Hans, ik wil je danken voor onze vriendschap en de fijne gesprekken die wij hebben gevoerd. Gesprekken vol wijsheid en warmte.
Het blijft een gemis dat je er niet meer bent.
Linda Laven

Met verdriet hebben wij kennis genomen van het overlijden van ons oud redactielid Hans van Mierlo.
Ik heb Hans leren kennen in 1979.
In dat jaar kwam de eerste uitgave uit van ons tijdschrift Stoomkroniek (later Railkroniek, resp. Railmagazine), dat vele artikelen plaatste over stoomlocomotieven (zowel de techniek, verhalen uit het verleden en actuele mededelingen waar nog stoomlocomotieven zouden rijden).
Na het zien van de eerste uitgave was Hans meteen zo enthousiast dat hij zich meldde bij de redactie.
Hij zou graag deel willen uitmaken van ons redactieteam, want stoomtreinen was immers de grote passie van Hans, en zo geschiedde.
Ik kan mij nog goed herinneren dat wij als deelredactie één keer in de drie maanden met drie man bij elkaar kwamen in het grote huis van Hans en Winnie aan de Eindhovense weg in Geldrop voor ideeën en de samenstelling van het komende nummer van Stoomkroniek, dat vier maal per jaar verscheen (en een paar weken later gevolgd door de ‘grote’ redactie bij de eindredacteur thuis).
De ontvangst bij Hans was altijd uitermate hartelijk en zijn vrouw Winnie deed maar al te graag mee met onze discussies over van alles en …. stoomtreinen.
Hans was altijd vrolijk en bijzonder open en eerlijk.
Hij was zeer geïnteresseerd in hoe het met je ging en was altijd in voor een goed gesprek bij een glas wijn en een dikke sigaar.
De onderwerpen over stoomtreinen werden door hem op een analytische manier opbouwend en kritisch bekeken.
Zo volgden er menige artikelen voor Stoomkroniek van zijn hand.
Vanaf 1982 kwam het blad overigens vijf maal per jaar uit (eigenlijk zes, want in de zomermaanden was er een dubbelnummer), zodat de redactionele bezoekfrequentie bij Hans en Winnie moest worden opgeschroefd naar minimaal 5 maal per jaar.
Door zijn werkzaamheden en het schrijven van vele artikelen m.b.t. openbare financiën kreeg Hans steeds minder tijd voor zijn grote passie en moest hij helaas afhaken als gewaardeerd redactielid van Stoomkroniek.
De redactionele vergaderingen vonden daarna elders plaats.
Toevallig hoorde ik in de loop van de jaren ’80 nog zijn stem op de radio met een bijdrage over fiscale economie (hoe kon het ook anders).
Het overlijden van Winnie hakte er daarna zeer in. Gelukkig had hij onlangs het geluk weer gevonden.
In juli van dit jaar zou hij met pensioen gaan en hij had zijn afscheidsrede al klaar liggen.
Helaas heeft dat niet zo mogen zijn.
We wensen zijn vrouw en familie veel sterkte met dit grote verlies.
Ruud Kohlen, namens de redactie van Railmagazine.

It was with great sadness that I heard about the passing of Hans. Two years ago, I met Hans for the first time, when I started my master’s degree studies at Maastricht University. He was my tutor, and later on my thesis supervisor. He was an inspiring teacher and I admired him as a truly knowledgeable tutor, I am very grateful I had the honor to know him, personally. Hans was understanding, supportive, pleasant and funny, and I will never forget him. I am conveying my deepest condolences to his family. May his soul rest in peace.

25 jaar geleden begon ik als student aan mijn eerste jaar fiscale economie en later algemene economie en leerde ik Hans al kennen als een bijzonder prettige en goede docent. In zijn hoorcolleges over openbare financiën leerde hij ons op bevlogen wijze de fijne kneepjes over Pareto, publieke goederen, belastingheffing en vele andere voor economen essentiële zaken. Daarna leerde ik Hans kennen als betrokken collega bij SBE, die altijd vroeg hoe het met je ging als je hem op de gang tegen kwam. Die herinneringen aan Hans als een uitstekende docent en betrokken collega blijven. Ik wens familie en vrienden heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.

Lieve Hans, toen ik nog maar net bij SBE werkte, vroeg ik mij af wie die vrolijke man was die iedere ochtend een praatje kwam maken en iedere week persoonlijk de Observant bij zijn favoriete collega's neerlegde. Al gauw leerde ik je kennen als een oprecht geïnteresseerde collega, die iedereen kende en die zich inspande om contacten te onderhouden. Wat ga ik je missen Hans en wat had ik jou een mooi pensioen gegund. Ik wens familie en vrienden heel veel sterkte met dit verlies.

Mijn samenwerking met Hans gaat vele jaren terug, naar een tijd waar ik opleidingsdirecteur was van de interdisciplinaire Master European Public Affairs. Hans was blok coordinator en Ik heb hem toen leren kennen als een gedreven docent met een groot hart voor de studenten. Bij gevraagde aanpassingen was hij soms wat eigenwijs maar we kwamen er altijd uit. Toen ik niet langer meer bij de MA EPA was betrokken trof ik Hans soms in de wandelgangen van SBE. Hij had altijd tijd voor een praatje en een aardig woordje. Het zal vreemd zijn hem niet langer tegen het lijf te lopen. We zullen hem missen.
Ik wens de familie veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.

Sophie Vanhoonacker, Faculteit der Cultuur- en Maatschappijwetenschappen, UM

Beste familie van Hans,
Wat triest dat Hans met nog zoveel plannen vroegtijdig is overleden. Het is voor mij een hele fijne professor geweest die mij zeer goed begeleid heeft bij mijn scriptie toen mijn vader recent was overleden. Hij heeft mij erg gesteund en zonder zijn hulp en begrip was het niet in dat jaar gelukt. Daar ben ik hem heel dankbaar voor. Ik vind het jammer dat ik hem niet meer gesproken heb. Ik wens jullie heel veel sterkte bij het verweken van dit verlies.

Als receptioniste aan de SBE kreeg ik bij mijn ochtenddienst altijd een kopje koffie van Hans. We hebben veel gesprekken gevoerd. Deze gingen voornamelijk over eten, restaurants en goede wijnen. Zo zijn we jaren lang tijdens de zomersluiting met 4 gaan eten in Maastricht, een collega was de afspraak vergeten en daarvoor in de plaats ging mijn echtgenoot mee. Hans en mijn echtgenoot Herman hadden hun namen veranderd in Johanna en Hermien en zo zijn we jaren gaan eten.
Hans bedankt voor je vriendschap, verhalen, gedeelde recepten en je dagelijks kopje koffie.