Mijn eerste herinnering aan Hans gaat terug naar de studietijd in Nijmegen. Met een groep vrienden wandelen we 's-avonds discussiërend door de stad. Later kwam ik bij het spoor te werken en gingen de discussies zeker over alles wat met de trein te maken heeft. Een grote betrokkenheid en sterke mening. Het hield me scherp! Ik wens alle betrokkenen veel sterkte en licht in deze periode.

Hans en ik ontmoetten elkaar eind jaren 80 toen ik vanuit de Algemene Rekenkamer over doelmatigheidsonderzoek wel eens een gastcollege gaf voor UM studenten. De vriendschap, zowel in persoonlijke zin als in wetenschappelijke is altijd gebleven. Deels komt dat omdat wij beiden opgeleid zijn in beleidsanalyses, empirisch onderzoek en sociale wetenschappen, hij in Nijmegen, ik in Utrecht. Alle jaren spraken we elkaar in een fysieke werkelijkheid tenminste een paar keer per jaar. Toen ik in 2005 hoogleraar werd aan de UM kwamen daar lunches en andere 'meetings' bij. Hans deed ook af en toe goed werk voor mijn toenmalige instituut (WODC) als voorzitter of lid van begeleidingscommissies. Het overlijden van zijn eerste vrouw hakte er zeer in, maar gelukkig had hij onlangs het geluk weer gevonden. Voor veel veel te kort. Warme man, warme vriend, ook betrokken en geïnteresseerd in veel meer dan alleen zijn werk. Marijke (mijn vrouw) en Hans konden het ook uitstekend vinden, terwijl de vakgebieden van beiden ver uit elkaar lagen. Ik ben blij dat ik nog onlangs uitgebreid op bezoek bij hem geweest ben, waarna hij mij in zijn nieuwe BMW vol trots naar het station in Geldrop bracht. Hans, we missen je en dat zal lange tijd zo blijven.

En toen kwam onverwacht dit verdrietig bericht, Hans had nog zo veel plannen.
Naast alle bijzondere professionele kwaliteiten was zijn loyale vriendschappelijkheid hartverwarmend. Ik wens zijn vrouw, familie en vrienden veel sterkte bij dit trieste verlies, we gaan hem allemaal heel erg missen.

Jarenlang reisde ik samen met Hans in de trein de laatste kilometers naar Maastricht. Hans was dan al heel vroeg uit Brabant vertrokken en ik stapte in op station Beek-Elsloo. Soms had ik geluk dat ik ook op de terugweg een stukje samen met hem mocht reizen. Als collega bij de toenmalige faculteit FdEW hebben we veel en fijn samengewerkt toen Hans voorzitter van de Examencommissie was.
Als Hans in het gebouw van de Rechtenfaculteit was voor onderwijs van Openbare Financiën liep hij de laatste jaren steevast even bij mij binnen om een praatje te maken. In mijn herinnering zal Hans voortleven als een sympathieke, positieve, enthousiaste en begripvolle man.
Zijn vrouw en familie wens ik dan ook heel veel sterkte toe in deze verdrietige tijd. Ik ga hem ook missen.

Hans zijn persoonlijke warmte, authenticiteit, zijn interdisciplinair denken waren uitzonderlijk
Ik wens iedereen die hem gekend heeft en hem gaat missen heel veel sterkte toe

Het is al een tijdje geleden dat ik met Hans gesproken heb. Ik heb met hem samen gewerkt voor de verkiezingen. Dat Hans bevlogen was, was duidelijk. En dat hij van een lekker glaasje wijn en eten hield ook: Wanneer gaan we weer eens uiteten met het verkiezingsteam? was een vraag die ik regelmatig hoorde.
Geschokt en verdrietig lees ik dan ook dat hij is overleden.
Zijn vrouw en familie wens ik dan ook heel veel sterkte toe in deze verdrietige tijd. Het kan ook een troost zijn om te weten dat het enorm fijn was om Hans te kennen . Hij zal altijd bij jullie blijven, in hart en ziel.

Met vriendelijke groet, Nieke Last

Hans was bijna twintig jaar mijn buurman op het werk en ik was als departementsvoorzitter tien jaar zijn direct leidinggevende. Hans was een markante verschijning met de stapels papier op zijn werkkamer, zijn positieve levensinstelling en zijn enorme liefde voor het lesgeven. Hij had altijd belangstelling voor het wel en wee van een ieder. Hij was zeer geliefd bij de studenten en hij was beretrots op zijn vermelding in de Observant als meest inspirerende docent van de faculteit. Ik heb diep respect voor de manier waarop hij de vele tegenslagen in zijn leven wist te overwinnen. Ik zal hem enorm missen.