Lieve Joke,
Ik dacht eraan dat wij elkaar ons hele ( eerst Jong) volwassen leven kennen! En wat hebben we veel meegemaakt. Trouwen en moeder worden, opvoed tips en trucs uitwisselen, logeerpartijen van de kinderen over en weer, vakanties samen.
Samen lachen samen huilen !
De scheiding van John die ik altijd als voorbeeld noem zo hoort het te gaan als je gaat scheiden ander houden van maar toch samen vader en moeder en later opa en oma. En ook voor Jan diep respect! Sinds je weer in p’end bent van wonen hebben we weer een intensiever contact gekregen en raakten niet uitgepraat over het geluk wat kleinkinderen brengen.
Lieve schat we gaan je zo missen en zoals beloofd we vergeten Jan niet!

Lieve Manon en Marith,
Heel veel sterkte met het verlies van jullie moeder en schoonmoeder.
Liefs,
Laura

Wat hebben we vaak en lang gelachen Joke, om van alles en nog wat. Jazzballet met Wim in zijn strakke paarse broek, Jeroen ingekapseld in een handdoek als hij eten kreeg (vlekken had je een hekel aan), Dibbes die alleen bij één plekje bij het raam mocht kijken anders kon je de ramen weer lappen, de telefoon die ik altijd expres andersom legde en jij als je langs liep die automatisch weer 'goed' deed. Later toen je met Jan was, kwamen we elkaar tegen bij hardloopwedstrijden van Peter en Jeroen. We pakten moeiteloos de draad weer op en we konden nog steeds verschrikkelijk hard lachen om van alles! Afgelopen week waren we nog even bij jullie, zelfs toen hebben we nog plezier gehad. Lieve schat, we gaan je missen. We zullen ons best doen om de mensen die je zo liefhad bij te staan en te troosten.
Dag Joke...

Lieve familie en in het bijzonder John en Manon.
Gecondoleerd met dit enorme verlies, wij wensen jullie alle kracht en sterkte.
Liefs, Mirjam en Rene

Joke een lieve collega , we hebben gelachen
En gehuild samen 😘
Joke zal altijd in mijn hart blijven
Bea en Gert Massa

De dag dat ik je voor het eerst zag was de dag dat Manon op avontuur ging in Thailand. Samen met jou en John zwaaide we haar uit op Schiphol. Alsof we elkaar al jaren kende en we kwamen er al snel achter dat je mijn ouders ook al kende. Want de man die altijd die lekker kruidenboter maakte (bij Het Vergulde Paardshoofd) bleek mijn vader. Volgende vraag: "heb jij het recept?" ... uhmmm nee hahahaha.
Terug in de trein hebben we over van alles gepraat. Emoties die los kwamen, dingen die dwars zaten en terug in Purmerend aten we nog even een patatje. En al die tijd bleven we kletsen. We wisselde nummers uit en hadden regelmatig contact over WhatsApp. Ging het wel echt goed met Manon in Thailand? Appte je dan, of... heb jij vandaag al wat gehoord? Ongerust was je.
Samen lunchen volgde (Manon helemaal verbaasd in Thailand, want huh... ik met mama lunchen terwijl zij nog midden in keuzes rondom ons zat) en je vertelde dat je er alle vertrouwen in had. Jij was er zeker van dat Manon en ik verkering zouden krijgen en je bleek gelijk te hebben. Je kreeg Jase en mij zo cadeau... ik die gezellige en vage schoondochter op blote voeten die nog wel eens een weerwoord had en een kleinkind van al 7!

Lieve Joke, ik moest je 1,5 week geleden beloven altijd voor Manon te blijven zorgen... en voor Jan.... en voor John. Dat zal ik met heel mijn hart blijven doen, dat beloof ik nogmaals ❤ Zaterdag kon ik nog tegen je zeggen "dag mooie vrouw"... dag ❤

Jase keek vol verbazing toen hij je voor het eerst zag. Wow deze vrouw kan schelden! Precies wat hij niet deed en waar we zelfs (als straf) geld voor in de pot moesten doen.
Jij bood direct 20 euro om zo de rest van het jaar goed te zitten . Lekkere binnenkomer was het wel ❤