. Ik voelde me zo welkom daar op het plein en ook was er meteen een klik tussen ons. Jaro en Seb bleken goede maatjes en gingen vaak spelen. Wij spraken ook af. Het mooiste moment nog wel was dat je zei, nadat we de jongens op school hadden gebracht, “kom we gaan koffie drinken in de stad”. En dat was dan niet in een café, maar in de estafette, de biowinkel op de Steenstraat. Want daar hadden ze zo’n leuke speelhoek voor Mara en Guus. Dus wij de supermarkt in en lekker koffie drinken en die kids spelen en toen kwam ook Jos (je tenor broeder van het koor) binnen en die dronk gezellig mee. Voor mij een heerlijke dierbare herinnering. We hebben nog een keer gezellig bij ons gegeten met de mannen en de kids.. en kregen toen nog een boze app van de buurman of het zachter kon.. we hebben er hard om gelachen. Na de kleuters werd onze klas gesplitst. Ik weet nog goed waar ik stond toen ik de lijsten opende en zag dat Jaro en Seb niet bij elkaar in de klas kwamen. We hebben toen meteen met elkaar geappt. Mogelijkheden bedenken om ze toch bij elkaar te krijgen. Helaas lukte dat niet. Uiteindelijk zijn we met Seb halverwege klas 3 van school gegaan en is ons contact verminderd maar in het koor zagen we elkaar nog altijd en als we elkaar zagen, was daar die knuffel en een bij klets. Ik zag je altijd genieten in het koor. Ik was altijd blij als je er was. Je hebt zo’n sprankelde energie over je, gewoon aanstekelijk. De laatste keer dat ik je heb gezien was 18 december 2022 tijdens het optreden met het koor in de Waalse kerk. Ik zong in het kwartet en luisterde naar het koor als toeschouwer. Ik genoot ervan jou te zien stralen daar. Je mooie lach, je mooie stem, je houding.
        Ik kan niet bevatten dat we nooit meer samen zullen zingen hier op aarde. Het doet me groot verdriet dat jouw lieve man en kindjes je moeten missen. Ik mis je ook. Ik voel je echter overal. Het is alsof je er bent. Seb schrok enorm toen hij hoorde dat je was overgegaan. Hij leeft mee ook met Jaro. Hij zei iets moois wat ik wil delen. Hij zei: mama, maar Judith was zo’n mooi mens, die is vast aan de andere kant nodig als engel. En zo voelt het voor mij.
        Lieve Judith, je bent voor altijd in mijn herinnering en als ik zing denk ik altijd even aan jou.
        Lieve Albertjan, Jaro, Guus en Roda, ik wens jullie alle licht liefde en kracht.

        Norma

        Norma - Oosterbeek
        28 februari 2023

        Deel deze pagina:

      • Niet te bevatten
        reactie 20   |   niet OK
        Hoorde van mijn ouders wat er gebeurd is.. denk niet dat je mij zou kennen, maar als oud-vrije scholier (paar klassen boven je) ben ik diep geschokt door jouw overlijden.. het is oneerlijk, bruut en intens verdrietig..
        Ik wens iedereen die jou lief heeft alle kracht en liefde.
        Daan

        Daan - Oisterwijk
        19 februari 2023

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 19   |   niet OK
        Lieve Judith, het is zo smartelijk dat je hier op aarde niet meer bent.
        Wat een gemis voor AlbertJan, Jaro en Guus en Rosa, en voor je broer David, Natasja, Lucas en Selena.
        Ik wens hun veel sterkte en moed.
        Wonderlijk genoeg is de ruimte die je achterlaat voor mij niet leeg, maar juist gevuld met jouw stralende en blije hartekracht. Je was in Aquamarijn een hele fijne verbindende collega, en door jouw aanwezigheid en wat je deed werd de sfeer beter en lichter. Ik voelde me daardoor vaak wat opgetild, in lastige situaties.
        Op de foto's bij het afscheid in de theaterkerk in Bemmel sta je bijna steeds lachend, Ik herinner je me ook op momenten dat je naar binnen gekeerd was, alsof je naar binnen luisterde, een beetje ernstig en zoekend.
        Ik weet zeker dat jij met ons verbonden blijft en dat je ons helpt en inspireert, in ons werk, in ons leven, en dat dat ook zo is voor je liefste naasten,
        Liefdekracht is het sterkste van alles en overwint alle grenzen.
        Andrea Wellenstein-Tijssen


        Andrea - Oosterbeek
        18 februari 2023

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 18   |   niet OK
        Lieve Judith, toen we elkaar leerden kennen was je moeder Marijke, al geruime tijd ziek vanwege een hersentumor. We waren vriendinnen en ze kwam bij me voor de injecties. Toen op een gegeven moment duidelijk werd dat ze afscheid zou moeten nemen van het leven en haar dierbaren, heeft ze me gevraagd of ik samen met jou de laatstse verzorging wilde geven. Dat hebben we gedaan, midden in de nacht in een verdrietige en toch luchtige sfeer, we hebben zelfs nog gelachen en hadden het gevoel dat Marijke meelachte.
        Daarna braken gelukkiger tijden aan, je leerde Albert Jan kennen en jullie kregen Jaro en Guus. Toen je zwanger was van Guus is ook Geert overleden. Het is in die periode geweest dat Hans me vroeg of ik een antroposofisch consultatiebureau op wilde zetten in Arnhem, ik wilde dat niet, maar liep wel rond met de vraag wie dat wel zou kunnen doen en zo kwam jij in mijn gedachten. We spraken erover via de telefoon, je vertelde dat je ziek thuis was, in de rouw om je vader, en dat mijn vraag het eerste was waar je sinds weken weer blij van werd. Gelukkig kon je meteen beginnen met de VO en heb je daadwerkelijk een cb in Arnhem helpen vorm geven.
        Toen de jongens naar de lagere school gingen moest er geknutseld worden voor Sinterklaas, dan zaten we samen bij mij thuis achter de naaimachine en maakten mooie cadeautjes, genoeglijk was dat. En toen kwam kleine Rosa, de dochter waar je zo op had gehoopt, wat heb je van haar genoten...
        Een aantal jaren gelden heb ik je gevraagd om mij te vervangen in mijn vakantie. Wat was je enthousiast over het werken op Hypericon en "mijn" cliënten over jou. Toen ik je vroeg of je een dagdeel van mij over wilde nemen, was je daar heel blij mee. En zo werkte jij de vrijdagochtend en ik de middag, elke week ontmoetten we elkaar, de ene keer een beetje kletsen, maar ook vaak samen kijken naar een casus, inspirerend was dat. Vorig jaar zou je na de zomervakantie ook mijn vrijdagmiddag over nemen, leuk zei je, maar dan zie ik jou niet meer..... We hadden het plan dat ik steeds minder en jij meer zou gaan werken. Helaas had je toen al zoveel last van duizeligheid dat je stopte met werken. Louise heeft het van je overgenomen.
        In het laatste serieuze gesprek dat we hebben gehad sprak je je zorgen uit; is er nog wel plaats voor mij als ik straks weer kan werken, als Louise ook wil blijven en jij? We hebben afgesproken dat er altijd plek zou zijn voor jou, dat ik dan zou stoppen. En ja Judith, er is altijd plek voor jou, niet in de therapieruimtes, maar wel in onze harten en onze gedachten. Het ga je goed, lieverd.
        Liefs van Teddy

        Teddy - Arnhem
        15 februari 2023

        Deel deze pagina:

      • een herinnering
        reactie 17   |   niet OK
        Toen Judith al goed zichtbaar zwanger was van Rosa zijn we met 3 vrouwen naar een nascholing embryologie gegaan in Göttingen in Duitsland. Het was februari 2019.
        We hebben zo'n plezier gehad, erop uit met de camper met zijn drieën, als drie school meisjes.
        Ik verwachtte dat de hardwerkende zwangere moeder wel zou willen rusten onderweg. Maar niks was minder waar. Judith wilde graag aan het stuur, vrolijk met haar mooie buik.
        Later nog een bezoekje bij mij thuis, met de kleine Rosa.
        Er was een trommeltje vergeten. Er hing een belofte in de lucht naar meer,.....
        Ik krijg tranen in mijn ogen, beseffend dat dit niet gaat gebeuren.

        Marjan Meddens

        Marjan - Nijmegen
        15 februari 2023

        Deel deze pagina:

      • Lieve Juud
        reactie 16   |   niet OK

        Wat een gemis, ik kan het nog steeds niet bevatten... Steeds weer hoor ik jouw vrolijke, soms bulderende lach in mijn hoofd. Denk ik aan die talloze kilometers die we samen naar de Geriatrie hebben gefietst, altijd wat te kletsen (wel aan de kant van je goeie oor fietsend..), antroposofische adviezen voor als ik een ziek kind had, alle keren kinderboerderij, kopjes thee drinken, koor-optredens, antroposofische kerstspellen, samen schuurtjes slopen, wandelen met Rosa en Lina en jouw mooie, warme, helende handen, die met inwrijvingen mijn palliatieve patiënten soms rust kwamen brengen. Ook al waren er moeilijke gebeurtenissen in jouw of mijn leven, ook al regende het pijpestelen, als we samen gingen wandelen zorgde jij altijd voor een lach en een zonnestraal! Wat ben je toch een warm, oprecht, liefdevol mens, echt een verbinder. Oppervlakkig contact was met jou niet mogelijk, je zag altijd de hele mens, vroeg hier op door en sprak altijd direct vanuit je hart. Dat ik jou als vriendin met al je energie en humor nu al moet missen valt me zwaar. Maar dit valt in het niets bij het gemis wat jouw gezin, familie en andere naasten nu ervaren... Ik probeer er te zijn voor AlbertJan, Jaro, Guus en Rosa en hoop dat je af en toe laat merken dat jij vanaf een mooie plek naar beneden kijkt en dat we jouw warmte nog blijven voelen. Voor altijd voortlevend in mijn hart lieve Juud! Liefs Anneke


        Anneke - Arnhem
        14 februari 2023

        Deel deze pagina:

      • Hart van goud
        reactie 14   |   niet OK
        Toen ik het heel moeilijk had vorig jaar, trof ik maar liefst 4 engelen bij Hypericon. De eerste was mijn huisarts, Carolien. De tweede was Judith. Vele sessies had ik bij haar, in Nijmegen en Arnhem. Die gingen verder dat gewoon maar uitwendige therapie. Het was therapeutisch in veel meer opzichten. Judith was voor mij de stevige basis. Vrolijk, nuchter. Overtuigde mij dat ik niet alle emoties tot in alle diepte hoefde te onderzoeken. Maar ze was ook enorm liefdevol, betrokken. Ze had een hart van goud, en was bereid me echt te ontmoeten. En dat was wat ik vooral nodig had. Maart vorig jaar had ik de naar later bleek laatste sessie met haar, die niet helemaal kon worden afgemaakt omdat ze duizelig werd. Een later geplande sessie kon eveneens niet doorgaan. Ik was ervan overtuogd dat ze terug zou komen.

        Toen ik hoorde dat ze overleden was, kwam dat hard aan. Het gaat goed met mij, maar ik mis haar enorm. Het is niet te bevatten. Het moet ondragelijk zijn voor haar geliefden. Ik heb helaas de uitvaart moeten missen. Maar zo heb ik toch het gevoel nog afscheid te kunnen nemen.

        Lieve Judith, je bent een te mooi mens om zo vroeg weg te gaan. Maar je hebt veel moois achtergelaten. En dat is een troost 🧡

        Jos - Nijmegen
        13 februari 2023

        Deel deze pagina:

      • Juud vaarwel sprankelend mooi mens, wat ben jij er toch voor zovelen geweest.
        reactie 15   |   niet OK

        Lieve Juud,
        Jouw broer David heeft met mijn grote liefde Roel in de klas gezeten op de parcivalschool. Jeugdmaatjes, zo kwamen wij met elkaar in contact. Ik behandelde jouw moeder tot op haar sterfbed, we waren 21 jaar. Je hielp mee ons eerste eigen huis te poetsen. Ik reed naar jouw verjaardag toen ik net mijn rijbewijs had en ik parkeerde de pickup van Roel in de boom. Ik verloor je uit het oog, jij ging op reis. We troffen elkaar weer bij de antroposofische speelzaal bij juffie Will waar onze Pink en jouw Jaro samen op zaten. In 2013 werd je klant bij mij. Ik mocht je masseren, behandelen. Met een magische ervaring dat jouw moeder ons kwam bezoeken tijdens de eerste Klassieke Dr.Hauschka behandeling die ik jou gaf. Ze was er, ik nam het waar, jij had het ook ervaren vertelde je naderhand. Een intens mooie herinnering van samenkomen. We deelde onze liefde voor de antroposofie en de wolletjes. Wij vertrokken naar Ibiza. In 2018, ons 40e levensjaar werden we beide zwanger van ons derde (geboren) kindje. We deelde alle ervaringen en groeide en leefde met elkaar mee. Als wij in Nederland op bezoek kwamen, was jij er altijd. Toen we naar Nederland verhuisde hielp je ons met een kinderstoel en een kampeerbedje en kwam je op bezoek met jouw kinderen in de stacaravan en in Drempt met onze kleintjes in de sneeuw (13-2-2021). De laatste Herbronning sessie gaf ik jou daar op 8 maart 2021. Je leende mijn wollen vest. Al die tijd was het vest bij jou gebleven. Laatst zei ik je dat je hem mocht houden omdat je er zo dol op was. Toen berichte je mij dat je niet kon komen en graag elkaar wilde zien. Op 19-11-22 kwamen Pink, Moiro en ik naar jou toe voor niet wetende een laatste kopje thee en speelde Moiro en Rosa samen. Je vertelde dat je zo bang was voor de complicaties na de operatie. Wist of voelde je ergens dat het zou gebeuren? Op 19-12-22 liet je weten dat het goed met je ging en dat je twijfelde of je wel geopereerd wilde worden, omdat het goed met je ging. Het laatste bericht die dag van jou was een kus.

        Wat een prachtig afscheid door dierbaren hebben wij mogen beleven. Dankbaar om hier deelgenoot van te hebben mogen zijn als eerbetoon aan jou Judith. Want wat heb jij net als jouw moeder ongelooflijk veel mensen verzameld om je heen. Wat een intens goed en warm liefdevol mens ben je toch voor iedereen geweest. Dankbaar dat we jou hebben mogen leren kennen. Dat we elkaar telkens weer troffen op ons levenspad. Kijk ik uit naar de volgende ontmoetingen met jou Juud tussen hemel en aarde...

        Op 8-2-23 kwam je stem bij mij binnen zoals je mij altijd begroete, “Ha Kaatje, hoe is het?” Heej Juud jij daar…. Je bent dood lieve Juud. Niet meer opgestaan na de operatie. Je bent heen gegaan naar het licht. Daar waar we allen vandaan komen en ooit naar terug gaan. Verlost van het lijden, van je lichaam. Nu mag jij iedereen bijstaan vanuit geesteskracht. Ik hoop van je te horen hoe dit voor jou is….. hier is er een groot gemis.

        Rozen
        Opgedragen aan alle nabestaande en in het bijzonder Roosje/Rosa. Want welke kracht ligt er in jouw naam? Een betekenis die vanuit de karakteristiek en biografie van de Roos veel zeggend is. Het was een geliefde geur ook van Judith haar moeder Marijke. Het zal niet voor niets zijn dat Rosa deze omhulde naam draagt.

        De roos
        Omhuld ons in haar liefde en troost. Ze is diep geworteld in de koude aarde, moederaarde, ze heeft een enorme groeikracht, wel vijf meter per jaar. Ze heeft een hang naar het licht, de warmte/de zon, de bloem is teder en kwetsbaar. Ze verzameld haar kracht in de rozenbottel, krachten bundelend voor haar nazaad. De uiterste van aarde en zon, donker en licht, kou en warmte helpen net als dat je bij electra een plus en een min nodig hebt voor energie om harmonie en vitaliteit te hervinden. Rode wangen krijg je van Roos als je bleekjes was, doorstroming, doorbloed. Ze helpt ons in het leven bij het verwerken van emotionele en lichamelijke balast. De roos staat bekent voor het helpen overgaan naar de dood. Daar maakte Marijke toen dankbaar gebruik van. Ze schenkt diep vertrouwen in het leven, overgave, ze verwarmd, helpt doorstromen, omarmd, omhuld en maakt ons rozig.

        Wens ik vanuit het diepste van mijn hart toe dat Judith haar kinderen in hun leven, kunnen mogen Helen wat Marijke en Judith nog niet hebben kunnen Helen in hun leven.

        Wees gewaar van het gemis, wees ook verdrietig, heel de pijn van dit verlies, de tranen helpen Helen. Want ook al zal Judith nooit verdwijnen, is haar geest nabij. Haar menszijn is voor altijd een gemis. Heel de pijn, heel de wond en durf haar onder ogen te zien zodat je kunt blijven stromen en aan kunt haken aan levenskracht. Opdat wij mens zijn immens groter zijn als ons fysieke lichaam. Menszijn Krachtiger is als ons geconditioneerde ego. Wat ons klein houd, beperkt en weerhoud van de goddelijke kracht die onvoorwaardelijk op ons wacht. Voorbij het trauma in contact kunnen komen met oerkrachten die ons bijstaan als we daar voor open leren staan.

        Wees lief in eerste plaats voor jouw eigen zelf, vul je eigen wezen zodat je wat overloopt aan liefde aan een ander kunt geven. Wil ik een laatste klank meegeven om drie keer te zingen, de eerste naar en in je hoofd, de tweede voor en naar je hart en de derde keer voor en naar je buik: "OHM". Speel met je stem zacht en met kracht. Voel ervaar beleef en blijf thuis in jezelf.
        De klank van het ene. Alles is één. We zijn allen één.

        Warme liefdevolle groet en een dikke traan,
        Karen Korff de Gidts


        Karen - Kerkdriel
        13 februari 2023

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.