Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Jenny Prijs-Mooiweer

23-08-195306-03-2018
      “Ik zal er zijn.”

      “Ik ben heengegaan naar het mooiste plekje, eens zien wij elkaar weer.”

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • stairway to heaven
        reactie 7   |   niet OK

        Toen opa Mooiweer (de vader van mijn moeder) overleed (2005) heb ik bij dit mooie plaatje een mooi gedicht geschreven;

        Kijk eens wat ik hier heb gevonden,
        Als we nu eens klimmen konden...

        Met deze trap helemaal naar boven....kun je dat geloven!
        Doe je ogen maar eens eventjes dicht
        en kijk in gedachte dan eens naar deze mooie trap die voor je ligt.

        Echt hoor, in je dromen, kun je zo naar boven komen!
        En stel je dan voor dat je zo die trap op rent,
        en dat je daar weer je dierbaren herkent.
        Even een groet, even een dikke knuffel, even een lieve lach,
        "Tot eens weer" zeg je ...en je zegt weer gedag.

        Met een gelukkig gevoel loop je weer naar beneden,
        Over die mooie, met bloemen versierde treden.
        Fijn dat zo'n mooie trap toch ergens bestaat,
        zodat je niet het gevoel hebt dat je zonder hen in het leven staat.

        Rust maar lieve mam...ik zie je graag in m'n dromen verschijnen.
        Toedeloe I love you
        xxx Esther


        Esther - EERSEL
        8 maart 2018

        Deel deze pagina:

      • mijn bloemengedichtje voor jou
        reactie 6   |   niet OK
        Lieve Jenny,
        wat heerlijk dat je zo van bloemen houdt,
        ik geef je mijn gedichtje mee op je reis naar het licht:

        wat heerlijk
        een veld vol rozen op wuivende stelen
        je zou alle blaadjes wel zachtjes willen strelen.

        Dag Jenny goede reis en welkom thuis in het licht.



        Marie-José en Don - Eersel
        8 maart 2018

        Deel deze pagina:

      • Naar haar eigen mooie plekje gedragen
        reactie 5   |   niet OK
        Voetstappen in het zand


        Ik droomde eens en zie
        ik liep aan 't strand bij lage tij.
        Ik was daar niet alleen,
        want ook de Heer liep aan mijn zij.

        We liepen samen het leven door,
        en lieten in het zand,
        een spoor van stappen; twee aan twee,
        de Heer liep aan mijn hand.

        Ik stopte en keek achter mij,
        en zag mijn levensloop,
        in tijden van geluk en vreugde,
        van diepe smart en hoop.

        Maar als ik het spoor goed bekeek,
        zag ik langs heel de baan,
        daar waar het juist het moeilijkst was,
        maar één paar stappen staan.

        Ik zei toen "Heer waarom dan toch?
        Juist toen ik U nodig had,
        juist toen ik zelf geen uitkomst zag,
        op het zwaarste deel van mijn pad..."

        De Heer keek toen vol liefde mij aan,
        en antwoordde op mijn vragen;
        "Mijn lieve kind, toen het moeilijk was,
        toen heb ik jou gedragen..."

        Ida - Denemarken
        7 maart 2018

        Deel deze pagina:

      • Onze "opstap moeder"
        reactie 4   |   niet OK

        En jaren later kwamen Fred en Jenny bij mij en Richard logeren om carnaval te vieren


        Meta - The Hague
        7 maart 2018

        Deel deze pagina:

      • Opstap in Apeldoorn
        reactie 3   |   niet OK

        Mooie herinneringen


        Meta - The Hague
        7 maart 2018

        Deel deze pagina:

      • Onze "opstap gaan moeder"
        reactie 2   |   niet OK
        Als ik aan Jenny denk dan denk ik aan onze "opstap gaan" moeder. Wij gingen met de OJW- vriendengroep naar Apeldoorn, daar bleven we allemaal slapen, eten en drinken en met ze allen met de bus op stap ook Fred en Jenny. Denk dat de buschauffeur nog steeds dromen heeft van al die braboos. Deze bende van ellende bestond uit ongeveer 12 mensen en er was plek voor iedereen, in huis en in haar hart. Ik herinner met warme gevoelens de gesprekken die we hadden tot midden in de nacht alles wat Fred en Jenny zeiden namen we aan, ook al was dat precies wat onze eigen ouders vertelde maar dit werd gezegd door Fred en Jenny en dus was het waar, hahahaha. Wat ik nog steeds doe is mijn overgebleven weekgeld in een potje doen, wat dat is altijd handig zei Jenny. En iedere keer vul ik mijn potje met een glimlach, mooi hoe een andere mama zoveel invloed op je heeft gehad terwijl je daar nooit bij stil staat.
        Lieverds heel veel sterkte met dit groot verlies., dikke kus en knuffel, Meta xxx

        Meta - Den Haag
        7 maart 2018

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1   |   niet OK
        Ik ontmoette Jenny en Fred op een feestje bij Esther. Hele lieve, warme mensen die zich inzette voor het welzijn van anderen. Via Esther en Dolf wist ik ook dat ze met me meeleefden toen ik ziek was en voor me baden. Dat heb ik enorm gewaardeerd. En toen.....op 20 september 2017 het berichtje van Esther: "Hoi...zucht...we kregen gister een zwaar ***bericht..." Via whatsapp werden we op de hoogte gehouden. En hoewel de berichten niet altijd positief nieuws brachten, bleef de hoop en het vertrouwen erin doorklinken. Wat hoopte ik dat ik Jenny weer eens zou zien om samen met haar het glas te heffen en te proosten op het leven......dat we samen, lachend, daarmee een nare periode in ons leven zouden afsluiten en God daarvoor zouden danken. Wat heb ik daarop gehoopt en wat heb ik daarvoor gebeden. Voor Jenny mocht het niet zo zijn.
        Wat was het mooi om te zien hoe zij kracht putte uit haar geloof en uit de liefde waarmee haar gezin haar omringde. Hoe mooi was het om te zien hoe zij nog dingen van haar wensenlijstje kon afstrepen en wat was het geweldig om te zien hoe zij genoot van haar gezin tijdens haar laatste vakantie.
        Er is 1 schakel die de dood niet kan verbreken. Liefde en herinnering leven altijd voort.....
        Heel veel sterkte voor de familie!

        Marianne - Eersel
        7 maart 2018

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.