Ik zal me Jan herinneren als een rustige, aardige man met veel humor en een mooie glimlach. die had hij nog, toen Jaap en ik hem twee weken geleden bezochten. We hebben samen veel dingen gedaan, waar jij, Wim, Helga en ik van genoten hebben, zoals de gezamenlijke nieuwjaarwisselingen met vuurwerk, de mooie boottochtjes op de Linge, de vakantie in Canada, businessclass vliegen, omslaan met de kano, vliegen in een klein vliegtuigje, wandelen met Max, de hond, mooie foto's maken en ieder jaar een originele nieuwjaarwens. Jan je bent nu ui je lijden verlost. Helga, kinderen en kleinkinderen gaan zonder jou verder. Jaap en ik zullen er voor jullie zijn als jullie ons nodig hebben.
Afra van Haarlem-Baars (v.h. Versteegh)

In de paar jaren, dat ik Jan ken, heb ik naar mijn gevoel vriendschap met hem opgebouwd. Ik heb hem geIntroduceerd bij onze wandelgroep, en studieclub. Hij vond beide clubs erg leuk, hij was een trouwe deelnemer. Ook de laatste maanden heb ik hem nog mijn verzameling vliegtuigafbeeldingen uit de jaren 50 te leen gegeven, onze gezamenlijke hobby. Naar mijn indruk heeft hij daarvan erg genoten.
Jammer, dat Jan er niet meer is.
Jaap van Haarlem

Herinneringen aan een vriendschap

Herinneringen aan een foto van Gerrit met zijn Puch, eind jaren zestig, samen met Jan in Frankrijk. Het werd niet een hele Tour de France….
Herinneringen aan een enkeldaks tentje in Soulac, Jans vader die dagenlang half Frankrijk doorreed om hen te brengen en te halen.
Herinneringen aan de kweekschool. Jan vroeg of ik Helga wilde uitnodigen en of hij haar dan kon ontmoeten. Ik heb gezegd dat hij dat zelf moest vragen, maar dat ze dan wel bij ons kon logeren. We gingen met z’n vieren naar de kermis. Jan en Helga waren het nogal eens oneens, maar een paar maanden was het dik aan tussen hen!
Herinneringen aan Parijs 1974. Zo jong nog. Bijzondere tochten met het boekje van Jan Brusse.
Herinneringen aan Gerrit en Jan samen in Normandië. Foto’s van elkaar, lekker eten, interesse in geschiedenis, mosselen en vliegtuigen
En wat later naar Engeland, Duxford en Cambridge, en weer vliegtuigen en eten.
Eten deden we sowieso graag, vooral bij de Griek. Grote vleesschotels, waar we samen uit opschepten, grand desserts voor Helga en mij! En altijd gezellig. Herinneringen ophalen aan alles wat we samen hebben beleefd.

Herinneringen aan een vriendschap.
Dank je wel, voor al die mooie herinneringen, beelden en verhalen.
Namens Gerrit,
Ada

Gecondoleerd met het overlijden van Jan. Wij keken elk jaar weer uit naar de originele fotografische nieuwjaarswensen, gemaakt door Jan. Heel veel sterkte en kracht de komende periode. Liefs, Theo en Janneke van Kortenhof-Budel

"Ik trek onmiddellijk mijn stofjas aan"
Die opmerking kreeg je terug als je Jan vroeg of hij een afbeelding van een persoon of een gebouw wilde zoeken. Hij was altijd zo enthousiast dat je meestal dezelfde dag nog een reactie kreeg. Jan was zo geïnteresseerd dat hij ook informatie ging zoeken over het onderwerp. Dan sprak hij je aan en zei: "Wist je dat....."
Zijn schallende lach weerklonk regelmatig in gesprekken met hem. Jan zag altijd direct de humor in van een bepaalde situatie. De Kerstlichtjes bijvoorbeeld.
"Morgen hangen ze weer in de tuin", zei hij dan met twinkelende ogen. Want hij wist donders goed dat de ander die verlichting maar flauwekul vond.
Een rustige, ingetogen man is heengegaan.
Jan, we zullen je missen.

Dikkie en Jos