Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Tijdens mijn intro bij EO accelerator ontmoette ik Jens en sprak hij de legendarische woorden: it’s a gym, not a spa. Er volgde vele vriendschappelijke gesprekken en mooie momenten. Thanks Jens.

Zoveel mooie herinneringen. De spontane door jou bedachte John Denver memorial in 1997 in het gat in de markt staat me nog helder voor de geest. Wat een avond was dat! Er zouden er nog velen volgen, je was nooit stuk te krijgen en deed vaak (met mij) het licht uit. Je was vooral een warme, slimme en fijne vriend. Je wilde als Nestor perse weten of Anja en ik een huisrelatie hadden en klom in Risoul op je skischoenen naar de eerste verdieping onze slaapkamer binnen. Over je speech tijdens mijn afstuderen wordt door mijn ouders nog steeds gesproken. Uit de losse pols, maar in de roos :-) Typisch ook dat het huwelijk dat Anja en ik moesten voorbereiden steeds werd uitgesteld. Je was geen planner. Plannen is voor de talentlozen, had je niet nodig.

Het spijt me zo dat je niet beter kon worden en zonder medicijnen de oude Jens kon zijn. Rust zacht mijn vriend, ik ga je missen.

Wouter

Lieve Jens, wat was je een mooi persoon, ook lekker druk, wij zullen jou nooit vergeten , zo fijn samen nog heerlijk van jou borrel plankje genoten wat was dat fijn lieve Jens. Dikke kus en knuffel van ons Gaston en Enneke ❤️❤️❤️❤️

…was standaard de openingszin van Jens als wij elkaar zagen. Wij hebben nooit samen gestudeerd, maar dit verbond ons. Binnen ons dispuut maar ook vanuit zijn oprechte interesse en enthousiasme voor wat hij had gedaan en ik destijds deed.

Je gaat gemist worden Jens!

Als studenten hadden we een commissie-auto, een oude Opel Ascona. Na weer een lang nacht zette ik je thuis af. Ik woonde een paar km verder en zou de auto bij mij thuis parkeren. Jij zou die dan de volgende ochtend bij mij thuis ophalen. Ik moest echter de volgende dag werken en het probleem was: hoe krijg jij 's ochtends de autosleutels.
Na wat brainstormen had jij de oplossing. Je knutselde wat rondom het stuur en je haalde de sleutel uit het contact terwijl de motor nog draaide. "Zo", zei je en stopte de autosleutel in je zak. "Dat is geregeld. Nu alleen niet de motor af laten slaan terwijl je naar huis rijdt." Mijn mond viel open van verbazing. Hoe kom je er op.
Waar Jens niet op gerekend had, was dat ik op weg naar huis werd aangehouden door de politie. Ze vroegen mij of ik even de auto uit kon zetten. Ik zei dat dit niet mogelijk was omdat ik de autosleutel niet had. En ik vertelde over de oplossing van mijn creatieve vriend Jens. De agenten moesten hard lachen en na wat checks mocht ik verder rijden. In de 30 jaar die daarop volgden in onze vriendschap waren er nog ontelbare mooie momenten.

Jens, ik ben heel erg verdrietig dat jij de strijd tegen jouw ziekte niet hebt kunnen winnen. Ik zal je enorm missen.

Bertil

Jens was een levensgenieter toen hij student was. Altijd vrolijk en behulpzaam en af en toe een beetje stout. Rest in peace Jens.

Arjan van Probitas

Als je Jens kent, twijfel je nooit meer of je te uitbundig of te enthousiast overkomt. Mooie kerel. Fijn dat ik je mocht kennen.

Jens!
Wat waren we goed in het volhouden van het feestje tot de lichten aangingen. Dank voor je energie, dank voor je enthousiasme. Je wordt gemist.

Wouter

Lieve Jens, ik heb mooie herinneringen aan onze ontmoetingen, leuke, diepe en vooral grappige gesprekken. Je bent een warm mens. Knuffel, Willem