Lieve Jaap,

Tot ik ongeveer 14 jaar geleden voor het eert bij Taveri kwam om bij John te kijken waren de grappen en grollen niet van de lucht. Door alle mannen daar werd ik als nieuwste aanwinst genadeloos geplaagd. Gelukkig deed jij daar niet aan mee. Altijd als ik bij Taveri kwam was daar een hartelijk welkom van jou en drie dikke kussen. Gezellig samen kletsen tussen de wedstrijden door, en altijd was je belangstellend.

Leuke momenten waren de uitjes met de vereniging maar ook toen we de muurschilderingen in de kantine gingen maken. Jouw aandeel in de vereniging heb ik altijd bewonderd. Voor mij ben je het ultieme voorbeeld van een mens die zich in zet als vrijwilliger. Je verwachtte er niets voor terug en stond altijd voor iedereen klaar. Te weinig bestek tijdens het eten van de clubkampioenschappen? Jaap ging het wel halen. Iets kapot? Jaap had z'n hamer al bij zich.

Vol liefde kon je vertellen over de kleinkinderen, dat je weer had opgepast of dat ze kwamen slapen. Zij zullen vast heel trots op zo'n lieve opa zijn en met veel plezier aan jullie tijd samen terug denken.

Ik zal je heel erg missen, als ik de vereniging binnen loop zal het nooit meer hetzelfde zijn zonder jouw gezicht daar te zien. Als ik m'n ogen dicht doe zie ik je zitten in je stoel naast de bar, met de gouden ketting om met daarop het gezicht van Gre. Hopelijk ben je nu voor altijd samen met haar.

Lieve familie en vrienden, heel veel sterkte de komende tijd.

Liefs Sabine