Hans heb ik leren kennen bij Edgar en Regina.
Hij was vrolijk, levenslustig, aardig, lief en inspirerend.
Heel veel sterkte en kracht wens ik de familie toe.
Hij leeft voort in jullie gedachten en harten.

Veel liefs,
Helianthe van Buren.

Precies 7 weken geleden vierden we met jou vakantie in Spanje, jouw favoriete plekje! Hoe bijzonder dat je ons uitnodigde.. . Je was gezond, goedlachs, genietend... en nu.. moeten wij afscheid nemen van jou die we net hadden leren kennen. Hoe onwerkelijk is dit..
Het was fijn je te kennen, ontbijtjes voor je te maken, spelletjes yathzee samen te doen, te genieten van gesprekken tijdens ons eten, samen te lezen uit jouw dagboekje s morgens. Te weten dat jij nu daar bent, op die plek waar geen ziekte, geen eenzaamheid, geen verdriet meer is, daar bij jouw liefdevolle Vader, jouw Schepper, dat mag onze troost zijn in deze onwerkelijke tijd waarin we verdrietig zijn om jouw plotselinge gemis.

Lieve Hans,

Hoop is wat ik tot het laatste moment heb gehad. Jij was zo’n energieke en sportieve man, maar het mocht helaas niet zo zijn. Hans heb ik leren kennen toen ik samen met Edgar en Lilian op de basisschool zat. Wij liepen altijd de avondvierdaagse met elkaar en onze ouders. Na elkaar jaren niet meer gesproken te hebben kregen wij zo’n 16 jaar geleden weer contact. Elke week kwam jij lunchen bij mij en de kinderen, dat was gezellig en we kletsten over van alles en nog wat. Je hebt onze kinderen zien opgroeien. Toen raakte ik zwanger van Mirthe, prachtig vond je dat en je was zeer betrokken. De laatste weken hebben we niet vaak meer geluncht vanwege mijn nieuwe baan. Wat ik mij ook kan herinneren is de wintersport vakantie in Harrachov waar we het erg leuk hebben gehad met elkaar. Je was onvermoeibaar op de ski’s, ik had bewondering voor je wilskracht. Ook hebben we samen geschaatst en dat deed je super goed en vol enthousiasme...mij schaatste je voorbij. Je zette je vol enthousiasme in voor diverse goede doelen en reisde daar zelfs geregeld voor. Lieve Hans, ik zal onze diepgaande gesprekken nooit vergeten en ik vind het jammer dat we het nooit meer voort kunnen zetten. Jou zal ik nooit vergeten. We hadden een bijzondere band samen. Nooit meer kom je meer spontaan langs op de fiets, nooit meer gezellig kletsen....ik zal je missen ❤️.

Hans was vanaf het begin secretaris van de Stichting Santpoort Helpt Madras, hij heeft dit vele jaren gedaan met veel inzet en betrokkenheid. Niet alleen dat, hij wist natuurlijk op welke momenten een extra donatie nuttig of belangrijk was en deed dat dan op zijn manier, heimelijk, bescheiden, onbaatzuchtig. Wij hebben veel aan Hans te danken gehad en zullen hem missen. Ook de weeskinderen van Udavum Karangal zijn vandaag verdrietig en zullen een kaarsje voor Hans branden.