Lieve Jensje,
Oud en nieuw...
nooit meer sluiten we een jaar zo af als we dat ooit deden nu jij er niet meer bent. Voor de vierde keer dit jaar , vier jaar verder van jou af, realiseer ik me dat.
We nemen ' jou er niet meer zijn, jou missen' , mee die grens over naar het nieuwe jaar, deel van ons, deel van elk jaar.
Echt nieuw voelt een jaar nooit meer, geen dikke streep eronder, geen punt erachter. Niet een jaar van nieuwe start en nieuwe kansen, van hoop op beter....
De pijn van nooit meer, nooit meer compleet wordt weer even extra voelbaar met deze dagen maar ook op zomaar een willekeurige dag is het zo voelbaar.
Toch... gaat het leven door, toch start er elke keer een nieuw jaar waar we ondanks die donkere rand wat van maken met elkaar, toch is er ook zoveel goed, toch hebben we ook weer geluksmomenten die we kunnen en mogen ervaren, en toch kijken we weer voorzichtig naar de toekomst met hoop.
Ik neem jou mee in alles wat je was en nog bent voor mij, zo dierbaar ben je me. Had je maar naar jezelf kunnen kijken zoals ik je zag, mooi lief mens.
Ik neem je mee lief , mijn nieuwe jaar in.
Voor altijd neem ik je mee
Voor altijd jouw mama
