Beste Gerrit, Het waren bijzonder mooie jaren die we samen beleefd hebben. We hebben vaak en lang samen gefietst met een leuk team. Henk en Jo organiseerde grote tochten en zijn zo overal in Europa geweest. We hebben in bijna 20 jaar veel gezien en beleeft. We gingen de eerste keer naar Lourdes. Ik was 25 jaar en jij 54 jaar. Ook Toos was er toen bij. Je was toen al een voorbeeld in taaiheid. Je was jong van geest en lijf. Meestal bleef ik voor je maar ook af en kwam je praten en fietsend rustig voorbij, terwijl ik dacht; “Hoe doet ie dat?” Er waren jaren dat je maar enkele weken vooraf ging trainen. Toch hoefde we op jou nooit te wachten. Je sprak altijd met trots over je kinderen en later kleinkinderen. Als vakman heb je niet leren kennen maar weet ik uit betrouwbare bronnen dat je ook daar uitblonk in vakmanschap. Gerrit je was een bijzondere man om te leren kennen.
Rust in vrede, we zullen je niet vergeten.
Henny en Toos

Gerrit is in mijn herinnering een onverwoestbare fietser. Niet stuk te krijgen. Fietste net zo hardberg op dan er af. Fijne harde werker op de fiets, altijd anderen helpen als die het moeilijk hadden. Vele meerdaagse tochten met hem gefietst. Speciaal denk ik hierbij aan Wintelre-Lourdes-Wintelre in 1987. Onze eerste 14 daagse fietstocht.
Hier heeft Gerrit in Lourdes gezongen in de Cite Sint Pierre. Gerrit is aan zijn laatste reis begonnen. Goeie reis.
Fietsmaat Henk.

Ik heb altijd gefascineerd geluisterd naar jouw verhalen. Je vertelde graag over je fietstochten met name hoeveel kilometers je afgelegd had en dat niemand je kon inhalen. Je was sportief en wilde altijd winnen.... en won ook vaak.
Samen met de bal overgooien, wat een stevige worp had je!!!, je glunderde en genoot hiervan.
Ook vertelde je vol trots hoe je helemaal in je eentje de kantine van jullie sportclub hebt gebouwd.
Je kon er niet tegen als men te lang zat: er moest gewerkt worden je zat vol energie altijd.
Ik ga je missen lieve Gerrit met je mooie lach, ik ben dankbaar dat ik een deel van je leven mocht zijn.

Yardlene Feller- Concession (Joris Zorg)

Ik herinner mij broer Gerrit als een vrome hardwerkende man die van smorgens vroeg tot savonds laat in de weer was. Gelukkig kon hij erg genieten van zijn sta caravan in Arcen en van het wielrennen, want dat deed hij graag. Als hij vroeger van zijn vader beroepswielrenner had mogen worden had hij het beslist ver geschopt. Ook in schaatsen was ie goed. In de tijd van 6 jaren dat ik bij de fa Wilting, aannemersbedrijf bij hem heb gewerkt ging hij er prat op dat ie zoveel duizenden stenen op een dag had gelegd. Hij heeft nadat hij in de WAO raakte gelukkig nog vele reizen kunnen maken en daar genoot hij van. Rust zacht Gerrit. Het is goed zo.

Ik ken Jullie Vader van Brabantia Zeelst Veel tochten met hem gereden .Sterke man .Zorgend, helpend. Ook van tochten met de group Wintelre vanuit Rupt Frankrijk. ronde van Ned. kon praten en Fietsen tegelijk
Onvermoeibaar. Fijn hem te hebben gekend. Rust Zacht

hallo Gerrit
ik heb 33 jaar geleden nog met jou aan dun draad gestaan
ik was toen 16 jaar je had jou arm gebroken en zat in de gips maar gewoon doorgaan gas er op met 1 arm kun de toch ook gewoon metselen hellemaal zot ha ha
ja jij hebt hard gewerkt nu heb je rust
rust zacht Gerrit

Lieve ome Gerrit
Zoveel mooie herinneringen met jullie gezin.
Bij jullie thuis met de kerstdagen of nieuwjaar, de cavia’s in de volière, schaatsten op t Ouwe Meer.. en zo veel meer.
Oneindig veel vakanties eerst Haamstede (vliegeren, met de bolserkar door de duinen naar het strand), naruurlijk later vele jaren in Arcen .. prachtige tijd altijd actief bezig en altijd goede zin.
Ook heb je geholpen met het afbouwen van het huis van Jan en mij in Roermond.
Kan nog vele pagina’s volschrijven over jou en waar ik dan aan denk.. je was een prachtig mens waarvoor niets te veel was.
Gedreven door het geloof en je dierbaren.
Jij verdient een waardig monument, in mijn hart heb je dat al!
Liefs je nicht Corry Wouters

Gedreven heeft hij zijn hele werkende leven veel werk verzet in de bouw vooral het metselwerk was zijn grote passie!
Buiten zijn werk ging alles wat hij wilde in de hoogste versnelling van fietsen tot het vegen van de stoep!

Lieve Oom Gerrit, jij was mijn Peetoom, of nee, je bent! mijn Peetoom. Want je blijft altijd in mijn hart!
Ik kan zoveel verhalen vertellen over jou, wat hebben we veel fijne momenten meegemaakt.
En elke verjaardag was jij daar, met een soms heel origineel cadeau. Die zocht je altijd zelf uit. Want dat wilde je graag voor mij doen.
Het allermooiste cadeautje wat ik ooit van je heb gekregen was een klein oranje speldje voor in mijn haar, een soort clipje in de vorm van een strikje. Ik was toen een jaar of 4 denk ik. Ik had altijd kort haar, maar wilde ook heel graag zoals alle meisjes iets moois in mijn haar. En toen kwam jij met dat oranje clipje. Ik was de koning te rijk, zo blij met dat mooie clipje in mijn haar. Of het me stond, natuurlijk vond jij dat heel mooi.
Het allermooiste is dat ik zondag nog bij je was, en dit verhaal aan je vertelde. Er was echt even een heel mooi moment van herkenning leek wel. Je was ook weer even terug naar toen. Zo mooi!
Lieve oom Gerrit, we hebben je uitgezwaaid en jij zwaaide terug.
Ik zal je nooit vergeten!!!
Liefs, je Petekind Erna