Wat hebben we gelachen, ik zal je vreselijk missen maar je blijft voor altijd in mijn gedachte. Ik hou van je XXX ❤️🙏🏼

Een jaar of vijf geleden kwam je op onze afdeling in Amsterdam-Noord. Binnen een paar uur hadden wij een klik, die uitgroeide tot een mooie vriendschap. De bindende factor was onze hobby voetbal. Ik heb genoten van onze samenwerking voor de gemeente Amsterdam, maar vooral de gesprekken buiten ons werk om.

Op de foto staan wij tijdens de Dam tot Damloop (22 september 2019). Jij bent de hele loop bij mij gebleven en door jouw hulp/motivatie heb ik de finish gehaald.

Jouw finish is nu veel en veel te vroeg gekomen. Ik ga je heel erg missen.

Frans bedankt voor alles en rust zacht.

Zomaar een foto voorin het jubileumboek van de Club. Het Jeugdbestuur in 2007, waar wij beiden deel van uitmaakten. Voor mij het eerste jaar daarin als hoofdcoördinator, Frans startte daarin al in 2005. Het is een groot aantal jaren binnen Purmersteijn geworden, waar wij elkaar zijn tegengekomen. Uiteraard langs de velden, maar dus ook aan de vergadertafel en later b.v. in de spelersbus op weg met het eerste naar de uitwedstrijden. Altijd goed voor een grap (vaak verpakt als een gemaakte "serieuze" opmerking), maar ook daadwerkelijk serieus als iets niet naar zijn zin was. De vele reacties op het overlijden van Frans geven wel aan hoe gewaardeerd hij werd. En nu dus helaas ook wordt gemist.