Herinneren is een vorm van ontmoeten…

In memoriam Herman Verstraaten Onze oud-voorzitter van de Koninklijke Harmonie Sint Cecilia is overleden. Dit doet onwerkelijk aan. Herman die nog midden in het leven stond en die onze harmonie een warm hart toedroeg. Herman is 14 jaar onze voorzitter geweest. Bij zijn terugtreden in april 2009 werd hij vanwege zijn grote verdiensten voor onze vereniging benoemd tot ere-lid. Hij werd vooral geroemd om zijn organisatorische kwaliteiten en zijn medemenselijkheid. Herman was voor de harmonie een bindende factor. Hij wist de onderlinge saamhorigheid te vergroten en was onder onze leden zeer geliefd. Onze verslagenheid om zijn verlies is dan ook groot. We missen hem nu al! Bij al onze gelegenheden was Herman erbij. Zo ook op 11 december 2011 nadat de harmonie een eerste prijs had behaald op het concours. Ondanks zijn slopende ziekte had hij zich de gehele dag opgepept om hier na afloop in ’t Spectrum bij te kunnen zijn. Op het einde van de middag had hij al een aantal keren gebeld hoe de uitslag was. En Herman en Lidy waren erbij! Ze zaten aan de grote tafel en heel veel van onze muzikanten zaten om hem heen en waren met hem in gesprek. Dit was Herman ten voeten uit: hij was begaan met het wel en wee van `zijn` harmonie. En dat niet alleen. Herman was een mensenmens. Niet alleen bij onze vereniging, maar ook als leidinggevende tijdens zijn werkzaam leven. Bij zijn pensionering was ook de harmonie aanwezig. Dit was een hoogtepunt waarover nog steeds gesproken wordt. Dat Herman van muziek hield is niet vreemd. Muziek verbindt niet alleen, het brengt ook warme gevoelens naar boven, je geniet dan van de samensmeltende klanken en het brengt je geluk. Bovendien is de harmonie hem met de paplepel ingegeven. Zijn vader zat al in het bestuur en zijn broer Jan is eveneens jarenlang voorzitter geweest. Ook was Herman een gelukkig man, die midden in onze Schijndelse samenleving stond. Hij genoot aanzien en was geliefd. Het is moeilijk om van zo’n man afscheid te moeten nemen. We zullen hem ook enorm missen, maar Herman zal altijd in onze harmonie blijven voortleven. Hij zal bij ons blijven als onze voorman die onze harmonie naar een hoger plan heeft getild. We zullen in dankbaarheid aan hem blijven denken. Het laatste jaar is voor Herman, maar ook voor Lidy, Karin, Jeroen en de kleinkinderen heel zwaar geweest. Het was een jaar van strijd tegen zijn vreselijke ziekte, een jaar van ongeloof, van berusting, van verzet, van hoop, van verdriet, maar ook van saamhorigheid, van vriendschap, van liefde, van waardering en respect. Uiteindelijk heeft hij de ongelijke strijd verloren. Maar Herman was een sterke persoonlijkheid met een groot karakter. Daar trekken we ons aan op. We zijn dankbaar dat hij toch 14 jaar onze voorzitter is geweest en heel veel van zichzelf aan ons gegeven heeft. Hij heeft ideeën en voorstellen nagelaten en zijn invloed is onmiskenbaar. We wensen in de eerste plaats Lidy, Karin, Jeroen, Lonneke en Joris en naaste familie heel veel sterkte om het grote verlies van zo’n markante echtgenoot, vader, grootvader en broer te verwerken, maar ook alle leden van onze vereniging veel kracht om zijn heengaan van ons een plaats te geven. Namens de Koninklijke Harmonie Sint Cecilia Schijndel, Geno Hartman, secretaris Gerard van der Heijden, voorzitter